پاتوق متولدین دهه پنجاه و دهه شصت، اگر متولد دهه پنجاه و دهه شصتی بیا تو

[امیر عباس انصاری]

پاتوق متولدین دهه پنجاه، اگر متولد دهه پنجاهی بیا تو

سلام و خوش آمدین


اینجا یاد دهه پنجاه و متولدینش رو گرامی میداریم.

این نوشته ها مربوط به یک گروه در فیس بوکه به اسم "شما یادتون نمیاد".

بیشتر اعضای گروه متولد دهه پنجاه هستند و یک عالمه خاطرات مشترک دارند که اونجا با هم به اشتراک میگذارند، اینها تعداد کمی از هزاران خاطره ای هست که افراد مختلف اونجا نوشتند. ممکنه بعضیهاش رو بزرگترها هم به یاد بیارن. امیدوارم خوشتون بیاد و شما هم یادتون بیاد !!! ؛

مربوط به خانومها

شما یادتون نمیاد، اون موقعها مچ دستمون رو گاز می گرفتیم، بعد با خودکار بیک روی جای گازمون ساعت می کشیدیم .. مامانمون هم واسه دلخوشیمون ازمون می پرسید ساعت چنده، ذوق مرگ می شدیم

شما یادتون نمیاد، وقتی سر کلاس حوصله درس رو نداشتیم، الکی مداد رو بهانه میکردیم بلند میشدیم میرفتیم گوشه کلاس دم سطل آشغال که بتراشیم

شما یادتون نمیاد، یک مدت مد شده بود دخترا از اون چکمه لاستیکی صورتیا می پوشیدن که دورش پشمالوهای سفید داره !

شما یادتون نمیاد، تیتراژ شروع برنامه کودک: اون بچه هه که دستشو میذاشت پشتش و ناراحت بود و هی راه میرفت، یه دفعه پرده کنار میرفت و مینوشت برنامه کودک و نوجوان با آهنگ وگ وگ وَََََگ، وگ وگ وَََََگ، وگ وگ وگ وگ، وگ...

شما یادتون نمیاد که کانال های تلویزیون دو تا بیشتر نبود، کانال یک و کانال دو

شما یادتون نمیاد، دوست داشتیم مبصر صف بشیم تا پای بچه ها رو سر صف جفت کنیم.....

شما یادتون نمیاد، عیدا میرفتیم خرید عید، میگفتن کدوم کفشو میخوای چه ذوقی میکردیم که قراره کفشمونو انتخاب کنیم))) کفش تق تقی هم فقط واسه عیدا بود

شما یادتون نمیاد: خانوم اجازهههههههه سعیدی جیش کرددددددد

شما یادتون نمیاد، مقنعه چونه دار میکردن سر کوچولومون که هی کلمون بِخاره، بعد پشتشم کش داشت که چونش نچرخه بیاد رو گوشمون ))

شما یادتون نمیاد، بچه که بودیم وقتی میبردنمون پارک، میرفتیم مثل مظلوما می چسبیدیم به میله ی کنار تاب، همچین ملتمسانه به اونیکه سوار تاب بود نگاه میکردیم، که دلش بسوزه پیاده شه ما سوار شیم، بعدش که نوبت خودمون میشد، دیگه عمرا پیاده می شدیم

شما یادتون نمیاد، پاکن های جوهری که یه طرفش قرمز بود یه طرفش آبی، بعد با طرف آبیش می خواستیم که خودکارو پاک کنیم، همیشه آخرش یا کاغذ رو پاره می کرد یا سیاه و کثیف می شد.

شما یادتون نمیاد، وقتی مشق مینوشتیم پاک کن رو تو دستمون نگه میداشتیم، بعد عرق میکرد، بعد که میخواستیم پاک کنیم چرب و سیاه میشد و جاش میموند، دیگه هر کار میکردیم نمیرفت، آخر سر مجبور میشدیم سر پاک کن آب دهن بمالیم، بعد تا میخواستیم خوشحال بشیم که تمیز شد، میدیدیم دفترمون رو سوراخ کرده

مربوط به آقایون

شما یادتون نمیاد: از جلو نظااااااااااااااااام ...

شما یادتون نمیاد، اون قدیما هر روزی که ورزش داشتیم با لباس ورزشی می رفتیم مدرسه... احساس پادشاهی می کردیم که ما امروز ورزش داریم، دلتون بسوزه

شما یادتون نمیاد، سر صف پاهامونو 180 درجه باز می کردیم تا واسه رفیق فابریکمون جا بگیریم

شما یادتون نمیاد: آن مان نماران، تو تو اسکاچی، آنی مانی کَ. لا. چی

شما یادتون نمیاد، گوشه پایین ورقه های دفتر مشقمون، نقاشي مي كشيديم. بعد تند برگ ميزديم ميشد انيميشن

شما یادتون نمیاد، صفحه چپ دفتر مشق رو بیشتر دوست داشتیم، به خاطر اینکه برگه های سمت راست پشتشون نوشته شده بود، ولی سمت چپی ها نو بود

شما یادتون نمیاد، آرزومون این بود که وقتی از دوستمون می پرسیم درستون کجاست، اونا یه درس از ما عقب تر باشن

شما یادتون نمیاد، برای درس علوم لوبیا لای دستمال سبز میکردیم و میبردیم سر کلاس پز میدادیم

شما یادتون نمیاد، با آب قند اشباع شده و یک نخ، نبات درست میکردیم میبردیم مدرسه

شما یادتون نمیاد، تو راه مدرسه اگه یه قوطی پیدا میکردیم تا خود مدرسه شوتش میکردیم

شما یادتون نمیاد: دفتر پرورشی با اون نقاشی ها و تزئینات خز و خیل

شما یادتون نمیاد، یه زمانی به دوستمون که میرسیدیم دستمون رو دراز میکردیم که مثلا میخوایم دست بدیم، بعد اون واقعا دستش رو دراز میکرد که دست بده، بعد ما یهو بصورت ضربتی دستمون رو پس میکشیدیم و میگفتیم: یه بچه ی این قدی ندیدی؟؟ (قد بچه رو با دست نشون میدادیم) و بعد کرکر میخندیدیم که کنفش کردیم

شما یادتون نمیاد تو دبستان وقتی مشقامونو ننوشته بودیم معلم که میومد بالا سرمون الکی تو کیفمونو می گشتیم میگفتیم خانوم دفترمونو جا گذاشتیم!!

شما یادتون نمیاد افسانه توشی شان رو!!

شما یادتون نمیاد: چی شده ای باغ امید، کارت به اینجا کشید؟؟ دیدم اجاق خاموشه، کتری چایی روشه، تا کبریتو کشیدم، دیگه هیچی ندیدم

شما یادتون نمیاد: شد جمهوری اسلامی به پا، که هم دین دهد هم دنیا به ما، از انقلاب ایران دگر، کاخ ستم گشته زیر و زبر...!!

شما یادتون نمیاد، برگه های امتحانی بزرگی که سر برگشون آبی رنگ بود و بالای صفحه یه "برگه امتحان" گنده نوشته بودن

شما یادتون نمیاد: زندگی منشوری است در حرکت دوار ، منشوری که پرتو پرشکوه خلقت با رنگهای بدیع و دلفریبش آنرا دوست داشتنی، خیال انگیز و پرشور ساخته است. این مجموعه دریچه ایست به سوی..... (دیری دیری ریییییینگ) : داااااستانِ زندگی ی ی ی (تیتراژ سریال هانیکو)

شما یادتون نمیاد: یک تکه ابر بودیم، بر سینه ی آسمان، یک ابر خسته ی سرد، یک ابر پر ز باران

شما یادتون نمیاد، چیپس استقلال رو از همونایی که تو یه نایلون شفاف دراز بود و بالاش هم یه مقوا منگنه شده بود، چقدرم شور بود ولی خیلی حال میداد

شما یادتون نمیاد، با آب و مایع ظرفشویی کف درست میکردیم، تو لوله خالی خودکار بیک فوت میکردیم تا حباب درست بشه

شما یادتون نمیاد، هر روز صبح که پا میشدیم بریم مدرسه ساعت 6:40 تا 7 صبح، رادیو برنامه "بچه های انقلاب" رو پخش میکرد و ما همزمان باهاش صبحانه میخوردیم

شما یادتون نمیاد: به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا، شهدایی که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند. این مقدمه همه انشاهامون بود

شما یادتون نمیاد، توی خاله بازی یه نوع کیک درست میکردیم به اینصورت که بیسکوییت رو توی کاسه خورد میکردیم و روش آب میریختیم، اییییی الان فکرشو میکنم خیلی مزخرف بود چه جوری میخوردیم ما )))

شما یادتون نمیاد: انگشتر فیروزه، خدا کنه بسوزه !

شما یادتون نمیاد، اون موقعها یکی میومد خونه مون و ما خونه نبودیم، رو در مینوشتن: آمدیم منزل، تشریف نداشتید!!

شما یادتون نمیاد، بچه که بودیم به آهنگها و شعرها گوش میدادیم و بعضی ها رو اشتباهی میشنیدیم و نمی فهمیدیم منظورش چیه، بعد همونطوری غلط غولوط حفظ میکردیم

شما یادتون نمیاد، خانواده آقای هاشمی رو که میخواستن از نیشابور برن کازرون، تو کتاب تعلیمات اجتماعی

شما یادتون نمیاد: دختره اینجا نشسته گریه می کنه زاری میکنه از برای من یکی رو بزن!! یه نفر هم مینشست اون وسط توی دایره، الکی صدای گریه کردن درمیآورد

شما یادتون نمیاد، با مدادتراش و آب پوست پرتقال، تارعنکبوت درست می کردیم

شما یادتون نمیاد، تابستونا که هوا خیلی گرم بود، ظهرا میرفتیم با گوله های قیرو آسفالت تو خیابون بازی میکردیم!! بعضی وقتا هم اونها رو میکندیم میچسبوندیم رو زنگ خونه ها و فرار میکردیم

شما یادتون نمیاد، وقتی دبستانی بودیم قلکهای پلاستیکی سبز بدرنگ یا نارنجی به شکل تانک یا نارنجک بهمون می دادند تا پر از پولهای خرد دو زاری پنج زاری و یک تومنی دوتومنی بکنیم که برای کمک به رزمندگان جبهه ها بفرستند

شما یادتون نمیاد، همسایه ها تو حیاط جمع می شدن رب گوجه می پختن. بوی گوجه فرنگی پخته شده اشتهابرانگیز بود، اما وقتی می چشیدیم خوشمون نمیومد، مزه گوجه گندیده میداد

شما یادتون نمیاد، تو کلاس وقتی درس تموم میشد و وقت اضافه میآوردیم، تا زنگ بخوره این بازی رو میکردیم که یکی از کلاس میرفت بیرون، بعد بچه های تو کلاس یک چیزی رو انتخاب میکردند، اونکه وارد میشد، هرچقدر که به اون چیز نزدیک تر میشد، محکمتر رو میز میکوبیدیم

شما یادتون نمیاد، دبستان که بودیم، هر چی میپرسیدن و میموندیم توش، میگفتیم ما تا سر اینجا خوندیم :دی

شما یادتون نمیاد، خانم خامنه ای (مجری برنامه کودک شبکه یک رو) با اون صورت صاف و صدای شمرده شمرده ش

شما یادتون نمیاد: سه بار پشت سر هم بگو: گاز دوغ دار، دوغ گازدار!! یا چایی داغه، دایی چاقه

شما یادتون نمیاد، صفحه های خوشنویسی تو کتاب فارسی سال سوم رو

شما یادتون نمیاد، قبل از برنامه کودک که ساعت پنج بعدازظهر شروع میشد، اول بیست دقیقه عکس یک گل رز بود با آهنگ باخ،،، بعد اسامی گمشدگان بود با عکساشون.. که وحشتی توی دلمون مینداخت که این بچها چه بلایی سرشون اومده؟؟ آخر برنامه هم نقاشیهای فرستاده شده بود که همّش رنگپریده بود و معلوم نبود چی کشیدند.


تازه نقاشیها رو یک نفر با دست میگرفت جلوی دوربین، دستش هم هی میلرزید!!


آخرش هم: تهران ولیعصر خیابان جام جم ساختمان تولید طبقه دوم، گروه کودک و نوجوان

شما یادتون نمیاد، یه برنامه بود به اسم بچه هااااا مواظبببببب باشییییییددددد (مثلا صداش قرار بود طنین وحشتناکی داشته باشه! بعد همیشه یه بلاهایی که سر بچه ها اومده بود رو نشون میداد، من هنوز وحشت چرخ گوشت تو دلمه. یه گوله ی آتیش کارتونی هم بود که هی این طرف اون طرف میپرید و میگفت:


آتیش آتیشم، آتیش آتیشم، اینجا رو آتیششش میزنم، اونجا رو آتیششش میزنم، همه جا رو آتیششش میزنم

شما یادتون نمیاد، قرآن خوندن و شعار هفته (ته کتاب قرآن) سر صف نوبتی بود برای هر کلاس، بعد هر کس میومد سر صف مثلا میخواست با صوت بخونه میگفت: بییییسمیلّـــَهی یُررررحمـــَنی یُرررررحییییییم

شما یادتون نمیاد، اون موقعی که شلوار مکانیک مد شده بود و همه پسرا میپوشیدن

شما یادتون نمیاد: بااااااا اجازه ی صابخونه (سر اکبر عبدی از دیوار میومد بالا)

شما یادتون نمیاد: تو دبستان سر کلاس وقتی گچ تموم میشد، خدا خدا میکردیم معلم به ما بگه بریم از دفتر گچ بیاریم


همیشه هم گچ های رنگی زیر دست معلم زود میشکست، بعدم صدای ناهنجار کشیده شدن ناخن روی تخته سیاه

شما یادتون نمیاد، یکی از بازی محبوب بچگیمون کارت جمع کردن بود، با عکس و اسم و مشخصات ماشین یا موتور یا فوتبالیستها، یا ضرب المثل یا چیستان ...

شما یادتون نمیاد، قدیما تلویزیون که کنترل نداشت، یکی مجبور بود پایین تلویزیون بخوابه با پاش کانالها رو عوض کنه

شما یادتون نمیاد: گل گل گل اومد کدوم گل؟ همون که رنگارنگاره برای شاپرکها یه خونه قشنگه. کدوم کدوم شاپرک؟؟ همون که روی بالش خالهای سرخ و زرده، با بالهای قشنگش میره و برمیگرده، میره و برمیگرده.. شاپرك خسته ميشه... بالهاشو زود ميبنده... روي گلها ميشينه... شعر ميخونه، ميخنده

شما یادتون نمیاد، اون مسلسل های پلاستیکی سیاه رو که وقتی ماشه اش رو میکشیدی ترررررررررررررتررررررررررررر صدا میداد

شما یادتون نمیاد، خط فاصله هایی که بین کلمه هامون میذاشتیم یا با مداد قرمز بود یا وقتی خیلی میخواستیم خاص باشه ستاره می کشیدیم :دی

شما یادتون نمیاد: من کارم، مــــــــــَن کارم. بازو و نیرو دارم، هر چیزی رو میسازم، از تنبلی بیزارم، از تنبلی بیزارم. بعد اون یکی میگفت: اسم من، اندیشه ه ه ه ه ه، به کار میگم همیشه، بی کار و بی اندیشه، چیزی درست نمیشه، چیزی درست نمیشه

شما یادتون نمیاد: علامتی که هم اکنون میشنوید اعلام وضعیت قرمز است... قییییییییییییییییییییییییییییی ییییژژژژژژژ. و بعد بدو بدو رفتن تو سنگر، کیسه های شن پشت پنجره های شیشه ای، چسبهایی که به شیشه ها زده بودیم، صدای موشکباران، قطع شدن برق، و تاریکی مطلق، و بعد حتی اگه یک نفر یک سیگار روشن میکرد از همه طرف صدا بلند میشد: خامووووووش کن!!! خامووووووش کن!!!!

--------------------------------------------
تاپیک های مرتبط

یادش به خیر ها (عکس و وسائل قدیمی دوران بچگیهامون ) - پی سی سیتی

عکس کارتون های به یاد ماندنی - پی سی سیتی

خاطرات دوران دبستان - عکس درسهای خاطره انگیز اون موقع ها ... بابا آب داد ... کوکب خانم..موسیقی کارتون های دوران کودکیمان - پی سی سیتی

آدم آهنی و شاپرک ویتاتو ژیلینسکای - پی سی سیتی

تصاویری دیدنی کتاب فارسی 47 سال قبل... - پی سی سیتی

باز باران - شعر كامل باز باران از گلچين گيلاني (ياد دوران دبستان ...

[رزیتا]

واییییییییییی ممنون جناب انصاری
من همه رو یادم میاددددددددد
بعد از خانوم خامنه هم خانوم رضایی مجری برنامه کودک شد
یا اینکه موقع دیکته هر وقت جمله تموم میشد خانوم معلم میگفت نقطه سر خط
باز باران با ترانه با گهر های فراوان میخورد بر بام خانه
صد دانه یاقوت دسته به دسته .........
زمان مفصر شدن هر کی یه هفته بود، خدا میدونه اون یه هفته که مفصر میشدیم هر روز مامانامون باید مانتو شلوار مدرسه رو میشستن چون گچ و تخته پاک کنو تو جیبمون میزاشتیم زنگ آخرم تو کیفمون میزاشتیمو با خودمون میبردیم خونه فردا بر میگردوندیم
هر روز قبل از اینکه معلم بیاد سر کلاس براش یه یادداشت رو تخته می نوشتیم
یا اینکه وسط تخته رو با یه خط عمودی مشخص میکردیم و یه طرف اسامی بچه های ساکت رو با عنوان خوب و طرف دیگه اسامی بچه های شلوغو با عنوان بد مینوشتیم کلی جلوی اسماشون ضربدر میزاشتیم
و ........

[Setare]

اهم اهم!! با اجازه من دهه شصتی هستم اما تمام این چیزایی که نوشتین اقای انصاری ما هم داشتیماااااا
من همشو یادمه!!! مطمئنین که اینا برای دهه پنجاهه؟!

[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط Asterah

اهم اهم!! با اجازه من دهه شصتی هستم اما تمام این چیزایی که نوشتین اقای انصاری ما هم داشتیماااااا
من همشو یادمه!!! مطمئنین که اینا برای دهه پنجاهه؟!

سلام بر همه دوستان
خانم آستیره مطمئنا شما هم اینها رو داشتین
ولی اینها در حقیقت یکجور نوستالوژی متولدین دهه پنجاه هم هست که با دهه شصت مشترکه
اواخر پنجاه و اوایل شصت
خوب من خودم مال نیمه دوم دهه هستم و اگر بنویسم:
شازم، مرد شش میلیون دلاری، کوجک، کلانتر، یک دلار برای تو، دلار سوراخ شده و خیلی چیزهای دیگه مطمئنا شما نداشتین، .... داشتین؟
منم نداشتم چون زمان انقلاب من تازه هفت ماهه بودم

ولی یک متولد سال 1350 تو سن چهار تا هفت سالگیش همه اینها رو داشته
ما هم از همون نسلیم
البته نوشته های بالا پست اول از یه گروه فیس بوکه اولش نوشتم خدمتتون
و اونهمه تکراری و تکراری و تکراری های صداوسیما و ملت ما باعث اشتراکات زیادی شده

ولی مثال بزنم، من خودم چیزی داشتم شما نداشتین:
من نه منم نه من منم
این سرم و این بدم
این عضلات گردنم
چراغ دارم توی سرم
خوبه که من روشن سرم
آستیره خانوم
دوران کودکی همش زیباییه
همش

این یادمه یه غول چراغ سر بود میخوند (خیلی محو و مبهم یادمه)
یادمه تا سال شصت و یک و دو کسی روسری نمیدونست چیه هرکی هرکی بود
یادمه وقت آزادی خرمشهر ملت خوب از خجالت هم تو رقص در اومدن
یادمه اکثر کوچه های تهرانپارس خاکی و اکثر زمینها ساخته نشده و خرابه بود و محل بازی بچه های محل
یادمه دبه و پیت به دست می رفتیم دم مغازه علی نفتی که ازش نفت کوپونی بگیریم
یادمه شیر دو تومن بود
نوشابه دو تومن خنک بیست و پنج زار
یادمه یه بار بابام بهم یه بیست تومنی نو و صاف آبی داد کلی باهاش چیز خریدم و با دوستام خوردم
یادمه تو کوچه ها کسایی با دوچرخه و پیاده یا با چرخ دستی بستنی و آلاسکا و فالوده می فروختند
لواشک و آلوچه و زغال اخته جلو مدرسه چه حالی میداد
لبو و باقالی گلپر و فانیس مک و از همه خوشمزه تر عدسی هایی که بوفه مدرسه با دو تومن به ما میداد
فقط بیست ریال دنیای بزرگی برای یه بچه مدرسه ای با روپوش آبی گل و گشاد و کله تراشیده و کتونی های یه سایز بزرگتر و شلوار پارچه ای چروک و چرک و کهنه و کیف کوله درب و داغونش که توش توپ فوتبال پلاستیکیش بود رو میساخت
یادش بخیر وقتی که اذان از تلویزیون پخش میشد
بچه ها اذان می خوندن و انصافا چه خوب هم می خوندند
یادش بخیر وقتی صبح جمعه با شما از رادیو همه خانه ها با صدای بلند پخش میشد:

نقل از ویکی پدیا:
صبح جمعه با شما نام برنامه‌ای رادیویی بود که در دهه ۶۰ خورشیدی، از تهران پخش می‌شد. این برنامه به همت جمعی از هنرمندان صدا، مدت‌ها باب تفریح و خنده ایرانیان را در روز جمعه گشود. هم اکنون برنامه جمعه ایرانی جایگزین آن شده‌است.
این برنامه محبوبیت و مشهوریت خویش را مدیون تلاش‌های منوچهر نوذری است. او با اجرای نقش‌هایی چون آقای مُلَوَّن و آقای دست و دلباز مردم را به نشاط و خنده وامی‌داشت. مرحوم فرهنگ مهرپرور مدتها با این برنامه همکاری می‌کرد.


علاوه بر منوچهر نوذری، در این برنامه هنرمندانی مانند حسین عرفانی، شهلا ناظریان، مهین برزویی، شهروز ملک‌آرایی، منوچهر آذری، بیوک میرزایی، امیر حسین مدرس، علیرضا جاویدنیا، مینو غزنوی، پرویز ربیعی، پریچهر بهروان و زنده‌یادان کنعان کیانی، حسین امیرفضلی، پرویز نارنجی‌ها، فرهنگ مهرپرور، مهین دیهیم نقش‌آفرینی می‌کردنند.


خدا بیامرزتشون
فرهنگ مهرپرور (فسقلی) و منوچهر نوذری (استاد جاویدان ایران)

[رزیتا]

نوشته اصلی توسط
[B

خوب من خودم مال نیمه دوم دهه هستم و اگر بنویسم:[/B]
شازم، مرد شش میلیون دلاری، کوجک، کلانتر، یک دلار برای تو، دلار سوراخ شده و خیلی چیزهای دیگه مطمئنا شما نداشتین، .... داشتین؟
منم نداشتم چون زمان انقلاب من تازه هفت ماهه بودم

اینایی که گفتین منم یادم نیست
حالا اینارو بگین آره: معاون کلانتر ، یوگی و دوستان ، مهاجران ، هپلی میکروب با وفا تو محله برو بیا، بازم مدرسه م دیر شد، سالهای دور از خانه، هفت سنگ و وسطی رو که هر روز بازی میکردیم ، وسطی

ولی آی گفتین نسل سوخته ای ول بهتر از این نمیشه اسم رو این نسل گذاشت
بچگی و نوجوونیمون که تو جنگ گذشت، تا اومدیم دست چپ و راستمونو بشناسیم گفتن باید ازدواج کنینحالا دختره بالای 30 سال داره میگه هنوز آمادگی ازدواج ندارم راستی چراغ زنبوریو من یادمه بیشتر میوه فروشها میزاشتن جلو آیینه مغازه شون

[SonBol]

رزیتا جون من و تو همسنیم واسه اینه که تموم اون چیزایی که تو یادته منم یادمه
اون چیزایی که امیر گفت واقعا یادشه؟
شازم، مرد شش میلیون دلاری، کوجک، کلانتر، یک دلار برای تو، دلار سوراخ شده و خیلی چیزهای دیگه مطمئنا شما نداشتین، .... داشتین؟
از من سه چهار سالی کوچکتره آخه!!!
اما یه مورد هست که خوبه اینجا تعریفش کنم:
انگار سریال مرد شش میلیون دلاری رو اون روزا پخش میکرده من که یادم نیست الان اما من کوچولو بودم تپل بودم نه حالا باربی ام خلاصه یه دختر سه ساله تپل قد کوتاه موفرفری .... ای جونم میگفتم من زن شش میلیون دلاری ام بعد میشدم رییس تموم دوستام
یه روز اومدم یه سطل برداشتم از خودم بزرگتر یهو زدم زیر آب یه جوی بزرگ آب که دیگه ناپدید شدم
خدا رحم کرده وگرنه حالا مینا بی مینا... سرعت آب زیاد بوده و حجمش ..همه گفتن دیگه بچه رو آب برده برین چند صد متر اون طرف تر که چلوی آب حصار توری داره بگیرینش. البته مرده اش رو! اما یهو مامان میبینه نوک انگشت من لبه جوی آب دیده میشه
معجزه بوده نوک انگشت پام هم رو زمین بوده
اما تعادلم حفظ شده بوده و آب نبرده بوده منو..... اینم خاطره ی شش میلیون دلاری من
یه چیز جالب تر اون روزا لی لی زیاد بازی میکردیم . خودمون رو میکشتیم تا سنگ مرمر سفید و صاف پیدا کنیم
تموم جیب های لباسام همیشه پاره بود
یه قل دو قل هم شیرین بود .... توش آبشار هم داشت
لباساس آستین پفکی و کفش تق تقی رو تموم دخترا دوست داشتن
کش موی آلبالو گیلاسی داشتیم و همیشه خانوم بهداشت میومد موهامونو میدید . دستور بود برای مبارزه با شپش مو ببینن! حالا خنده ام میگیره
اون موقع ها دختر پسرا فرق داشتن با حالا
دبیرستان ما نزدیک دبیرستان پسرانه بود اما انگار بدون اینکه کسی چیزی بهمون بگه یه پیاده رو مال اونا بود یکی مال ما
صدامون هم در نمیومد ولی حالا جرات نداریم از کنار دبیرستان یا راهنمایی دختروونه رد شیم
آتاری داشتیم و همه عاشق اون هواپیماهه که بنزین میزد وسط راه. هفته ای یه دسته میشکستیم.
ویدئو هم تازه اومده بود ولی فیلم نداشتیم کلی طول میکشید تا یه فیلم برسه دستمون
اما بابا گرامافون داشت و صفحه های بزرگش هنوز یادمه
یه چیز خیلی جالب اون موقع ها کاری به پولداری و نداری نداشت اما اصلا موز توی بازار نبود و به ندرت کسی موز میدید . برعکس حالا که حالمون به هم میخوره بس که میبینیم
بازم یادم میاد بعدا....

[topic_sun]

بله جناب امیر خان منم دهه شصتی هستم ولی همه رو یادم هست خیلی باحال بود مرسی


اولین روز دبستانی باز گرد
کودکی های شاد و خندان باز گرد
بازگرد ای خاطرات کودکی
بر سوار اسب های چوبکی
خاطرات کودکی زیبا ترند
یادگاران کهن مانا ترند
درس های سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی بابا روی برگ
همکلاسی های من یادم کنید
باز هم در کوجه فریادم کنید
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن وتفریقی نبود
ای دبستانی ترین احساس من
باز گرد این مشق هارا خط بزن

[Younes]

نوشته اصلی توسط Asterah

اهم اهم!! با اجازه من دهه شصتی هستم اما تمام این چیزایی که نوشتین اقای انصاری ما هم داشتیماااااا
من همشو یادمه!!! مطمئنین که اینا برای دهه پنجاهه؟!

نوشته اصلی توسط topic_sun

بله جناب امیر خان منم دهه شصتی هستم ولی همه رو یادم هست خیلی باحال بود مرسی


اولین روز دبستانی باز گرد
کودکی های شاد و خندان باز گرد
بازگرد ای خاطرات کودکی
بر سوار اسب های چوبکی
خاطرات کودکی زیبا ترند
یادگاران کهن مانا ترند
درس های سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی بابا روی برگ
همکلاسی های من یادم کنید
باز هم در کوجه فریادم کنید
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن وتفریقی نبود
ای دبستانی ترین احساس من
باز گرد این مشق هارا خط بزن

به قول دختر خاله 4 سالم بچه ها محلشون ندین. بیاین برین تاپیک خودمون رو بزنیم.

[SonBol]

میدونین چیه بچه ها
اینکه دهه ی پنجاه نوشته شده درسته
اما مثلا من متولد 54 هستم تا 4 سالگی هم که زیاد خاطره ای توی ذهن آدم نمیمونه
میشه 58 تا 60 - 2 سال فاصله هست پس مشترکات زیادی داریم
به نظرتون بهتر نیست تاپیک مخصوص دهه ی پنجاهی ها و شصتی ها باشه؟
مثلا من انقلاب یادم نمیاد ! سه ساله بودم

[مهدی]

نوشته اصلی توسط Asterah

اهم اهم!! با اجازه من دهه شصتی هستم اما تمام این چیزایی که نوشتین اقای انصاری ما هم داشتیماااااا
من همشو یادمه!!! مطمئنین که اینا برای دهه پنجاهه؟!

نوشته اصلی توسط SonBol 2561

میدونین چیه بچه ها
اینکه دهه ی پنجاه نوشته شده درسته
اما مثلا من متولد 54 هستم تا 4 سالگی هم که زیاد خاطره ای توی ذهن آدم نمیمونه
میشه 58 تا 60 - 2 سال فاصله هست پس مشترکات زیادی داریم
به نظرتون بهتر نیست تاپیک مخصوص دهه ی پنجاهی ها و شصتی ها باشه؟
مثلا من انقلاب یادم نمیاد ! سه ساله بودم

منم موافقم
آقا امیر عباس خان عزیز
اسقف اعظم
ناظر کل

اسم تاپیک رو بذار 50 و 60 (البته از اواسط 50 تا اواسط 60 سوختند براقبلی و بعدی ها بکام شد که نوش جان قبول دارید؟)

ولی این پپسی کولا ما همیشه جعبه ای میگرفتیم هر تابستون
بعد پارسی کولا اومد ( دهه 60)
یادش بخیر
سر صف ناخن ها رو نگاه میکردند هر شنبه ( دهه 60)
تک تک یادمه ( دهه 60)
میگ میگ خیلی خاطره بود ( دهه 60)