بازگشت   پی سی سیتی > ادب فرهنگ و تاریخ > فرهنگ و تاریخ

فرهنگ و تاریخ تاریخ و فرهنگ - مطالبی در زمینه فرهنگ و تاریخ ایران و جهان اخبار فرهنگی و ... در این تالار قرار میگیرد

پاسخ
 
ابزارهای موضوع نحوه نمایش
  #1  
قدیمی 02-12-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض خوراکیها و تعریف از خود

زبان خوراکیها
دکتر غیاث الدین جزایرى

اسم من ! بابا آدم است
ریشه ام تصفیه کننده خون است . براى درمان نقرس و رماتیسم اثر فراوان دارم . بیماریهاى پوستى را شفا میدهم . اگر به دندان
درد مبتلا شدید از من استفاده کنید. آنان که با چاقى مبارزه مى کنند هیچ داروئى را بهتر از من نخواهند جست . اثرى معجزه آسا
براى فرو نشاندن دانه هاى مخملک و سرخک دارم . فارسى من گیاه بابا آدم است . اعراب به من راءس الجامه مى گویند، ولى
در کتاب طبى قدیم از من به نامهاى آراقیطون ، ارقیطون که معرب آرگیتوم است یاد شده است . من همان گیاهى هستم که
داراى برگهاى بزرگ و پهن بوده و به موجب یک افسانه قدیمى حضرت آدم و حوا پس از آنکه به زمین آمدند، از برگ من براى
پوشاندن و ستر عورت خود استفاده کردند. میوه من به صورت فندقه است ، و داراى سه تا چهار سطح مشخص است . گلهاى
من بدون واسطه دمبرگ روى نهنج مشترکى به تعداد سى تا پنجاه گل محصور در تارهاى ابریشمى است ، و رنگ آنها ارغوانى
مى باشد. در بالاى میوه من که به رنگ خاکسترى یا حنایى است ، دسته اى از تارهاى ابریشمى کوتاه به رنگ سفید یا زرد دیده
مى شود. من در اطراف تهران در نواحى البرز، راه چالوس و کوههاى هراز، ولى آباد، رودبار - زیر درختان زیتون ، تفرش و
کوههاى خراسان و کرمان مى رویم ، در اروپا به علت مصرف زیادى که ریشه من در صنعت داروسازى پیدا کرده است ، مرا مى
کارند، ولى در ایران خودرو هستم . ریشه من داراى اینولین - یک ماده رزینى و چند عامل داروئى - است . از ریشه خشک
شده من متجاوز از پنجاه تا هفتاد در صد اینولین مى گیرند و بعلاوه داراى املاح کربنات دوپتاس و کربنات دو سود هستم .
برگهاى من داراى اکسیدازهاى فعال و میوه من داراى هشت درصد روغنى است که زود خشک مى شود و براى نقاشى مناسب
است . ریشه من تصفیه کننده خون ، پیشاب آور و معرق است و از قدیم براى درمان نقرس ، رماتیسم و امراض جلدى تجویز
شده ، واخیرا براى معالجه سفلیس به کار برده مى شود. ریشه من براى درمان چاقى ، ورم عمومى بدن که در اثر خرابى کلیه و
سنگ مثانه مى باشد مفید است براى بیماریهاى پوستى و جوش غرور جوانى نافع است . براى تبهاى دانه اى مانند سرخک و
مخملک سبب آسان شدن بروز دانه ها مى گردد. مضمضه جوشانده بیخ من مسکن درد دندان است ، و لثه را محکم مى کند و
جهت امراض دهان ، دندان و سینه مفید بوده ، و از خونریزى جلوگیرى مى کند. براى درد مفاصل ، عرق النساء و ترك پوست و
زخم سر انگشتان که به علت شدت سرما به رسیده باشد سودمند است و همچنین براى سوختگى آتش و زخمهاى بیخ ناخن
مفید است و روى هم رفته براى معالجه زخمهاى مزمن - اولسرزانو - التهابات مخاط دهان و گلو و آب آوردن انساج منافع
شایان دارد. براى معالجه جرب و اگزماى خشک مى توان از ریشه تازه له شده یا جوشانده غلیظ آن استفاده کرد. مالیدن
جوشانده غلیظ ریشه من برروى موى سر مقوى مو بوده ، و از ریزش آن جلوگیرى مى کند. مخصوصا اگر صد گرم آن را با صد
گرم ریشه گزنه در نیم لیتر آب بجوشانند، ضماد ریشه من مسکن درد مفاصل و التهاب بواسیر است . ریشه من بهترین پادزهر
مار و سایر حشرات گزنده است ، و براى این کار مى توان از ضماد له شده ریشه من استفاده کرد. نوشیدن جوشانده یا دمکرده
برگ من براى پایین آوردن قند خون اثر فورى دارد. اثر ریشه و برگ تازه من در معالجات بهتر از خشک شده آنهاست . براى
تصفیه خون معمولا سى گرم ریشه مرا با سى گرم ریشه شیرین بیان و سى گرم تاجریزى در یک لیتر آب به مدت بیست دقیقه
جوشانده ، نصف آن را در روز به بیمار بدهید. در دامپزشکى از جوشانده پنجاه در هزار من براى معالجه جرب و ریزش مو و
خارش بدن سگها استفاده مى کنند. براى معالجه سرفه گوسفندان ریشه مرا قطعه قطعه کرده وارد غذاى آنها مى نمایند.
پاسخ با نقل قول
کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند :
  #2  
قدیمی 02-12-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

من هلیله هستم
فارسى من هلیله است ، اعراب آنرا معرب کرده اهلیج گویند. من داراى انواع و اقسام به نامهاى هلیله زرد، هلیله سیاه ، هلیله
کابلى و هلیله چینى هستم . هلیله کابلى محصول هندوستان است و چون سابقا آن را از راه کابل به ایران آورده اند، به کابلى
معروف شده است . میوه انواع ما موقعى که تازه است ، بیضى یا گلابى شکل است که پس از خشک شدن سخت و ناهموار مى
گردد و داراى مواد صمغى ، تانن فراوان و مواد خلطآور و چند نوع قند است . در کتاب طب الائمه از قول حضرت رضا روایت
کرده اند که روزى جمعى از پزشکان در محضر ایشان از خواص چندین دارو توصیف مى کردند، آنحضرت فرمودند که شما از
این ادویه تعریف مى کنید، ولى نمى دانم چرا هلیله و رازیانه را فراموش کرده اید؟ هر کس در روز یک هلیله کابلى را در دهان
گذاشته و بمکده ، موى سر او سیاه نشود... این خاصیت در انواع دیگر ما هلیله ها نیز موجود است ، انواع ما هلیله ها براى
تقویت معده ، حافظه ، ذهن و حواس ظاهرى و باطنى مفید میباشند براى سردرد، مالیخولیا و رفع وسواس و امراض روحى سود
فراوان داریم . استعمال ما در موقع داشتن تب چه از راه خوردن و چه از راه تنقیه جایز نیست . براى رفع نسیان دارویى موثرتر
از هلیله کابلى نمى باشد. هلیله پرورده و مرباى هلیله مقوى کبد و حواس پنجگانه است ، و پاشیدن سوخته هلیله خون بواسیر را
بند مى آورد، و براى تقویت دندان و لثه مجرب است . خوردن خیسانده و جوشانده من بهتر از جرم من است . سابقا مرا براى
معالجه جذام هم تجویز مى کردند و با اینکه خوردن و تنقیه جوشانده مرا براى کسانى که تب دارند منع کرده اند، در مورد« مننژیت » سرسام
افزودن آن را به تنقیه تجویز نموده اند. مقدار خوراك من دو مثقال و در جوشانده تا هفت مثقال است .

پاسخ با نقل قول
کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند :
  #3  
قدیمی 02-12-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض


اسم من گل سرخ است
گل من مقوى روح ، نشاط آور، ضد عفونى کننده و مسهل خوبى است . چکاندن عصاره من در بینى ، سردرد را درمان مى کند.
گلبرگهاى خشک شده من ، التیام دهنده زخم است . براى پایین آوردن تب مى توانید از من استفاده کنید. مسلولین ، مى توانند
داروى درمان خویش را در گلبرگهاى من جستجو کنند. با اینکه اکثر گیاهان براى تولید مثل داراى گلى مخصوص هستند،
و به زبان «« ورد الاحمر »» معذلک در فارسى و ادبیات وقتى صحبت از گل مى شود، مراد گل سرخ است که به عربى آن را
گویند. من همان گل درختى خوشبویى هستم که در ادبیات فارسى همه جا مرا هم نشین خاریا بلبل دانسته و به «« رز »» فرنگى
علت فراوانى انواع من در ایران ، این کشور با عظمت باستانى را کشور گل و بلبل لقب داده اند و با اینکه اسم من گل سرخ
است معذالک گونه هاى مختلف من به رنگهاى گوناگون : سفید، زرد، صورتى ، تا سرخ آتشین دیده مى شود، ولى هر قدر گل
من سرخ تر باشد، تانن آن بیشتر بوده ، و خواص دارویى آن بیشتر است . گل چاى که داراى گلهاى نارنجى رنگ پرپر است ،
نوعى از من مى باشد که در اثر پیوند چند گونه به عمل آمده و وجه تسمیه آن به گل چاى ، به مناسبت شباهت رنگ آن با گل
بوته چاى مى باشد. گل خار گونه اى از من است که رنگ گلبرگهاى آن سفید بوده و بوى آن چندان مطبوع نیست و به آن گلسفید هم مى گویند. گل دو آتشه گونه اى از من است که به نام گل دو روى و گل دو رنگ معروف است . گل رشتى یکى از
گونه هاى من است که در چهار فصل سال گل مى دهد و گلهاى آن پرپر است و به آن گل همیشه بهار مى گویند، گل زرد یکى
«« ورد الاصفر »» از گونه هاى من است که رنگ گلبرگهاى آن زرد بوده ، اصل آن ایرانى است و بوى خوشى ندارد. اعراب به آن
گویند و مراد از زرد گل همین درخت گل است . گل سرخ فرنگى گلى است که از پیوند چند گونه گل سرخ به «« وردمنتن »» و
عمل آمده و به آن گل سرخ پیوندى و گل سرخ حوحم مى گویند. گل سرخ صدپر گونه اى از من است که اصل آن ایرانى است
و داراى گلهاى پرپر بوده و یکى از زیباترین گلهاى سرخ است و اعراب به آن گل کثیره الورق گویند. گل گلاب یکى از
خوشبوترین انواع من بوده و به آن گل سرخ عطرى ، گل محمدى ، و گل سورى هم مى گویند. گل دنبه همان گل سرخ سفید
نوشته اند، بر روى ساقه هاى من «« جل »» است ولى عده اى گل را معرب کرده «« ورد الاحمر وعاظ »» ایرانى است . عربى من
دو نوع خار یکى خمیده و نسبتا بزرگ ونک تیز و یک نوع خار کوچک ظریف وجود دارد. قسمت مورد استفاده من غنچه هاى
رسیده ناشکفته بدون کاسه گل آن است ، چیدن غنچه هاى گل من بایستى موقعى باشد که غنچه رسیده و در شرف باز شدن
است . پس از چیدن ، گلبرگها را سوا کنید و در سایه خشک کنید و بعد آن را در شیشه سر بسته نگاهدارى نمایید و نگذارید
حشرات در روى آنها رخنه کرده و تخم گذارى کنند. بهترین گل سرخ آن است که گلبرگ آن پس از خشک شدن کاملا قرمز
بوده و طعم قابض ، بوى خوش آن و خاصیت ضد عفونى کننده ى آن است و به همین جهت براى مسلولین داروى ارزنده اى
مى باشد. گلبرگهاى من براى درمان اسهالهاى مزمن ، رفع ترشحات زنانه ، اخلاط خونین و خونریزیهاى عادى تجویز مى شود...
گل من مقوى روح ، نشاطآور، ضدعفونى کننده ، مسهل و مسکن صفرا و بلغم است و چون سى گرم گلبرگ تازه مرا بخورند،
مسهل خوبى است ، و چنانچه گفته شد گلبرگهاى خشک شده قابض بوده و این خاصیت در غنچه هاى آن زیادتر است .
چکاندن عصاره آب من در بینى در درمان درد سر و درد گوش موثر است . بوئیدن گل من مقوى قلب و دماغ بوده و خوردن آن
جهت قلب و ریه و معده ، جگر، کلیه ، روده ها و رحم مفید بوده و مخصوصا براى درمان خونریزى سینه نافع است . خوردن
شش گرم آن تب را پایین مى آورد و براى درمان تب ربع مفید است . پاشیدن گلبرگهاى خشک من روى زخم ، آنها را ضد
عفونى کرده و التیام مى دهد. ضماد آن را جهت درمان زگیل و لکه هاى جلدى و روییدن گوشت تازه
خارجى مى توان از جوشانده غلیظ من جهت مضمضه و غرغره و شستن زخمها استفاده کرد.
براى شستشوى چشم بایستى ازجوشانده من درآب مقطراستفاده کرد.ضماد برگ درخت گسرخ جهت ورم نشیمنگاه مفید میباشد.

پاسخ با نقل قول
کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند :
  #4  
قدیمی 02-12-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

گلنگبین - گلقند
از سرنوشت برگ گل تازه من با هم وزن آن عسل ، گلنگبین و با قند و با شکر گلقند به دست مى آید و چنانچه برگ گل کمتر
و شکر زیادتر باشد، آن را گل شکرى نامیده اند، گلنگبین و گلقند هر دو مقوى دماغ و معده مى باشد. خوردن گلنگبین بعد از
غذا جهت سرد مزاجان و پیران و اشخاص فالج و مبتلایان به درد مفاصل و نقرس و سنگ کلیه و سختى ادرار مفید است و
مخصوصادر زمستان خوردن آن منافع بیشترى دارد، گلقند جهت اشخاص گرم مزاج و جوانان و جلوگیرى از وسواس جنونسودمند است . شیخ الرئیس ابوعلى سینا در کتاب قانون در قسمت سل مى نویسد:
بانویى مبتلا به مرض سل بوده و من او را با خوردن گلقند معالجه نمودم و او مدتى آن را به مقدار زیاد بیش از آن مقدار که من دستور داده بودم مى خورد، تا بکلى شفا
یافت . مقدار خوراك آن تا چهار مثقال است .






بعدی گلاب
پاسخ با نقل قول
کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند :
  #5  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

گلاب
چون که گل رفت و گلستان شد خراب
بوى گل را از چه جوییم ، از گلاب
من آب مقطر گل گلاب مى باشم ، طبق مدارك موجود که از منابع اروپایى در دست است ، نخستین ملتى که مبتکر گرفتن
گلاب بوده و اصولا قرع و انبیق را اختراع کرد و عمل تقطیر مایعات و اسانس کشى را معمول داشت ، ملت ایران است .
حکماى قدیم یونان از صنعت گلابکشى و تقطیر مایعات اطلاعى نداشتند، و تنها از عصاره مایع گلبرگهاى گل سرخ و جوشانده
آن در روغن استفاده مى نموند و چون سهم اعظم علوم شیمیایى امروز وابسته به تقطیر است ، به همین جهت ایرانیان سهم
را به حق پدر شیمى لقب داده اند. من از تقطیر آبى که «« جابر بن حیان صوفى »» بزرگى در راه پیشرفت این علم دارند و
گلبرگهاى گل سورى را در آن خیس کرده باشند به دست مى آیم . من با صفرا و بلغم هر دو مى جنگم ، من مقوى دماغ و دهانه
معده هستم ، اگر مرا نیم گرم دم کرده بنوشید بهترین درمان براى خونریزى سینه و گلو هستم ، و سینه را نرم مى کنم . عوارض
نزله را از بین مى برم و درد معده و روده و دل پیچه را معالجه مى نمایم ، نوشیدن سرد من آتش دل را از بین مى برد و بدن را
تقویت مى کند. بوئیدن من براى تقویت قلب و رفع غشى و بیهوشى و تقویت دماغ و حواس باطنى سود فراوان دارد. براى
معالجه اشخاص گرمازده بهترین راه خورانیدن گلاب همراه با یخ است ، بقدرى که تولید قى نموده صفرا را خارج نماید.
نوشیدن و بوئیدن من مسکن درد سر مى باشد، مخصوصا سر دردى که در اثر استنشاق هواى کثیف و شنیدن جار و جنجال
باشد، و به همین جهت مى توانیم بگوییم که مقصود خاقانى از این بیت از قصیده مداین :
از ناله جغد الحق ، ماییم به درد سر
از دیده گلابى کن درد سر ما بنشان
آب گل که از آب و خاك درست مى شود، نیست بلکه مقصودش گلاب به ضم گاف مى باشد و شاعر دیگرى در مرزبان نامه
چنین مى گوید:
گل در میان کوزه بسى درد سر کشید
تا بهر درد سر ما گلاب شد
براى گل که از مخلوط آب و خاك به دست مى آید چنین خاصیتى ذکر نشده است ، و تنها بوئیدن کاهگل خشک که به آن آب
زده باشند، براى به هوش آوردن مبتلایان به مرض غش و تقویت دل تجویز شده است .


پاسخ با نقل قول
  #6  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

جلاب
جلاب با ضم جیم و تشدید لام ، یکى از شربت هاى قدیمى است که از ساخته هاى داروسازان سنتى ایران جهت تقویت قلب و
درمان خفقان و توحش و مالیخولیا و امثال آنها ترتیب مى دادند و دستور ساختن آن چنین بود. یک من نبات سفید با شکر را
گرفته ، با سه من گلاب روى آتشى ملایم مى جوشاندند و کف آن را مى گرفتند تا میزان آن به نصف برسد. بعد دو گرم زعفران
را درکمى گلاب ساییده و در آن مى ریختند و بعد آن را در یک شیشه سر بسته ریخته نگاهدارى مى کردند و در موقع مصرف
آن را با یکى از عرقهاى بیدمشک یا عرق کاسنى مخلوط کرده و در آن تخم شربتى ، یا تخم ریحان یا اسفرزه ریخته مى
نوشیدند.

پاسخ با نقل قول
  #7  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

عطر گل سرخ
همزمان با گرفتن گلاب در ایران قدیم ، گرفتن عطر آن نیز به روش قدیمى معمول گردید، ولى تهیه اسانس گل سرخ در اروپا
در قرن پانزدهم شروع شد. - بوى این اسانس خیلى قوى است ولى پس از رقیق شدن مطبوع تر مى گردد - اسانس گل سرخ
مصرف درمانى ندارد، ولى به علت داشتن بوى خوش در ساختن ترکیبات آرایشى مخلوط مى گردد.
پاسخ با نقل قول
  #8  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

اسم من نسترن است
است . از رقت خون جلوگیرى مى کنم . ورمهاى کلیوى را -ث- قسمت گوشتدار و میوه سان من داراى مقدار زیادى ویتامین
رفع مى کنم . خوردن تارهاى من کرم معده را دفع مى کند. اگر از جوشانده ریشه من استفاده کنید رفع کننده مرض هارى هستم
. اثرى آرامبخش دارم .
نسترن لولو بیضا دارد اندر مرسله
ارغوان لعل بدخشان دارد اندر گوشوار
فارسى من نسترن است ، به من نستر، نسترون و گاهى به غلط نسرین گویند. عربى من وردبرى است . به من گلاسکانه ، بنگل ،
شجره العلیق ، آیت مورنى و گلبک هم مى گویند. من یکى از انواع بیابانى گل سرخ مى باشم که معمولا مرا پایه پیوند براى
انواع گل سرخ قرار مى دهند. من انواع و اقسام رنگهاى سفید، زرد، قرمز پرپر و کم پر دارم . گلهاى من به صورت منفرد و
مجتمع هر دو دیده مى شود، میوه من کوزه اى است که پس از خشک شدن سخت شدن مى شود، و رنگ آن قهوه اى یا سرخ
مى گردد. بوى آن ضعیف و طعم آن کمى شیرین است . قسمت گوشتدار میوه من داراى ترشیهاى مختلف ، نظیر ترشى سیب و
جوهر لیمو است . مقدارى قند، مقدارى تانن و به مقدار زیاد ویتامین ث دارد و به همین جهت ضد رقت خون ، قابض و پیشاب
آور است و بیشتر براى معالجه اسهال مسلولین تجویز مى شود و براى مبتلایان به اخلاط خونى - ورم کلیه و دردهاى کلیوى که
نتیجه سنگ باشد توصیه شده است . جوشانده میوه من به شرط آنکه بیشتر از ده دقیقه نجوشیده باشد، براى عوارض کمبود
به کار مى رود، و با قسمتهاى گوشت دار میوه من کمپوت - مارمالاد و شیرینى درست مى کنند، تارهاى درون- ث-ویتامین
کوزه گل من مانند تارهاى کل سرخ عطسه آور بوده و خوردن آنها دافع کرم معده است . بر روى شاخه هاى بعضى از انواع من
بر اثر گزش حشره اى مخصوص ، برجستگیهایى پیدا مى شود. این برجستگیها مقوى بوده براى رفع عرق کردن مسلولین به کار
مى رود و خوردن آنها باعث کم شدن آلبومین ادرار مى گردد. اثر آرامبخش نیز دارد. از جوشانده ریشه من سابقا براى معالجه
مرض هارى استفاده مى شد، تارهاى گلبن من التیام دهنده جراحات است . اگر مقدارى براده آهن یا زاج سبز یا املاح دیگر
آهن در پاى درخت من به عنوان کود بریزند، گلهاى من بیشتر و با دوام تر مى شوند و همچنین موقعى که انواع رز را روى پایه
من پیوند مى زنند براى آنها ترکیبات آهن لازم است ، ولى گاهى در اثر دادن آهن ساقه هاى خود من هم رشد مى کنداینجا با باغبانان آن را که معمولا تیغ مى گویند مى چینند تا گل پیوندى را ضعیف ننمایم .
پاسخ با نقل قول
  #9  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

نسرین
عده اى مرا نسترن خوشبو مى دانند، ولى حقیقت چیز دیگرى است . من از خانواده گل نرگس مى باشم ولى گل من شبیه گل
سرخ و از آن کوچکتر مى باشد و بیشتر به رنگ سفید و مایل به زرد دیده مى شوند. گل من پرپر است ، عطر گل من فراتر از
گل گلاب است و به همین جهت گلاب من بوئى ندارد. درختچه من هم شبیه درخت گل سرخ است ، ولى کوچکتر از آن مى
باشد. من در جنگلها و نقاط مرطوب به حالت وحشى مى رویم ، و در مازندران فراوان مى باشم . طاقت من ، در برابر سرما زیاد
است ، بطورى که در زمستان مى توانم زیر برف باقى بمانم ، و در عطرسازى نیز از من مى توان استفاده کرد. به من نرگس زرد،
گل عنبرین ، گل مشکین و در اصفهان مشگینچه گویند. عربى من ورد الصین است . بوئیدن گل من مقوى قلب و دماغ است ، و
براى زکام و آبریزش بینى بسیار نافع بوده و از ابتلا به نزله جلوگیرى مى کند، و دماغ را باز کرده و گاهى تولید عطسه مى نماید.
اگر جوشانده گل مرا که در روغن جوشیده باشد در گوش بچکانید، چرك آن را از بین مى برم . و براى رفع صدا کردن گوش
بسیار مفید مى باشم . و مالیدن گل من بر دندان لثه را محکم و درد آن را ساکت مى کند. خوردن پنج گرم من سینه را پاك مى
کند و ورم لثه ، گلو و لوزتین را از بین مى برد. مقوى معده و کبد بوده ، و از ***که قوى جلوگیرى مى کنم و درمان خوبى
طبیب عالى قدر «« محمد بن زکریاى رازى »» ، براى یرقان هستم . یک گرم و نیم گل من با شش گرم برگ من مسهل قوى است
ایرانى مى نویسد که در خراسان دیدم گل نسترن را یک گرم و نیم تا پنج گرم مى دادند. مسهل و پیشاب آور خوبى بود، مرباى
گل آن نیز مسهل خوبى است . ضماد گل نسرین مسقط دانه بواسیر و دافع ورم مفاصل است . ضماد گل من با حنا جهت تقویت
مو و مالیدن آن در حمام بر بدن ، بدبوئى عرق را از بین برده و آن را خوشبو مى نماید. مالیدن گل من کک مک را از بین مى
براى جلوگیرى از سفید شدن مو است همه «« انطاکى »» برد، و خوردن مرتب گل خشک شده من ، مانع سفید شدن مو است و
روزه دو مثقال مرباى مرا بخورند. این مربا چناچه گفته شد مسهل است .

پاسخ با نقل قول
  #10  
قدیمی 02-14-2012
amir ahmadi آواتار ها
amir ahmadi amir ahmadi آنلاین نیست.
کاربر عالی
 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: بندرعباس
نوشته ها: 2,910
سپاسها: : 267

508 سپاس در 332 نوشته ایشان در یکماه اخیر
amir ahmadi به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض

گل رعنا زیبا
است . گل من کمى بدبوست و در، ورد الحماق ، فارسى من گل رعناست ، در شیراز به من گل قحبه مى گویند، عربى من
دسته گلهاى بدبو قرار دارد. در کتب قدیم داروسازى ایران به نوع خوشبوى من هم اشاره شده است ، گل من مصرفى ندارد و
آن زیاد است . خوردن 15 گرم در - ث- بیشتر از میوه من استفاده مى کنند که قوى تر از میوه گل سرخ است ، و ویتامین
وسط گل من قرار دارند، خونریزى را بند مى آورد. در ایران انواع نسترن و نسرین زیاد است ، و بطور کلى گلبرگ تمام آنها
و با آنها مربایى به نام گلقند مى سازند که طرز تهیه آن را در گل سرخ شرح خواهیم داد. ، به استثنا گل رعنا ،خوراکى است
میوه همه آنها به شرحى که داده شد، قابل استفاده است و نباید آنها را دور ریخت . مخصوصا میوه نسترن وحشى که در اطراف
تهران به آن تیغ مى گویند، و این همان شاخه هاى پر خار است که پایه پیوند گلهاى زینتى مى باشد.

پاسخ با نقل قول
پاسخ


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code is فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
اچ تی ام ال غیر فعال می باشد



اکنون ساعت 04:31 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.



Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)


سایت دبیرستان وابسته به دانشگاه رازی کرمانشاه: کلیک کنید




  پیدا کردن مطالب قبلی سایت توسط گوگل برای جلوگیری از ارسال تکراری آنها