انفجار بزرگ ستاره‌ای قرن ۱۹» رصد شد

[hossein]

تیمی از دانشمندان با استفاده از شیوه جدید پژواک نوری، موفق به ثبت نوری از یک انفجار فضایی شده‌اند که در اواسط دهه ۱۸۰۰ روی زمین مشاهده شده است.

تصاویر ثبت شده از نورهای بازتابیده از انفجار عظیم سیستم دوستاره ای اتاکارینا

به گزارش سرویس علمی ایسنا ، دانشمندان مؤسسه علوم تلسکوپ فضایی توانسته‌اند پژواک‌های یک موج شوک نور را که از ابرهای فضایی منعکس شده، ثبت کنند تا انسان امروزی بتواند مانند افراد حاضر در ۱۷۰ سال قبل این لحظه را شاهد باشد.
شیوه پزشکی قانونی فضایی به گشایش اسرار یک رویداد ستاره‌ای موسوم به «انفجار عظیم» در قرن نوزدهم کمک کرده که در آن ستاره «اتا کارینا» ناگهان به دومین جسم درخشان در فضا تبدیل شده بود.

محدوده سحابی اتاکارینا، این ستاره برای سالها به عنوان درخشانترین ستاره آسمان شناخته می شد

ستاره «اتا کارینا» که یکی از عظیم‌ترین ستارگان موجود در کهکشان راه شیری بوده، در قرن ۱۹ میلادی به طور غیرمنتظره‌ای با افزایش درخشش روبه‌رو شد. برای ۱۰ سال در اواسط دهه ۱۸۰۰ این ستاره، دومین جسم درخشان آسمان دیده می‌شد.
این دانشمندان با استفاده از تصاویر «اتا کارینا» به بررسی پژواک‌های نوری انفجار عظیم پرداخته و دریافتند که نور این انفجار در غبار بین سیاره‌ای با فاصله ده‌ها سال نوری از این ستاره منعکس یا پژواک داده شده است.
این ده‌ها سال نوری اضافی بدین معنی است که نور این انفجار به جای قرن نوزدهم در حقیقت اکنون به زمین رسیده است.

نمایی باز از سحابی اتاکارینا، منطقه ای بزرگ در جنوب آسمان که مرکز تولد ستاره های جدید است، این تصویر توسط دوربین Hawk-I بر روی تلسکوپ VLT به ثبت رسیده است

«اتا کارینا» یک متغیر آبی درخشان است، بدین معنی که از دوره‌های چشمک زن در پی دوره‌های درخشش برخوردار است. «انفجار عظیم» یک رویداد شدید و منحصربه‌فرد بوده که در آن، ستاره «اتا کارینا» با جرمی ۱۰۰ برابر خورشید، باعث سوختن میزانی به اندازه چندین خورشید در یک انفجار بزرگ شده است.
دانشمندان ابتدا بر این تصور بودند که بادهای ستاره‌ای یا همان گازهای منتشر شده از یک ستاره دیگر، باعث افزایش این انفجار شده است؛ اما رصدهای دقیق‌تر نور از لحظه انفجار نشان‌دهنده نادرست بودن این باور بود.
محققان سپس با استفاده از تلسکوپ‌های دقیق‌تر شیلی، توانستند طیف‌های پژواک‌های نور را به دست آورند که آنها را قادر به تجزیه دقیق‌تر نور به اجزای آن می‌سازد.
این رصدها به ارائه اطلاعات مهم در مورد ترکیبات شیمیایی، دما و شتاب مواد منتشر شده در زمان انفجار عظیم قرن نوزدهم میلادی می‌پردازند.