سگ در ضرب المثلها و نوشته های شاعران

[دانه کولانه]

سگ در ضرب المثلها و نوشته های شاعران

این بخش به ظاهر به شعر و ادبیات نزدیک به نظر میرسه اما من فکر میکنم جای واقعیش توی بخش فرهنگه
چونت فرهنگ و نگرش انسان های جامعه س که این نوشته ها رو ساخته


ضرب المثل سگ

• «آب دریا از دهان سگ نجس نمی‌شود»

• «از سگ‌جونی مثل هفت‌جوش است.»

• «از سه چیز باید حذر کرد، دیوار شکسته، سگ درنده، زن سلیطه.»

• «استخوان، قوم و خویش سگ است و سگ، قوم وخویش استخوان.»

• «بستن سنگ و گشودن سگ.» (این واو واو مباینه یا استبعاد است در زبان ما هم کردی ضرب المثلی داریم که دقیقا هم واو مباینه در آن هست هم سگ !
  (سگ و مزگوت ؟ یعنی سگ و مسجد ؟ یعنی مگه میشه ؟ نمیشه .... آدم پلید و مکان مقدس / ؟ فلانی و زود آمدن سر قرار ؟ )
  

• «به بهلول گفتند: ریش تو بهتر است یا دم سگ؟ گفت: اگر از پل جستم ریش من و گرنه دم سگ.»

• «به نفرین سگ، نان در تنور نمی‌افتد.»

• «تازی كه پیر شد، از آهو حساب می‌برد.»

• «حرف او و چاقوی جیب سگ یکی است»

• «خرگوش هرمزد را سگ هرمزد گیرد.»

• «دستی که از من بریده شد می‌خواهد سگ بخورد، می‌خواهد گربه.»

• «دلم خوشه زن بگم (بیگ) اگر چه کمتر از سگم.»

• «دیگی که واسه ما نمی‌جوشه سر سگ توش بجوشه.»

• «زن سلیطه، سگ بی‌قلاده‌است.»

• «سر سگ بودن بهتر از دم شیر بودن است»

• «سگ اخته می‌کند.»

• «سگ است آن‌که با سگ رود در جوال.»

• «سگ استخوان سوخته را بو نمی‌کند.»

• «سگان از ناتوانی مهربانند وگرنه سگ کجا و مهربانی.» این هم مثل همون بالا واو مباینه داره
  

• «سگ بابا نداشت سراغ حاج‌عموش را می‌گرفت.»

• «سگ بادمش زیر پاشو جارو می‌کنه.»

• «سگ باش، کوچک خونه نباش.»

• «سگ باقلاده شکار نمی‌کند.»

• «سگ بعد از شستن نجس‌تر است.»

• «سگ پاچه صاحبش را نمی‌گیره.»

• «سگ پارس می‌کند و خرس (بی‌خیال) می‌گذرد.» ضرب‌المثل رومانی نمونه ش پایین تر هست همون شعر مولوی که مه نور فشاند و سگ عوعو کند
  

• «سگ چیه که پشمش چی باشه.»

• «سگ در حضور به از برادر دور.»

• «سگ در خانهٔ صاحبش پارس می كند.»

• «سگ در خانهٔ صاحبش شیره.»

• «سگ داد و سگ توله گرفت.»

• «سگ دستش نمیشه داد که اخته کنه.»

• «سگ را پیش یوز ادب می‌كند»

• «سگ را چو در تنگی بگیرند بگزد»

• «سگ را که چاق کنند هار می‌شه.»

• «سگ را میزند كه شیر هوای كار خود را داشته باشد.»

• «سگ زرد برادر شغاله.»

• «سگ، زرد و سیاه ندارد.»

• «سگ زنده بهتر از شیر مرده است»

• «سگ سفید ضرر پنبه‌فروشه.»

• «سگ، سگ را ندرد»

• «سگ سوزن خورده.»

• «سگ سیر دنبال کسی نمی‌ره.»

• «سگ سیر قلیه ترش»

• «سگش بهتر از خودشه.»

• «سگ صاحبش را نمی‌شناسد.» (کنایه از شلوغ بودن جایی) اصولا در این مورد یا اینو میگن یا میگن شتر با بارش گم میشه یا میگن بازار شام یا بازار مکاره !

• «سگ که چاق شد گوشتش خوراکی نمی‌شه.»

• «سگ كه سیر شد سركش می‌شود»

• «سگ گر و قلاده زر؟» فوق العاده س نه ؟ به نظر من با وجود اینکه باز هم واو اون به مباینه میخوره اینیکی دیگه نیست چون خیلی دور نیست کاریه که شده و حالا گوینده داره تعجب میکنه و میگه ایندو سنخیتی با هم ندارند راستی شما تا حالا چقدر سگ گر و قلاده زر دیدین ؟
  

• «سگ، گوشت سگ را نمی‌خورد.» ضرب‌المثل ارمنی

• «سگ لاید و كاروان گذرد»

• «سگ لاینده گیرنده نباشد.»

• «سگ ماده در لانه، شیر است.»

• «سگ نازی‌آباده، نه خودی می‌شناسه نه غریبه.»

• «سگ نمک‌شناس به از آدم ناسپاس.»

• «سگ هم سرمایه می‌خواهد.»

• «سگی به بامی جسته، گردش به ما نشسته.» بسیار زیباست
  

• «سگی که برای خودش پشم نمیکند برای دیگران کشک نخواهد کرد.»

• «سگی که پاچه از قصاب‌خونه بدزده، نون خودش را بریده.»

• «سگی که برای خودش پشم نمی‌کند برای دیگران کشک نخواهد کرد.»

• «سگی که پارس کنه، نمی‌گیره.»

• «سگی كه پارس می‌كند گاز نمی‌گیرد.»

• «شغال بیشه مازندران را نگیرد جز سگ مازندرانی» مشابه همون بالا که خرگوش هرمز را فقط سگ هرمز میگره
  

• «كاه را پیش سگ و استخوان را پیش خر می‌ریزد.» این هم زیباست و همون بستن سنگ و گشودن سگه که در بالا اومد
  

• «کله‌پز برخاست سگ جایش نشست»

• «مثل سگ پشیمونه.»

• «مثل سگ و گربه»

• «مثل سگ هفت جان دارد»

• «مرگ خر عروسی سگ است.»

• «مواظب باش سگ پاچه‌ات را نگیرد.»

• «نه خود خورد، نه كس دهد؛ گـَنده شود، به سگ دهد.»

[دانه کولانه]

منبع این نوشته ها جستار سگ در دانشنامه آزاد ویکی پدیا بخش فارسیست

سگ در شعر فارسی

• «از پدر مرده ملاف ای جوان// گرنه سگی چون خوشی از استخوان»
  • امیر خسرو

• «اگر برکه‌ای پر کنند از گلاب// سگی در وی افتاد کند منجلاب»
  • ناشناس

• «با بدانديش هم نكویی كن// دهن سگ به لقمه دوخته به»
  • سعدی

• «بترس از سگی کو کند روبهی»
  • ادیب پیشاوری

• «بخت بد با كسی كه یار بود// سگ گزدش ار شتر سوار بود»
  • ناشناس

• «چه خطر بود سگی را که قدم زند به جایی// که پلنگ در وی الا ز ره خطر نیاید»
  • خاقانی

• «چه خوش گفت آن نهاوندی به طوسی// كه مرگ خر بود سگ را عروسی»در بالا تر مشابه-ش رو دیدیم
  
  • نظامی

• «زان‌همه بانگ و علا‌لای سگان// هیچ واماند ز راهی كاروان؟»
  • مولوی

• «سگ آن به كه خواهندهٔ نان بود// چو سیرش كنی دشمن جان بود»
  • سعدی

• «سگ اصحاب كهف روزی چند// پی نیكان گـرفت مردم شد»
  • سعدی

• «سگ بر آن آدمی شرف دارد// كه چو خر دیده بر علف دارد»
  • نظامی

• «سگ به دريای هفتگانه مشوی// كه چو تر شد پليد‌تر باشد»
  • سعدی

• «سگ تازی که آهوگیر گردد// بگیرد آهویش، چون پیر گردد»
  • نظامی

• «سگ گیرنده چون دندان كند باز// تو حالی استخوانی پیشش انداز»
  • سعدی

• «سگ و یوز در پیش شاهین و باز// همی راند بر دشت روز دراز»
  • فردوسی

• «سگ هماره حمله بر مسكين كند// تا تواند زخم بر مسكين زند»
  • مولوی

• «شبان بره آن به كه دارد نگاه// از آن سگ كه با گرگ شد آشنا»
  • ابن ‌یمین

• «شیر اگر مفلوج باشد همچنان از سگ به است»
  • سعدی

• «طمع کی گربه در انبان فروشد// که بخل امروز با سگ در جوال است»
  • انوری

• «که خرگوش هر مرز را بی‌شگفت// سگ آن ولایت تواند گرفت»
  • نظامی

• «كه سگ را به خانه دلیری بود// چو بیگانه شد، بانگ او كم شود»
  • فردوسی

• «مرد عالی‌همم نخواهد بند// سگ بود، سگ به لقمه‌ای خرسند»
  • سنایی

• «مر سگان را عید باشد مرگ اسب// روزی وافر بود بی جهد و كسب»
  • مولوی

• «مهتاب كه نور پاك دارد// از بانگ سگی چه باك دارد»
  • مولوی

• «مه فشاند نور و سگ عوعو كند// هركسی بر خلقت خود می‌تند»
  • مولوی

• «كی شود دریا به پوز سگ نجس// كی شود خورشید از پف منطمس»
  • مولوی

• «ملک او از طعنه دشمن کجا یابد خلل// آب دریا از دهان سگ کجا گردد پلید»
  • معزی

• «مه نور می‌فشاند و سگ بانگ می‌زند// مه را چه جرم؟ خاصیت سگ چنین بود»
  • مولوی

• «نخورد شیر نیم خورده سگ// ور به سختی بمیرد اندر غار»
  • سعدی

• «نهادست این گنبد تیزتک// پی موش، گربه؛ پی گربه، سگ// مپندار صیاد کز دام جست// که صیاد را نیزِ صیاد هست»
  • ادیب پیشاوری

[توهم]

به وبلاگ ما هم سری بزنید ممنون میشم