دوپینـــگ

[Omid7]

کلمه دوپینگ از واژه DOPE به معنای یک داروی انرژی زا) گرفته شده است که هم به عنوان فعل و هم به عنوان اسم به کار می رود. فرهنگ آکسفورد این کلمه را به واژه هلندی Dope نسبت می دهد که به معنی «آیین غسل» است. شباهت این 2 واژه به علت آن است که کسانی دوپینگ می کنند که با این کار می خواهند کاستی ها و عیوب خود را بپوشانند.

بعضی معتقدند که مصرف مواد ویژه برای کسب برتری در یک مسابقه ورزشی به سال 2000 قبل از میلاد مسیح برمی گردد، یعنی زمانی که ورزشکارهای یونانی دسته ای از قارچ ها را به عنوان منبعی غنی از پروتئین مصرف می کرده اند. عده ای دیگر برآنند که این واژه از آفریقای جنوب شرقی منشأ گرفته است، جایی که فرقه ای در آن جا نوعی نوشیدنی محلی را که به اصطلاح دوپ نامیده می شد، در آیین های مذهبی خود به عنوان محرک استفاده می کردند.

بعدها این کلمه تحت عنوان dope به نوشابه الکلی Brandy اطلاق شد که از پوست نوعی انگور در افریقای جنوبی تهیه می شد. در نوشته های دانشمندان یونانی نظیر جالینوس و فیلوستراتوس نظریه هایی درخصوص رعایت اصول اخلاقی توسط رقابت کننده های بازی های المپیک باستانی به چشم می خورد. در همان زمان گلادیاتورهای رومی را مجبور به خوردن داروهای خاصی می کرده اند، تا این که نبرد بین آنان سنگین تر و خونین تر ادامه یابد و تماشاگرها را بیشتر هیجان زده کند.

در قرن 19، ورزشکارهای فرانسوی مخلوطی از برگ های کوکا و شراب را به نام وین ماریام می خوردند که معتقد بودند احساس خستگی و گرسنگی حاصل از تمرین های دراز مدت را کاهش می دهد. در ادبیات نوین اما دوپینگ به اتفاقی غیرقابل قبول برای آنهایی به شمار می رود که با علم به مضرات آن، جهت جلوه دادن بیشتر توانایی های خود از مواد غیرقانونی استفاده می کنند.

به گزارش تماشاگر، براساس تعریف جدید این اقدام، دوپینگ عبارت است از تجویز یا استفاده از هر ماده خارجی و یا هر ماده فیزیولوژیک خود بدن، با مقادیر غیرعادی یا راه های استعمال غیرطبیعی، توسط ورزشکار مسابقه دهنده با هدف انحصاری افزایش کارآیی در مسابقه به طور مصنوعی، از بحث اصلی، نگذریم، نتیجه این اتفاق ناخوشایند در ایران بارها و بارها به جز تلفات و مشکلات جسمی و روحی برای ورزشکاران، اعتبار و آبرویی بوده است که به راحتی از میان رفته و البته کمتر مدیر تمایلی به بررسی و ارایه راه حل برای آن داشته است. مجموعه گزارش های این پرونده نگاهی دیگر است به پدیده دوپینگ در ورزش ایران و گوشه ای از اتفاقاتی که این روزها کمتر مورد توجه قرار می گیرد.


خداداد عزیزی می گوید: «هیچ وقت نمی توانید ریشه دوپینگ را با سند و مدرک افشا کنید. زیرا قابل شناسایی نیست؛ آمپول زده می شود و بعد از مدتی هم اثرش از بین می رود».

شنیده ها در مورد ترویج دوپینگ طی یک دهه اخیر شاید بتواند گوشه ای از عوامل پشت پرده عوامل تاثیرگذار در دوپینگ فوتبال را برملا کند. یک منبع موثق در مورد یکی از تیم های نوظهور فوتبال ایران با مدیریت آقای «ب» می گوید: «در آن سالی که این تیم درصدر مدعیان لیگ آزادگان قرار داشت. یک ایرانی مقیم آلمان به ایران آمده و به مدیرعامل تیم گفت: الان در اروپا بازیکنان از یک سری مواد نیروزا استفاده می کنند که شما هم می توانید از این روش بهره ببرید. بعد از این صحبت ها با موافقت مالک باشگاه این فرد مبلغ 3 میلیون تومان داروهای تقویتی و مکمل وارد کرد و بازیکنان از این داروها مرتب استفاده می کردند که آن داروها اکثرا جزو داروهای ممنوعه بود».

از دیگر سو بنا به گفته دکتر شریف، رییس سابقه کمیته ضد دوپینگ، قبل از تشکیل این کمیته در فدراسیون فوتبال در سال 2002 هیچ مبارزه ای در این خصوص آغاز نشده بود و دوپینگ به صورت رایج در فوتبال انجام می شد.


تست دوپینگ به او الهام می شود

طی سال های اخیر روند استفاده از مواد نیروزا از حالت علنی خارج شده و بیشتر به صورت خفا و بدون اطلاع بازیکنان اعمال می شود. یکی از مربیان مشهدی بدون آن که اسم تیمی را بیاورد، پشت پرده استفاده از مواد نیروزا را در یکی از تیم ها عنوان می کند: «در آن سالی که من در آن تیم کمک مربی بودم، سرمربی تیم بدون اطلاع بازیکنان به آن ها مواد نیروزا ترزیق می کرد. او این کار را بدون اطلاع مدیرعامل غیربومی باشگاه انجام می داد».

در آن زمان این بحث را جدا از این مربی، برخی از رسانه ها و مطبوعات مشهد به طور نامحسوس عنوان می کردند. این در حالی است که این مربی در طول سال ها مربیگری در شهر خود و حتی خارج از آن با مشورت با پزشک معتمدش هنوز این عمل را انجام می دهد. گویا پزشک معروف این تیم با توجه به ارتباطی که با کمیته ضددوپینگ فدراسیون فوتبال دارد به خوبی از اطلاعات محرمانه و تست های سرزده و رندوم با خبر است. این پزشک با آگاهی از زمان تست گیری، تزریق های غیرمجازش را روی بازیکنان انجام می دهد.



توپ در زمین پزشک ها

دوپینگ در لیگ آزادگان اکنون به صورت گسترده و نهادینه شده صورت می پذیرد و هیچ نظارتی بر اعمال خلافکارانه برخی باشگاه ها در فوتبال دسته اول ایران وجود ندارد.

هادی برگی زر، سرمربی اتکا از تجربیات حضور دو ساله اش در لیگ آزادگان این گونه پرده برداری می کند: «متاسفانه برخی از پزشکان تیم ها چه در لیگ برتر و لیگ آزادگان با توجه به ارتباطی که با فدراسیون پزشکی – ورزشی دارند به خوبی از رندوم تست گیری از باشگاه ها آگاه می شوند و با توجه به این ارتباط می دانند چگونه دوپینگ را مدیریت کنند. فوتبالیست های ایرانی به دلیل پایین بودن سطح سواد و آگاهی علمی حتی نمی توانند اسم داروها را بخوانند و با اعتماد به پزشک تیم که می گوید مجاز است، اجازه تزریق می دهند، مثل سعید بیات در ابومسلم، برگی زر با اشاره به صعود یکی از تیم های دسته اولی به لیگ برتر را مشکوک عنوان می کند: «چون قابل اثبات نیست، نمی شود اسم این تیم و مربی آن را برد؛ چرا که قابل اثبات نیست».

سرمربی اتکا گلستان می گوید: «چه طور می شود بازیکنی که در تست تیم ما بعد از 20 دقیقه نفس کم می آورد، به فاصله چند روز با تیم دیگری قرارداد می بندد و 90 دقیقه مثل اسب می دود»؟!


پای شیشه هم در میان است

طی سال های اخیر شایعه شده بود، یکی از بازیکنان مطرح لیگ برتر با استفاده از هورمون اسب پا به میدان می گذارد. این شایعه در کنار شایعه استفاده بازیکنان یک تیم مطرح تهرانی از مواد مخدر شیشه برای رسیدن به قهرمانی هرگز ثابت شد و هیچ ارگانی هم پیگیر اثبات این شایعه نبود. طی این سال ها برخی از مربیان همواره در مظان اتهام قرار داشتند و به قولی در استفاده از مواد نیروزا برای تقویت بازیکنان شان شهره خاص و عام بودند.

گفته می شود یکی از این مربیان در همان سال های حضور در فوتبال ایران با خود دوپینگ را وارد تیمش کرد. او در ابتدای کارش در تیم (...) یک مربی بدنساز را به نام «ر.س» از قهرمانان بدنسازی با خود به فوتبال آورد و همواره به بازیکنان توصیه می کرد از داروهای این بدن ساز استفاده کنند.

گفته می شود این مربی منشوری حتی در ورزشگاه مرغوبکار دکه ای را برای این بدن ساز در همان سال ها اجاره کرد تا همه فوتبالیست ها مشتری اش بشوند. اما نکته جالب در مورد این مربی به خاطره یکی از بازیکنانش باز می گردد. این بازیکن هیجانی در مورد او می گوید: «آقای (...) همیشه می گفت، سرم بزنید و اگر داروی مکمل نیاز دارید، پیش «ر.س» بروید. یادم می آید فینال جام حذفی برابر یک تیم تهرانی، بین دو نیمه اتفاق جالبی افتاد. او به همه بازیکنان گفت بخوابید و به هر 11 بازیکن آمپول زدند. آن سال، این تیم قهرمان شد».


چه کسی به مولایی آمپول زد؟

در فوتبال ایران رسم بر این است که پس از مثبت اعلام شدن تست دوپینگ، بازیکن مزبور به مدت 6 ماه تا دو سال محروم می شود و هیچ برخوردی هم با عوامل آن صورت نمی گیرد. یکی از این پرونده ها مربوط به علی مولایی بود. مولایی در مس کرمان تست دوپینگش مثبت درآمد و به مدت دو سال محروم شد.

مولایی در اعترافاتش در کمیته انضباطی گفته بود: «مرا مجبور کردن دوپینگ کنم و به من گفتند اگر تست تو مثبت شد، خودمان درستش می کنیم».

اما هیچکس نتوانست درستش کند و حتی مولایی این صحبت ها را تکذیب کرد، حالا با گذشت یک سال و چندماه از آن ماجرا، مولایی در وبلاگ شخصی اش به نام «یاری من» مجدداً آن حرف ها را تکرار کرده و برای اثبات بی گناهی اش نظرسنجی گذاشته است.

یکی از هم بازی های آن زمان مولایی در مس کرمان با رد شایعه دست داشتن فرهاد کاظمی در دوپینگ مولایی می گوید: «اول بگویم که کاظمی با من در مس کرمان مشکل داشت. خودش نیست اما خدایش که هست، کاظمی هیچ وقت بحث دوپینگ را در مس مطرح نکرد. خود علی هم می داند که دوپینگ او، تقصیر خودش است. در زمان نادر دست نشان به مولایی بازی نمی رسید. او در کرمان بدن سازی کار می کرد و یکی از دوستان کرمانی علی که باشگاه بدن سازی داشت، به او آمپول تزریق می کرد. مقصر اصلی خودش بود. من به علی هم گفتم این کارت درست نیست که همه تقصیرات را متوجه فرهاد کاظمی کنی

[رزیتا]

مزایا و معایب داروهای دوپینگ

آیا داروهای تشدید کننده قدرت عضلانی برای سلامتی مضر هستند؟

اگر تصمیم خودتان را گرفته‌ اید و عزم‌ تان را جزم کرده ‌اید که با استفاده از مکمل ‌‌های رایج بدن‌ سازی و مصرف داروهای رایج دوپینگ، از رقبایتان پیشی بگیرید؛ به ‌شما توصیه می ‌کنم قبل از انجام این کار، درباره طرز تاثیر این داروها و مکمل ‌ها و آثار و عوارض‌ شان کمی بیشتر مطالعه کنید؛ و برای این منظور می ‌توانید از همین جا شروع کنید؛ با خواندن همین مقاله.
برای برخی ورزشکاران، برنده شدن به هر قیمت، به معنای مصرف این داروها است؛ داروهایی که ممکن است به ظاهر باعث مزیت ‌هایی از لحاظ قدرت جسمانی شوند، اما

عوارضی هم به دنبال دارند. عواقب درازمدت مصرف این داروها هنوز به قدر کافی مورد بررسی قرار نگرفته و مزیت ‌های کوتاه‌ مدت آن ها در مقابل بسیاری از خطراتی که آن ها ایجاد می ‌کنند، رنگ می ‌بازد. با دانستن منافع، خطرات و بسیاری از ناشناخته‌ ها در مورد این داروهای به اصطلاح تشدید کننده کارکرد عضلانی، ممکن است تصمیم بگیرید که اثرات مثبت آن ها برای شما به خطرات‌ شان نمی ‌ارزد.


استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک که گاهی آن ها را استروئیدهای آندروژنیک هم می‌ نامند، به وسیله برخی از ورزشکاران برای افزایش توده و قدرت عضلانی به کار می ‌رود. مهمترین استروئید آنابولیک، هورمونی است که در بدن مردان تولید می ‌شود،‌ یعنی هورمون جنسی تستوسترون. تستوسترون دو اثر عمده بر بدن می‌ گذارد؛ یکی اثرات آنابولیک، یعنی تشدید ساخت عضلات و دیگری، اثرات آندروژنیک یعنی تقویت صفات جنسی مردانه مانند رویش موی صورت یا کلفت شدن صدا.
برخی ورزشکاران از خود تستوسترون برای تقویت کارکرد جسمی‌ شان استفاده می ‌کنند، اما اغلب از اشکال مصنوعی و تغییر یافته آن استفاده می ‌کنند. این هورمون‌ ها برای استفاده‌ های پزشکی مورد تایید هستند‌ و در اغلب موارد استفاده از آن ها برای تقویت عملکرد ورزشی جزء این استفاده‌ ها نیست. این داروها ممکن است به صوت قرص، آمپول و کرم موضعی مورد استفاده قرار گیرند.
از جمله این استروئیدهای آنابولیک می‌ توان به این هورمون‌ ها اشاره کرد: متیل تستوسترون، اوکس‌آندرولون و اوکسی متولون.


چرا این داروها برای ورزشکاران این همه جذاب‌ هستند؟


این داروها علاوه بر این که حجم عضلات را افزایش می ‌دهند، به علت خواص آنابولیک و آندروژنی ‌شان باعث می ‌شوند ورزشکاران با سرعت بیشتری پس از یک فعالیت شدید، به حالت عادی باز گردند؛ زیرا این داروها میزان آسیب عضلانی که در جریان یک جلسه تمرین رخ می ‌دهد را کاهش می ‌دهند. به علاوه برخی از ورزشکاران ممکن است به احساسات تهاجمی که هنگام مصرف این داروها به آن ها دست می ‌دهد، از لحاظ تشدید انگیزه رقابت جویی‌ شان علاقه داشته باشند.
بسیاری از ورزشکاران دوزهای بسیار بالاتری از این هورمون‌ ها را نسبت به میزانی که برای مقاصد پزشکی تجویز می‌ شود،‌ به کار می‌ برند.
استفاده از این داروها ممکن است در مردان به بزرگ شدن پستان‌ ها، طاسی، تحلیل‌ رفتن بیضه ‌ها و ناباروری و در زنان به کلفت‌ شدن صدا، بزرگ ‌شدن دستگاه تناسلی، افزایش موی بدن و طاسی منجر شود.
هم مردان و هم زنان ممکن است به آکنه شدید، مشکلات کبدی، افزایش میزان کلسترول بد خون، کاهش میزان کلسترول خوب خون و رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت‌آمیز، اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی، وابستگی دارویی، عفونت‌ ها و بیماری ‌هایی مانند ایدز و هپاتیت در صورت استفاده از شکل تزریقی داروها دچار شوند.
همچنین اگر این داروها در دوره نوجوانی مصرف شوند‌، می ‌توانند مانع رشد و نمو بدن شوند و کوتاهی قد ایجاد کنند‌ و به مشکلات بهداشتی در سنین بعدی منتهی شوند.
استفاده از این داروها برای افزایش کارکرد ورزشی را اغلب سازمان ‌های ورزشی در جهان غیر قانونی می ‌دانند. افراد معمولا برای تهیه آن ها به بازار سیاه روی می ‌آورند و این امر آن ها را در معرض خطرات بیشتری قرار می ‌دهد،‌ چون ممکن است از داروهایی استفاده کنند که استانداردهای ایمنی در آن ها رعایت نشده باشد.

کراتین

بسیاری از ورزشکاران علاوه بر داروهای تقویت ‌کننده کارکرد جسمی، به مکمل‌‌ های تغذیه‌ ای هم روی می‌ آورند. این مکمل‌ های تغذیه‌ ای به صورت پودر یا قرص بدون نسخه قابل تهیه‌ هستند. احتمالا رایج ترین مکمل غذایی که مورد استفاده ورزشکاران است، کراتین است. کراتین به طور طبیعی در بدن تولید می‌ شود و به آزاد شدن انرژی در بدن کمک می‌ کند. پژوهش‌ های علمی نشان داده‌ اند که کراتین

ممکن است در مواردی که نیاز به آزادسازی کوتاه‌ مدت مقادیر زیاد انرژی است،‌ موثر باشد. کراتین به عضلات کمک می‌ کند مقدار بیشتری آدنوزین تری ‌فسفات، که ماده ذخیره‌ کننده و انتقال ‌دهنده انرژی در سلول ها است، را تولید و وارد جریان خون کنند‌ و این ماده برای فوران‌ های سریع و انفجاری فعالیت ‌هایی مانند وزنه‌ برداری به کار می ‌رود. کراتین خستگی عضلات را به تاخیر می ‌اندازد اما شواهدی در دست نیست که کراتین در ورزش ‌های هوازی یا استقامتی کارکرد ورزشکاران را تقویت کند.
کبد ما حدود 2 گرم کراتین در روز تولید می‌ کند. همچنین مصرف گوشت در رژیم غذایی کراتین بیشتری را وارد بدن می کند. کراتین در عضلات ذخیره می‌ شود‌ و این میزان ذخیره تقریبا به آسانی حفظ می ‌‌شود. از آن جایی که کلیه‌ ها کراتین اضافی را از بدن خارج می ‌کنند،‌ ارزش استفاده از مکمل‌ های غذایی کراتین در فردی که از قبل عضلاتش ذخیره کافی کراتین دارد، مورد تردید قرار گرفته است. مکمل‌ های کراتینی را به راحتی می‌ توانید در فروشگاه‌ ها پیدا کنید اما ممکن است فراورده ‌‌های رقیق شده یا آلوده شده با سایر مواد هم به فروش برسند و باعث آزمایش مثبت دوپینگ در ورزشکار شوند.
عوارض جانبی که ممکن است با مصرف کراتین بروز کند و کارکرد ورزشکار را کاهش دهد، ‌شامل دل ‌پیچه و اسپاسم‌ عضلانی‌، تهوع، اسهال و اضافه‌ وزن است. اضافه وزن ممکن است مطلوب ورزشکاری باشد که می ‌خواهد وزنش را بالا ببرد اما با مصرف طولانی ‌مدت آن، این افزایش وزن احتمالا بیشتر ناشی از تجمع مایعات در عضلات است تا افزایش توده عضلانی. آب از سایر بخش‌ های بدن به درون بافت عضلانی کشیده می ‌شود و ممکن است شما را در معرض خطر کم‌ آبی بدن قرار دهد.
مصرف کراتین در دوزهای بالا ممکن است به آسیب کبد و کلیه منجر شود.
در مورد اثرات درازمدت کراتین به خصوص در کودکان و نوجوانان، اطلاعات زیادی در دست نیست. بنابراین معمولا توصیه می ‌شود کراتین در افراد زیر 18 سال مصرف نشود.


داروهای محرک

داروهای محرک مورد استفاده ورزشکاران، دستگاه عصبی مرکزی را تحریک می‌ کنند و موجب افزایش سرعت ضربان قلب و فشار خون می ‌شوند. داروهای محرک می ‌توانند خستگی را کاهش دهند،‌ اشتها را مهار کنند‌ و هوشیاری و حالت تهاجمی را افزایش دهند. از جمله داروهای محرک رایج میان ورزشکاران، کافئین و آمفتامین، داروهای سرماخوردگی که حاوی مواد محرک افدرین و سودوافدرین هستند و بالاخره داروهای غیرقانونی مانند کوکائین و مت‌آمفتامین می باشند.
داروهای محرک گرچه می ‌توانند فعالیت جسمی را افزایش دهند و روحیه تهاجمی در میدان بازی را بالا ببرند‌ اما در مقابل دارای عوارض جانبی هستند که می ‌تواند کارکرد ورزشکاران را مختل کند:
* عصبی شدن و تحریک ‌پذیری که تمرکز بازیکنان را مختل می ‌کند.
* بی‌ خوابی
* ورزشکاران ممکن است از لحاظ روانی به این مواد وابسته شوند یا با ایجاد تحمل جسمی مجبور شوند مرتبا مقادیر بیشتری از آن ها را برای به دست آوردن اثرات مطلوب‌ شان استفاده کنند و در نهایت دوزهای بسیار بیشتری از دوزهای مجاز پزشکی آن ها را به کار خواهند برد.
این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند تپش قلب،‌ اختلال ریتم قلب، کاهش وزن، لرزش دست، فشار خون بالا،‌ توهم و تشنج ایجاد کند.
در نهایت، باید دانست که کارکرد ورزشی بیشتر با کسب مهارت و کار سخت مربوط است تا بالا انداختن یک قرص یا نوشیدن نوشابه‌ انرژی‌زا.
خلاصه، هیچ قرص جادویی وجود ندارد که شما را به سرعت به ورزشکار بهتری تبدیل کند.
Mayo Clinic
ترجمه: حسین غلامی

[رزیتا]

دوپینگ و اثرات مضر آن در سلامتی ورزشکاران

واژه دوپینگ از زبان آفریقای جنوبی مشتق شده است. اشاره به یك نوشیدنی الكلی باستانی دارد كه به عنوان محرك در مراسم رقص استفاده می گردید. به تدریج استفاده از این واژه گسترده تر شد و امروزه در ورزش به معضلی تبدیل شده است.این واژه در دنیای امروز به معنای استفاده ورزشكار از مواد یا روش هایی برای افزایش كارآیی و نیرو در ورزش است.

دوپینگ به معنای استفاده از داروهای ممنوع ، محدود شده و یا استفاده از روش های گوناگون غیرمجاز می باشد. دوپینگ نوعی تقلب است كه از جنبه های مختلف منجر به انحطاط و مرگ ورزشکار می شود. از جملهمرگ جسمی است؛ چرا كه دست كاری غیر قانونی در فرایند طبیعی بدن باعث تغییرات شدید و گاهاً برگشت ناپذیری می شود.
از سایر پیامدهای دوپینگ، انحطاط روانی و شخصیتی ناشی از رضایت شخص به تقلب، نادیده انگاشتن توانایی ها و ظرفیت های شخصی و بزرگ كردن ناتوانی ها و معایب ، و بالاخره انحطاط اخلاقی به واسطه تجاوز فرد از قوانین جامعه بشری است.




علل مخالفت با دوپینگ

چرا با اینكه دوپینگ باعث افزایش كارآیی ورزشكار می شود، با انجام آن در ورزش مخالفت می گردد؟
مبارزه بر علیه دوپینگ بر سه اصل استور است :
- احترام به اخلاق پزشكی و ورزشی
- حفظ سلامتی ورزشكاران
- فراهم آوردن شرایطی یکسان برای تمامی ورزشكاران

داروهای دوپینگ

این داروها معمولاً در پنج گروه طبقه بندی می شوند:
الف)
داروهای محرك سیستم عصبی مركزی : مانند آمفتامین ، كوكائین ، افدرین ، پسودو افدرین ، فلیل پروپانولامین .

ب)
داروهای مخدر: مانند هروئین ، مورفین ، مِتادون .

ج)
استروئیدهای آنابولیک : داروهایی نظیر ناندرولون ، تستوسترون ، اكسی متولون ، استانوزولول .

د)
داروهای ادرار آور : در این گروه می توان از فوروسماید ، تیازید ، اسپیرونالاكتون نام برد.

ه)
هورمون های پپتیدی و گلیكوپروتئینی و آنالوگ های آنها : داروهایی مثل هورمون رشد،اریتروپویتین.




دوپینگ با داروهای معمولی

آیا دوپینگ تنها از طریق تزریق داروهای پیچیده و یا كمیاب صورت می گیرد؟
خیر، بسیاری از داروها و فرآورده های ساده كه حتی نیاز به نسخه پزشك ندارد ( نظیر داروهای ضد
سرفه ، ضد سرماخوردگی و... )ممكن است حاوی موادی باشد که تست دوپینگ را مثبت نماید. به همین جهت قبل از مصرف هر گونه دارو ، ورزشكار باید با پزشك مشورت کند.

عوارض دوپینگ در سلامتی بدن

آیا می دانید از عواض جانبی استروئیدهای آنابولیک نظیر تستوسترون و ناندرولون كه گاهی توسط ورزشكاران مورد سوءاستفاده قرار می گیرد، چیست؟
این داروها دارای عوارض جانبی بسیاری هستند كه برخی از آنها برگشت پذیر و بعضی دیگر غیرقابل برگشت می باشند. از جمله آنها می توان موارد ذیل را نام برد :


الف)
عوارض قلبی و عروقی : احتباس آب و نمک در بدن ، افزایش حجم خون ، ازدیاد فشار خون ، افزایش چربی های خون ، بی نظمی ریتم قلبی ، تغییر ابعاد قلب ، سکته قلبی و سکته مغزی .

ب)
عوارض كبدی : اختلال كبدی ، اختلال در عملكرد كبد ، افزایش آنزیم های كبدی ، یرقان و سرطان كبد.

ج)
عوارض جانبی خاص مردان : كاهش تعداد اسپرم ها ، تحلیل رفتن بیضه ها ، عقیم شدن ، بزرگ شدن سینه ها ، احساس دفع فوری و مكرر ادرار، كاهش توانایی جنسی.

د)
عوارض جانبی خاص زنان : اختلال در قاعدگی ، هیرسوتیسم ( ضخیم شدن و افزایش تعداد موهای بدن) ، تاسی ، كلفت شدن صدا ، تحلیل سینه ها ، سركوب شیردهی ، پوست چرب و آكنه .

ه)
عوارض جانبی در پسران نابالغ : سفت شدن زودرس غضروف های رشد و توقف رشد قدی ، رشد غیر طبیعی مو، تیرگی پوست .

و)
عوارض روانی : افسردگی ، هیجان بیش از حد ، پرخاشگری ، بی ثباتی عاطفی ، حالت تهاجمی و خشونت ، بی خوابی ، اضطراب ، اختلالات شخصیت و وابستگی روانی به دارو.

دوپینگ خونی

تزریق خون به یك فرد با مقدار طبیعی گلبول قرمز در جهت افزایش هموگلوبین را دوپینگ خونی می گویند. هدف از این كار افزایش توانایی حمل اكسیژن در خون و بنابراین افزایش قدرت استقامتی آن شخص می باشد. انتقال خون می تواند از یك دهنده با گروه خونی مشابه و سازگار ( انتقال همسان ) انجام شود و یا تزریق مجدد خون فرد به خودش بعد از یك دوره ذخیره صورت گیرد ( انتقال از خود) . بدین ترتیب افزایش ناگهانی توده گلبول های قرمز خون موجب افزایش توان هوازی و آمادگی جسمانی هوازی می گردد. با توجه به اینكه دوپینگ خونی مقاومت را افزایش می دهد، استفاده از آن در
ورزش های استقامتی مثل اسكی ، دوی ماراتن و دوچرخه سواری گزارش شده است.




نمونه گیری برای آزمایش دوپینگ

در موارد معمول،آزمایش دوپینگ بر روی نمونه ادراری انجام میشود. درصورت مثبت شدن نمونه ادرار، برای تایید نتیجه از نمونه خون استفاده می شود.در صورت شك به دوپینگ خونی و یا مصرف موادی كه با آزمایش خون بهتر قابل شناسایی هستند نمونه خونی از فرد گرفته خواهد شد.





دوپینگ با چای ، قهوه و كولا



آیا مصرف چای ، قهوه یا كولا می تواند باعث مثبت شدن تست دوپینگ شود؟
كافئین یك ماده دارویی فعال است كه در نوشیدنی های مرسوم نظیر چای ،
قهوه و كولا وجود دارد. میان آن بسته به نوع نوشیدنی و نحوه تهیه آن متغیر است.بر اساس یك پژوهش مصرف حدود 1000 میلی گرم كافئین می تواند سطح آن را در ادرار به حد غیر مجاز برساند.غلظت متوسط كافئین در چای و قهوه به ترتیب 80-50 و 150-80 میلی گرم می باشد. بنابراین می توان دریافت كه با مصرف مفرط و بیش از اندازه این نوشیدنی ها ممكن است تست دوپینگ مثبت شود، هر چند كه مصرف معمولی آن چنین اثراتی ندارد . علاوه بر این، كافئین یكی از محتویات برخی داروها نظیر داروهای سرماخوردگی و میگرن است كه البته میزان آن در هر دوز كمتر از 100 میلی گرم است. كافئین دارای یك اثر تحریك مركزی مشابه با آمفتامین است كه خستگی را تقلیل داده و تمركز و هوشیاری را افزایش می دهد، ولی دوزهای بالای آن می تواند باعث لرزش اندام ها ، اضطراب ، بی خوابی و عصبانیت شود.
منبع : WWW.IRTEB.COM