گلخانه

[FereShteH]

گل نرگس



در فصل زمستان نیز می‌توان انواعی از گل‌های طبیعی را در خانه نگهداری کرد و از زیبایی چشم‌نواز آنها بهره برد. یکی از گل‌های زمستانی که از گونه‌های مقاوم به سرما هستند را به شما معرفی می‌کنیم تا درصورت تمایل از آنها در دکوراسیون زمستانی خود استفاده کنید.

نرگس ” Narcissus”
نرگس از جمله گیاهان پیازدار است و گونه های بسیار زیاد و متنوعی دارد. انواع نرگس‌ها به طور کلی گیاهانی مقاوم هستند و به مراقبت زیادی احتاج ندارند. وجه تمایز نرگس ها با سایر جنس های خانواده آماریلیراسه این است که حتی اگر تا ۱۰ سانتی‌متر خاک روی آن ها ریخته شود نیز مشکلی برایشان پیش نمی آید و سبز می‌شوند.

خاک رسی شنی هوموس دار، برای نرگس مناسب است.

برای کاشت برخی گونه‌های نرگس، اواخر شهریور یا مهر در حالی که زمین خشک است، پیاز را در خاک قرار می‌دهند. یکی از این گونه ها نرگس هلندی است که تاج و گلبرگ های آن زرد رنگ است. این گونه ها معمولا در اوایل بهار گل می دهند و عطر ندارند.

اما گونه دیگر، نرگس شیراز” Narcissus tazetta” نام دارد که گل های آن به صورت تکی یا چندتایی در انتهای شاخه گل دهنده ظاهر می شود. گل ها کوچک، با تاج زرد، گلبرگ سفید و بسیار خوش بو و معطر هستند. این گونه از نرگس بسیار در برابر سرما مقاوم است و از دی ماه تا اوایل فروردین (بسته به محل) امکان گل‌دهی دارد.

[FereShteH]

مارچوبه زینتی (اسپاراگوس)



نام علمی : Asparagus

اسپاراگوس از خانواده لیلاسه ها یا سوسنی ها می باشد که دو نوع رایج آن در اغلب خانه ها دیده می شود وبنام اسپاراگوس پلوموسوس ودیگری بنام اسپاراگوس اسپرنگری می باشد.

دارای برگهای لطیف وپر مانند که از آن برای تزیین دسته گل استفاده می کنند، ‌‌رشد این گیاه خیلی سریع و راحت و نگهداری آن بدون دردسر است. بطوری که مشاهده می شود بعضی از اسپاراگوس ها دارای برگ های پهن ومجعد می باشند. اسپاراگوس با هر نوع موقعیتی خود را تطبیق می دهد و در نور کم یا زیاد، آبیاری کم یا زیاد ،حرارت کم یا زیاد بخوبی رشد می کند.

ازاسپاراگوس برای ایجاد کمان های سبز که به دور شاخه های کمانی می پیچند استفاده نمود ومنظره زیبائی فراهم می آورد.همچنین برای سبدهای آویزان مناسب است. یک نوع آن که دارای برگ های پهن است، بنام اسپاراگوس اسپاراگوئیدس نامیده می شود که نگهداری آن بسیار مشکل و در شرایط نامناسب از بین می رود.

نگهداری:

- درجه حرارت بسیار زیاد بطور مداوم برای این گیاه زیان آور است ودر زمستان تا ده درجه مناسب است.

- نبایستی در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار گیرد ودر سایه و نیم سایه بخوبی رشد می کند.

- دربهار وتابستان هردو روز یک مرتبه و در زمستان هفته ای یک مرتبه کافیست.

- هرسال در فصل بهار بایستی گلدان آن را تعویض نمود وخاک برگ وکود پوسیده به آن داد.



تکثیر:

در هر موقع از سال می توان گیاه را به دو یا سه قسمت تقصیم نموده وهر قسمت را با ریشه های مربوطه در یک گلدان کاشت.همچنین می توان در فصل بهار یا تابستاندر۱۶ درجه حرارت بذر آن را در ماسه شیشه نرم کاشته و جوانه های آنرا به جعبه های چوبی با فاصله زیادتر درچند مرحله نشا می کنند.



امراض و آفات:

برگ‌های اسپاراگوس در‌ نتیجه آبیاری بیش از اندازه زرد می شود، ویا اینکه در نتیجه کمبود آب لبه برگها قهوه ای شده و می ریزد. همچنین بعلت کمبود نور برگ ها زرد شده می ریزد و در اثر بیماریهای قارچی که در نتیجه آبیاری بیش از حد بروز می کند ، موجب پوسیدگی ریشه و اسپاراگوس از بین می رود.

[FereShteH]

کاکتوس کریسمس


خانواده: Cactaceae
نام علمی: Zygocactus truncates
این کاکتوس به بلندی ۱۵ و گستردگی ۳۰ سانتیمتر میرسد. دارای ساقههای مستطیلی و دندانهدار بوده و گلهای قرمز، ارغوانی آن در اوایل پائیز و زمستان ظاهر میشوند.

نیازها:

به مکان نیمه سایه و خاک غنی (مخلوطی از خاک باغچه و ماسه شسته) با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۰ درجه سانتیگراد باشد. در فصل تابستان بهتر است در هوای آزاد قرار گیرد و خاک گلدان همیشه نسبتاً مرطوب نگهداشته شود. از اول مهرماه گلدان را داخل خانه در مکانی خشک و خنک که بعدازظهرها تاریک باشد (روز کوتاه) قرار دهید تا زمانی که غنچه های گل ظاهر شوند در این زمان باید به محیط گرمتر (دمای خانه) منتقل گردد.در فاصله بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود.

ازدیاد:

از طریق تهیه قلمه ساقه در بهار یا اوایل تابستان امکانپذیر است.

[FereShteH]

میخک (گل ماندنی)



میخک از گلهای ماندنی و زیبا با رنگهای متنوع بوده و در گلکاری بصورت گیاهان یکساله یا دوساله کاشته شده و برایتزئین حاشیه ها ، پنجره ، راهرو ، باغچه ، تپه گل ، گلدان و یا بصورت شاخه بریده مورد استفاده قرار می گیرد.

طرز کاشت:



خزانه کاری: در اواخر زمستان یا از اوایل تا اواخر بهار در زمین نرم خزانه به طور تنگ بذر افشانیکرده و روی بذرها را با قشر نازکی از خاک می پوشانیم.



نشا کاری: از اواسط بهار تا اوایل تابستان به فاصله ۲۵×۲۵ سانتیمتر در زمین اصلی نشا می کنیم.


کاشت مستقیم: بذر میخک را در بهار روی خطوطی به فاصله ۲۵ سانتیمتر به طور تنگ کاشته وپس از رشد ، فاصله بوته ها را در روی خطوط کاشت به ۲۵ سانتیمتر می رسانیم.

آب و هوا: به نور و محل آفتابگیر و آبیاری منظّم نیاز دارد.



خاک: خاک رسی – شنی آهکی مخلوط با خاک برگ پوسیده.



زمان گل دهی: از اواخر بهار تا پاییز گل می دهد.

[FereShteH]

نخل شامادور در آپارتمان



کامه دور‌آ یا شامادورا

مشخصات: اسم علمی این گیاه Chamaedorea elegans ، از خانواده palmaceae می باشد . این جنس دارای گونه های چندی است که همگی به عنوان گیاهان آپارتمان استفاده می شوند.

به طور کلی شیبیه درخت خرما هستند و اندازه های آنان گوناگون می باشند. کامه‌دورآ دارای یک ساقه است که در انتهای آن خوشه ای از برگ ها قرار می گیرند. گونه elegans ارتفاعی کم تر از یک متر دارد و دارای برگهای خمیده بسیار زیبایی است. برگچه های آن تقریبا مستطیلی شکل می باشد گل ها به صورت پیازچه هایی زرد رنگ کوچک بوده که بر روی دمگل های باریک قرار می گیرند.

مراقبت: کامه‌دو‌آ به نور متوسط، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت نسبی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر هفته یک بار از فروردین تا مهر ماه مورد استفاده قرار داد.

خاک: خاک جنگل یعنی همان خاک هوموسی برای رشد گیاه کامه‌دورآ مناسب است.

ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، باید بتوانید شرایط مناسبی را برای جوانه زدن بذرها، به وجود آورید.

بذرها را در سینی بذر که حاوی کمپوست مخصوص قلمه و بذر با پایه پیت می باشد، بکارید و در دستگاه گرمازایی تکثیر، قراردهید یا اینکه دمای محیط را حدود ۲۱ درجه سانتیگراد و یا حتی بالاتر دما یعنی ۲۴ درجه سانتیگراد به طور ثابت نگاه دارید. به طور کلی درصد بذرهایی که جوانه می زنند نسبتا پایین است.

بذرهای این گیاه را باید از اواسط بهار تا اوایل تابستان کاشته و در سایه روشن نگهداری نمود. بسیار مهم است که جوانه ها را به طور منظم کنترل کنید تا فساد قارچی به وجود نیامده باشد. زیرا ممکن است قسمتهای پایین ساقه توسط قارچها صدمه ببیند. زمانی که نشاءها به طول ۵ سانتیمتر رسیدند ، آنها را بیرون آورده و در گلدان دیگری بکارید و دقت کنید، آبیاری بیش از اندازه صورت نگیرد.

[FereShteH]

گیاه مرجان

مرجان , این گیاه با گلهای کوچک و معصوم زیبایی خاصی دارد. گاهی در تمام طول سال گل می دهد و این فوق العاده است.

مشخصات: اسم علمی فرفیون Euphorbia milii ، از خانواده Euphorbiaceae میباشد. این جنس دارای ۲۰۰۰ گونه است که از گیاهان یک ساله، دو ساله علفی، چند ساله و درختچه های همیشه سبز وخزان کننده میباشد که اغلب آنها گوشتی هستند. گونه مورد نظر، بومی ماداگاسکار است.

ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر وگسترش آن به ۶۰ سانتی متر می رسد. همچنین دارای خار بوده و نیمه گوشتی است که در قسمت تحتانی چوبی شده است. نوک شاخه ها تولید برگهای نیزه‌ای واژ تخم مرغی با رنگ سبز روشن می‌نماید. گل آذین ۵ تا ۸ سانتی متر آن به صورت گرزن منشعب است و از قسمت انتهایی ساقه خارج می یوشد. دو براکته قرمز قلوه ای شکل در زیر گلها ظاهر می شوند فرفیون در تمام طول سال ممکن است گل بدهد ولی معمولا در زمستان به گل می رود. شیره سفید رنگ این گیاه سمی است.

مراقبت: فرفیون به نور زیاد، گرمای زیاد، آبیاری اندک تا معمولی، هوای خشک و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر قلمه های انتهایی، از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کنید.

خاک: مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ و ماسه شسته به نسبت مساوی که در فواصل آبیاری باید خشک گردد برای فرفیون بسیار مناسب است.

ازدیاد: اگر چه میزان موفقیت در تکثیر این گیاه بسیار کم است، ولی نا امید نشوید. با یک چاقوی تیز، قلمه های انتهایی ساقه را، به طول ۸ تا ۱۰ سانتی متر جدا کرده و به مدت یک روز یا بیشتر، در کناری قرار دهید تا در محل بریده و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس، بکارید و خاک را نسبتا مرطوب نگهدارید اگر شیره سفید این گیاه بیش از حد تراوش کرد، آنرا در پودر زغال چوب و یا آب فرو ببرید مراقب باشید خارهای تیره و شیره سمی فرفیون با دست شما تماس نباید .

قلمه ها را در نور مناسب و دمای ۲۱ درجه سانتیگراد، به مدت دو ماه نگاه دارید و قلمه ای را که خشک نشده بود و رشد کافی داشت، در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر قرار بدهید.

[FereShteH]

گل داوودی



گل داوودی ماندگاری و رنگهای متنوع بسیار زیادی دارد. داوودی از گل های زینتی متداولی است که ممکن ست خیلی ها گل بریده ی آن را در گلدان داخل خانه نگهداری کنند یا برای هدیه دادن انتخاب کنند.

کشت و نگهداری داوودی(به ویژه انواع کوتاه آن)در آپارتمان ها معمول است. علاوه بر آن می توان این گل زیبا را برای تزیین داخل باغچه کاشت. داووی با رنگهای متنوع به صورت کم پر و پرپردر واریته های مختلف گل می دهد.



شرایط آب و هوایی:

نور: داوودی به نور کامل احتیاج دارد ولی اواسط روزاز نور مستقیم بیزار می شود.

دما: بهترین درجه حرارت برای این گیاه در تمام طول سال ۱۶ درجه سانتی گراد است.

آبیاری: اگر از داوودی داخل آپارتمان نگهداری می کنید هر ۲هفته یکبار (در تمام فصل های سال) گیاه را آبیاری کنید و همیشه خاک را مرطوب نگه دارید. مواظب باتلاقی شدن خاک باشید و هرگز اجازه ندهید آب اضافی در گلدان باقی بماند.

تمیز کردن برگ ها: غبار پاشی برگ ها را تمیز می کند، بنابراین از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید.



تغذیه و پرورش:

خاک مناسب: مخلوطی از لوم و شن بهترین خاک برای این گیاه است.

تعویض گلدان: لزومی به تعویض گلدان نیست، اصولا زمانی که داوودی به عنوان گیاه خانگی مورد استفاده قرار می گیرد طول عمر آن فقط یکسال است ولی گلکارهای حرفه ای از ریشه ی زیر زمینی آن به عنوان منبع تکثیر برای سال آینده استفاده می کنند.

تکثیر: ریشه دار کردن قلمه در اواخر زمستان و تقسیم ریشه و بوته.

[FereShteH]

نوعی صبر


مشخصات: اسم علمی صبر زردAloe variegate و از خانوده Liliaceae میباشد. این گیاه بومی ناتال بوده و گیاهی است آبدار و گوشتی به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر و برگهای ضخیم و نیزه ای به طول ۱۲ سانتیمتر که دارای نوارهای سفید و سبز تیره عرضی میباشد. معمولا این گیاه در اطاقهای کم رطوبت به خوبی رشد می کند .

لبه برگهای آن دندانه دارد است و گلهایی به رنگ نارنجی روشن، به شکل گل آذین و به طول ۳۰ سانتیمتر دارد، این گلها در اوائل بهار ظاهر می شوند. صبرزرد نباید در مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد و نیز نباید قطرات آب روی برگهای آن ریخته شود زیرا باعث پوسیدگی گیاه می شود. همچنین نیاز آب دادن زیاد در زمستان باید خودداری کرد.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا شدید ، هوای معتدل، آبیاری کم، رطوبت نسبی کم و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز است را هر دو هفته یکبار به مقدار ۳ گرم در لیتر از اسفند تا آبان ماه استفاده می‌کنند.

خاک: مخلوطی از یک قسمت خاک برگ و دو قسمت ماسه، خاک مطلوبی برای رشد گیاه فراهم می نماید.

ازدیاد: صبر زرد پا جوشهای زیبایی را در کنار پایه مادری تولید می کند که بهترین روش برای تکثیر آن است. این گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان ، زمانی که پاجوشهایی را تولید کرده از گلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که شروع به تشکیل فرم روزت نموده اند به آرامی از پایه مادری جا کنید دقت کنید ساقه را نشکنید و پا جوشها همراه با ریشه زیاد جدا کنید.

سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی بکارید و در نور مناسب دهید تا ریشه دهی انجام شود. دما را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را نسبتا مرطوب نگاه دارید.

به یاد داشته باشید پا جوشهای بزرگتر با سرعت بیشتری نسبت به پا جوش های کوچک ریشه می دهند.

[FereShteH]

گورخر خانگی



آفلاندرا برگ های زینتی، کشیده، درشت، سبزرنگ با خطوط سفید در امتداد رگبرگ ها و یک ساقه گل دهنده چهارگوش و براکته های رنگی دارد.حالت رنگ برگ های آن شبیه پوست گور خر است و به همین دلیل به نام گیاه گورخری معروف است.

این گیاه نسبتا حاره ای که زادگاهش برزیل است در گلخانه های نسبتا گرم و مرطوب رشد بهتری خواهد داشت.آفلاندرا گل های زرد رنگی دارد که در اطراف سنبله ای مجتمع شده و کاسبرگ هایی به رنگ زرد یا برحسب نوع سرخ فام دارد، البته پس از اتمام دوران گل دهی احتیاج به یک زمان ۵۰ روزه استراحت در فصل زمستان دارد. معمولا رویش گل های آفلاندرا در اوایل پاییز ظاهر شده و تا اوایل زمستان ادامه دارد.

آبیاری

در تابستان به آب فراوان احتیاج دارد ولی در زمستان باید کمتر به آن آب داد. به هر حال هیچ وقت خاک گلدان نباید خشک شود به علاوه لازم است وقتی گیاه گل ندارد، آبیاری منظم و مداوم را اصلا فراموش نکنید.



دمای مناسب

حداکثر دمای محیط برای آن در فصل گرما ۳۰ درجه سانتی گراد و در هوای سرد مثل فصل زمستان ۱۷ درجه سانتی گراد است اما به طور کلی سعی کنید در طول روز دمای ۲۸ درجه و در شب دمای۱۷ درجه را برای آن مهیا کنید.



نور

به نور زیاد احتیاج دارد، البته نور مستقیم آفتاب برگ های گیاه را آزار می دهد و ممکن است گیاه شما کمی پژمرده شود.



خاک مناسب

خاک مناسب برای پرورش آفلاندرا مخلوطی از خاک پیث ماس و خاک لوم و مقداری ماسه نرم است. ریشه گیاه در این نوع خاک رشد بهتری خواهد داشت.



میزان رطوبت

خاک را در طول تابستان مرطوب نگه دارید و برای این کار بهتر است گلدان ها را در داخل ظرف پلاستیکی که تورب دارند فرو کنید و روی تورب را آب پاشی کنید تا با تبخیر آن رطوبت مناسبی برای گیاه فراهم شود.



زمان تکثیر

این گیاه را در فصل بهار و در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد با قلمه هایی که پاشنه دار باشند در خاک مناسب تکثیر می کنند.



کودهی

این گیاه نیز مثل هر گیاه دیگری نیاز به تغذیه دارد بنابراین بهتر است در فصل های گرم هر هفته یک بار به آن کود شیمیایی بدهید.



مه پاشی

با آب ولرم و دستگاه مه پاش ماهانه گیاه را تمیز کنید و هرگز از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.



تعویض گلدان

معمولا در اوایل بهار و در زمان اتمام استراحت دوره زمستانی، گلدان گیاه ۲ ساله را عوض می کنند.

نکاتی که باید برای نگهداری از «آفلاندرا» بدانید

چنانچه گلدان گیاه خیلی بزرگ باشد، گل ها ظاهر نخواهد شد. اگر به مدت ۴۵ روز گیاه را در سرمای ملایم قرار داده و گلدان آن را آبیاری نکنیم در سال آینده گل هایی زیبا و با کیفیت عالی خواهد داد.

اگر در فصل زمستان گیاه را در محلی خیلی گرم قرار بدهیم، ساقه های گیاه بلند و بدشکل می شوند. چنانچه گلدان گیاه در محیط خشک نگهداری شود یا تشنه باشد، برگ های آن می ریزند. اگر خاک گلدان فقیر باشد برگ های جدید گیاه خیلی ریز می شوند.

چنانچه گل های گیاه سقوط کنند و برگ ها هم به سمت پایین خم شوند، عامل آن ممکن است آبیاری بیش از اندازه، تشنگی یا گرمای شدید باشد. با شروع فصل پاییز این گیاه به استراحت نیاز دارد و باید درجه محیط آن حدود ۱۵درجه سانتی گراد باشد. وقتی گل آفلاندرا ظاهر شد لازم است در معرض نور فراوان قرار گیرد و آب در حد متوسط به آن داده شود. پس از تمام شدن گل باید گل های پژمرده را چید و آبیاری آن را کم کرد. حرارت نیز باید کم شود ولی از ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی گراد پایین تر نیاید.

[FereShteH]

کوردلینا



کوردلینا یا کوردلین را می توانید براحتی در اتاق کنار پنجره نگهداری کنید,اگرنورکافی به برگهای این گیاه نیزه‌ای برسد به رنگ سبز تیره و براق با حاشیه قرمز متمایل به ارغوانی در می آید که بسیار زیباست.

مشخصات: اسم علمی کوردیلین Cordyline terminalis ، از خانواده Liliaceaeمی باشد. این گیاه داری ۱۵ گونه از گیاهان همیشه سبز نخل مانند به صورت درختچه و درخت با برگهای بسیار زیبا می باشد .گونه مورد نظر بومی جنوب شرقی آسیا بوده و ارتفاع آن در حدود ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر است. اینگونه فقط در گلدان کشت می شود.

مراقبت: گیاه کوردیلین به نورمتوسط، گرمای معمولی تا زیاد، خاک همیشه مرطوب رطوبت نسبی ۷۰ تا ۹۰ درصد، خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه رامی توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از اردیبهشت تا آبان مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک جنگلی و کود حیوانی کاملا پوسیده برای رشد کوردیلین مطلوب است.

ازدیاد: تکثیر این گیاه ممکن است تا حدودی مشکل باشد. زیرا سر شاخه گیاه قبل از زمانی که بیشتر گیاهان را تکثیر می کنید، باید قطع شود. بهتر است تا زمانی که گیاه خیلی بلند نشده، عمل تکثیر را انجام دهید قسمت بالای گیاه را به وسیله قیچی باغبانی به اندازه ۱۰۰تا ۱۵ سانتیمتر، جدا کنید. ابتدا درپودر هورمون ریشه زایی فرو برده و سپس در گلدانی باقطردهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. خاک رابه اندازه کافی مرطوب کنید ولی دقت داشته باشید بیش از اندازه آبیاری صورت نگیرد.

قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و دردمای ۲۱ درجه سانتی گراد در شرایط نور مناسب و کافی نگاه دارید. زمانی که ریشه دهی انجام شد، یعنی بعد از چند هفته ، قلمه هارا از زیر پوشش در آورید و هریک را به تنهایی در گلدانی با قطردهانه ۱۱ تا ۱۳سانتیمتر، حاوی کمپوست با پایه پیت قرار دهید.

عوارض و درمان: اصولا گیاهان زینتی رنگین برگ، احتیاجات نوری بیشتری دارند. اگر دید برگهای گیاه کوردیلین بی رنگ هستند، حتما نور محیط کافی نیست. لکه های قهوه ای روی ساقه ها و زیر برگها توسط حشرات آفت ایجاد میشوند. اگر ماهی یکبار با حشره کش نفوذی سمپاشی کنید علایم بر طرف می گردند.

دیسکهای قهوه ای زیر برگ و روی ساقه هم نتیجه فعالیت حشره آفت است در صورتی که مشاهده کردید برگها چروکیده وخشک می شود، گیاه را به محل خنک تری ببرید و آن را غبار پاشی کنید زیرا به نظر می رسد هوا برای رفع این معضل غبار پاشی کنید و به زیر گلدانی سنگر یزه دار اضافه کنید. برگهای زرد و تا رعنکبوتی کوردیلین را با سم کنه کش، آغشته کنید تا علائم فعالیت کنه قرمز بر طرف شود.