شگفت‌زدگي آلماني‌ها از شنيدن موسيقي ايراني

[SHeRvin]

شگفت‌زدگي آلماني‌ها از شنيدن موسيقي ايراني

به دنبال اجراي نوازندگان سنتور و تنبك در كتابخانه برلين،‌ آلماني‌ها پس از شنيدن اين كنسرت بسيار شگفت‌زده شدند.

پيمان ناصح‌پور نوزانده تنبك مقيم آلمان گفت: كنسرت موسيقي در كتابخانه برلين را با همكاري رضا برون و مجيد سعيدي، نوازندگان سنتور مقيم برلين، جهت معرفي موسيقي ايراني با موفقيت برگزار كرديم.
وي ادامه داد: در اين كنسرت ابتدا بنده چند دقيقه در مورد تنبك صحبت كردم و بعد با اجراي تكنوازي تنبك تلاش كردم انگشت گذاري هاي گوناگون تنبك را به شنوندگان ارايه دهم. سپس با رضا برون در قالب دونوازي، دستگاه شور را به صورت يك چهارمضراب از رضا برون و بداهه نوازي در شور معرفي كرديم.
اين نوازنده تنبك بيان داشت: كار رضا برون بسيار مورد توجه قرار گرفت، زيرا كه ايشان نابينا هستند و همه از قدرت، سرعت و تكنيك وي شگفت زده شدند.
وي بيان داشت: قسمت دوم برنامه در قالب دونوازي سنتور توسط رضا برون و مجيد سعيدي برگزار شد كه اين بخش نيز مورد توجه بسيار مخاطبان قرار گرفت.
ناصح‌پور در خاتمه خاطرنشان كرد: رضا برون و بنده در نظر داريم كنسرت‌هاي ديگري به صورت آموزشي-پژوهشي در آلمان برگزار كنيم.



منبع : فارس

[natanaeil]

تیتر روزنامه آلمانی: سالن اوتکر هاله بیله فلد در تسخیر گروه دستان
نوشته ای برای کنسرت اخیر گروه دستان و سالار عقیلی توسط روزنامه ی آلمانی

یکی از روزنامه های پرتیراژ آلمانی چاپ شهر بیله فلد « Neue Westfälischen» در نقدی با عنوان «داستان یک عشق» به تحسین از اجرای «به نام گل سرخ» گروه دستان و سالار عقیلی در شهر بیله فلد آلمان پرداخته است. این مقاله و ترجمه آن را می توانید در ادامه مطالعه نموده و فایل اصلی روزنامه را مشاهده نمایید.

روزنامه آلمانی Neue Westfälischen می نویسد:
داستان یک عشق

سالن اوتکر هاله بیله فلد در تسخیر گروه دستان و حمید متبسم
بعد از چند کنسرت موسیقی فولکلور، جاز و سازهای جدید موسیقی، کنسرت چهارشنبه «موسیقی فرهنگ ها» بار دیگر به موسیقی شرق تعلق داشت.
این بار استقبال بی نظیر بود. سالن اوتکر هاله بیله فلد Rudolf Oetker Halle Bielefeld تا آخرین صندلی پر بود.
حمید متبسم که از سال 1986 در آلمان زندگی می کند، یکی از شاخص ترین آهنگسازان موسیقی معاصر ایران بشمار می رود.
او برای اثر«به نام گل سرخ»، که بر اساس یکی از سروده های شفیعی کدکنی “شاعر معاصر” ساخته است، این بار گروه پنج نفره دستان را با یک سنتور نواز، یک نوازنده قیژک آلتو، یک نوازنده سارود هندی و خواننده جوان سالار عقیلی که صدایش قدرت و لطافت شگفت آور را تواما دارد، گسترش داده است.
« بخوان به نام گل سرخ، در رواق سکوت،
که موج و اوج طنینش زدشتها گذرد»
این غزل آزادی شاعری است، که مانند آهنگساز از شهر مشهد که در کنار جاده تاریخی ابریشم واقع شده است، می آید.
ارتباط موسیقی و شعر به لحاظ ملودیک و متریک خاص موسیقی ایرانیست و نقاشی اصوات و سکوت های اثر بخش و دیالوگ پر طنین و پر رنگ ساز های زهی که همواره و از نو موسیقی را احیا می کند، شاخص این اثراست.
با آمدن سارود بی پروای دکتر رجیب چاکرابورتی در میان قطعه، جهان تازه ای از موسیقی گشوده می شود.
این را آهنگساز پخته ای طراحی کرده است که برانگیختن هیجانات سطحی برایش بیگانه است.
مهمان تازه ، نوازنده هندی در میانه ی قطعه در جایگاهش می نشیند و شروع به نواختن می کند. متبسم که با تارش در انتهای نیم دایره سن نشسته با نگاه رضایتش را به همکارانش منتقل می کند.
دو کوبه ای نواز گروه در جناح مقابل با ساز های مختلف شان که طنین متفاوت دارد در هماهنگی تنگاتنگ با هم دینامیکی تپنده بوجود می آورند، که به موزیک رقص مدرن هم شبیه است.
تاثیراین کنسرت، بعد از اثر سراسر آهنگسازی شده بخش اول با شروع بخش دوم که نوازندگان اصلی دستان اوج فرهنگ نوازندگی را در ترکیبی از قطعات ساخته شده حسین بهروزی نیا و بداهه نوازی به نمایش می گذارند، دو چندان می شود.
شفیعی کدکنی ، شعرش را اینگونه به پایان می برد:
” حدیث عشق بیان کن
به هر زبان که تو دانی”
و گروه دستان موفق می شود که عشق به موسیقی شرق را حتی در کسانی که با آن مانوس نیستند برانگیزد.
نوشته: راینر اشمیت
Rainer Schmidt
به نقل از روزنامه بیله فلد
Neue Westfälischen