درختی که پوست می‌اندازد

[مهدی]

زهرا داوری‌کیا:درخت‌ها شهروندان بی‌آزار و سودمند این شهرند. این سبزهای بلند قامت فقط آبیاری می‌خواهند. با کمی مراقبت از این کسالت درمی‌آیند. مگر ندیدی بیمارند؟

مگر ندیدی در تابستان برگ‌ریزان دارند؟ حداقل بیاییم کمی آنها را بهتر بشناسیم و این ستون شاید موجب آشنایی بیشتر ما با آنها شود.

هیچ می‌دانی از سر کوچه تا جلوی خانه‌تان چند تا درخت هست؟ توی حیاط مدرسه‌تان چی؟ اسم درخت‌های آن جا را می‌دانی؟

یک وقت خیال نکنی این موجودات ساکت که پایشان توی زمین گیر کرده، حواسشان به تو نیست. حواس آنها آن‌قدر جمع است که حتی حساب و کتاب اکسیژن مورد نیاز تو و دوستانت را هم دارند!

برای شروع دوستی بد نیست تو هم اسم و زبان این مهربان‌های سبز را یاد بگیری. یاد گرفتن زبان درختی اصلاً کار سختی نیست، فقط کمی دقت و مقدار بیشتری گوش شنوا می‌خواهد. درخت‌ها با شکل و رنگ برگ،تنه،گل و میوه‌شان حرف دلشان را می‌زنند.

اگر به تنه درخت چنار دست بکشی متوجه می شوی که بعضی قسمت‌های آن نرم و بعضی از قسمت‌هایش زبر است. به علت وجود ماده‌ای به نام «رتیدوم»هر سال مقداری از پوست چنار از درخت جدا می‌شود. قسمت‌های نرم، تنه،پوست زیرین و تازه درخت است و قسمت‌های زبر، همان پوست قدیمی است که خاکستری کم رنگ و شبیه گِل ترک خورده است.

چوب چنار خیلی محکم است و برای ساختن چیزهایی که باید خیلی محکم باشند از آن استفاده می‌شود؛ مثل مبل،صندوق و ...

مردم یزد، عزاداری مخصوصی در ماه محرم دارند که خیلی معروف است. آنها از چوب چنار و درخت دیگری به نام زبان گنجشک، تابوت بزرگی می‌سازند که به آن «نخل» می‌گویند. بعد،نخل را توی شهر می‌گردانند و عزاداری می‌کنند.

اگر یک تکه از پوست تازه چنار را در مقداری سرکه بپزی و غرغره کنی، برای رفع دندان درد مفید است.

البته من فکر می‌کنم اگر یادت بیاید یک سال پیش، بار آخری که مسواک زدی، آن را کجا گذاشتی، دیگر کار به این جاها نکشد!


منبع:همشهری آنلاین