تا ساغرت پر است بنوشان و نوش کن

[amir ahmadi]

حضرت سجاد وقتی به فقیری چیزی می داد دست خودش را می بو سید .و گاهی دست سائل را می بو سید .وقتی که از او علت را می پرسیدند می گفت :مگر خدا در قران نفرموده است (ویاخذ الصدقات)پس دستم را می بو سم چون این خیر با این دست جاری شد و متبرک گردید

[amir ahmadi]

روز یازدهم محرم که به زخم های بدن مطهر امام حسین ع نگاه می کردند متوجه شدند که در کتف امام ع برامدگی و اثار زخمی است که شباهتی به زخم شمشیر تیر و نیزه ندارد .این موضوع را خدمت امام سجاد ع عرض کردند . امام ع فرمود:از بس پدرم شب ها ارد خرما و پول به کتفش می گرفت و به خانه فقرا می برد این زخم ها پدید امده است

[amir ahmadi]

خداوند به جبریل و میکاییل فرمود :من بین شما برادری ایجاد کردم و عمر یکی از شما را بیش از عمر دیگر قرار دادم اینک کدام یک از شما زندگی خود را فدای دیگری می کند؟جبریل و میکایل هر دو زنده ماندن را اختیار کردند .خداوند به انها فرمود:ایا شما مثل علی بن ابیطالب ع نیستید ؟من بین او و پیامبر م محمد ص برادری قرار دادم و او در بستر محمد خوابید تا جانش را فدایش کند اینک به زمین بروید و او را از دشمنش حفظ کنید .ان دو فرود امدند جبرییل بالای سر و میکاییل پایین پای علی ع قرار گرفت .جبرییل گفت:مبارک باد بر تو ای پسر ابیطالب خداوند با تو بر ملائک مباهات می کند

[amir ahmadi]

حسین بن علی ع درویشی را دید و پرسید :اسمت چیست و فرزند چه کسی هستی ؟درویش گفت:من فلان پسر فلانم .امام حسین فرمود:چه خوب شد که امدی مدت زیادی است که من به دنبال تو هستم زیرا در یادداشتهای پدر خویش دیده ام که پدرم چندین درهم به تو بدهکار است اکنون می خواهم تا ذمه پدر خود را از حق تو فارغ گردانم .امام به این بهانه به درویش کمک کرد.

[amir ahmadi]

شیخ مازندرانی به سامرا رفت .وی در انجا مریض شد .میرزای شیرازی به عیادت ایشان رفت و او را دلداری داد . شیخ گفت:من هیچ نگرانی ندارم الا این که اگر امام زمان ع بفرماید مازندرانی ما به تو بیش از این اعتبار و ابرو داده بودیم تا بتوانی قرض کنی و به فقرا بدهی چرا نکردی من چه بگویم ؟میرزا بعد از این مجلس هر چه وجه در خانه داشت میان افراد مستحق قسمت کرد

[amir ahmadi]

مردی نامه ای به امام حسن مجتبی ع داد که در ان اظهار حاجت نمود ه بود .حضرت بدون انکه نامه را بخواند فرمود:حاجتت را بر اورده می کنم .کسی به ایشان عرض کرد:خوب بود نگاهی به نامه اش می انداختید و طبق ان عنایت می فرمودید.حضرت فرمود:همین اندازه که او ذلیلانه پیش روی من بایستد تا نامه اش را بخوانم مورد سئوال خداوند قرار خواهم گرفت.

[amir ahmadi]

روزی علی ع یکی از سران یهود را دید از او پرسید :شما چند دسته اید ؟رییس یهودی عددی را بیان کرد ان حضرت فرمود :دروغ می گویی .هر ایینه اگر کرسی قضاوت به من واگذار شود در میان اهل تورات به تورات انان در میان اهل انجیل با انجیل خودشان و در میان اهل قران با قران انان حکم می کنم .به خدا قسم روزی پیامبر ص در باره چند دستگی امت ها فرمودند:طایفه یهود هفتادو یک فرقه تقسیم می شوند هفتاد فرقه ان در اتش و یک فرقه در بهشت جای خواهند گرفت.انان کسانی هستند که از یوشع بن نون جانشین موسی پیروی کردند.

[amir ahmadi]

طایفه نصارا به هفتادو دو فرقه تقسیم می شوند که هفتادو یک فرقه انان در جهنم و یک فرقه در بهشت خواهند بود و انان پیروان شمعون و حتی عیسی ع هستند.و امت من به هفتادو سه فرقه تقسیم می شوند هفتادو دو فرقه انان در جهنم و یک فرقه در بهشت خواهند بود و انان کسانی هستند که از جانشینی محمد ص پیروی کنند .رسول خدا در این هنگام بر سینه من دست زد و فرمود :علی جانشین من هر کس از او پیروی کند در بهشت جای دارد.

[amir ahmadi]

در این هنگام حضرت علی ع دست هایش را بالا برد و با صدایی بلند تر خطاب به رییس یهود و مردم فرمود :سیزره فرقه از این هفتادو سه فرقه ادعای دوستی من دارند و فقط در ظاهر دوستدار من هستند ولی یک دسته از انان در بهشت و دوازده طایفه در جهنم جای دارند .ان فرقه ای که در بهشت جای می گیرند از شیعیان هدایت شده ای هستند که خداوند در باره انان فرمود :از کسانی که افریده ام جماعتی هستند که به حق هدایت می شوند و به سبب ان عدالت را بر پا می دارند.سوره اعراف ایه 81/ان جماعت من و سیعیانم هستیم .رییس فرقه یهود سر به زیر انداخته و دور شد.

[amir ahmadi]

ناراحت و عصبانی از این کوچه به ان کوچه می دوید تا این که توانست از دست کودکانی که به او سنگ می زدند و او رافضی صدا می کردند فرار کند.خود را به کوچه ای رساند و گفت :ای خدا تا کی باید این همه خواری و سرزنش تحمل کنم ؟در همین حال ابو بصیر از خانه اش بیرون امد و مرد را در ان حال دید .او را به حیاط خانه برد و از حالش جویا شد .مرد پس از اینکه یقین کرد او هم از شیعیان علی ع است ماجرا را بازگو کرد و گفت:هرجا که مرا می بینند رافضی صدایم می کنند .سربازان هستی ام را غارت کرده و کودکانم را ازار می دهند .ابو بصیر او را دلداری داد و گفت:باید نزد امام محمد باقر برویم و از ایشان راهنمایی بخواهیم .نزد امام ع رفتند و ابوبکر سخنش را این گونه اغاز کرد :ای فرزند رسول خدا فدایت شوم .برما نامی نهده اند که به سبب ان حاکمان و والیان حکومت خون و اموال ما را حلال کرده اند و هر گونه عذاب و شکنجه ای در حق ما را جایز می شمارند و کودکانمان را ازار می دهند.