نوشته های دکتر شریعتی / طرحی از یک زندگی

[k@vir]

آزادی معبود من است...

بخاطر آزادی

هر زندانی رهايی

هر جهادی آسودگی

و هر مرگی حيات است....

[k@vir]

در برابر تو کیستم ؟


... من در برابر تو کیستم ؟ و آنگاه خود را کلمه ای می یابی که معنایت منم و مرا صدفی که مرواریدم توئی و خود را
اندامی که روحت منم و مرا سینه ای که دلم توئی و خود را معبدی که راهبش منم و مرا قلبی که عشقش توئی و خود را
شبی که مهتابش منم و مرا قندی که شیرینی اش توئی و خود را طفلی که پدرش منم و مرا شمعی که پروانه اش توئی
و خود را انتظاری که موعودش منم و مرا التهابی که آغوشش توئی و خود را هراسی که پناهش منم و مرا تنهائی که
انیسش توئی و ناگهان سرت را تکان می دهی و می گویی : نه ، هیچ کدام ! هیچ کدام ، این ها نیست ، چیز دیگری
است ، یک حادثه دیگری و خلقت دیگری و داستان دیگری است و خدا آن را تازه آفریده است هرگز ، دو روح ، در دو اندام
این چنین با هم آشنا نبوده اند ، این چنین مجذوب هم و خویشاوند نزدیک هم و نزدیک هم نبوده اند ... نه ، هیچ کلمه ای
میان ما جایی نمی یابد ... سکوت این جاذبه مرموزی را که مرا به اینکه نمی دانم او را چه بنامم چنین جذب کرده است
بهتر می فهمد و بهتر نشان می دهد .


معلم شهید علی شریعتی – گفتگوهای تنهایی

[k@vir]

« نوروز »
...اسلام که همه رنگ های قومیت را زدوده و سنت ها را دگرگون کرد ٬« نوروز » را جلای بیشتر داد شیرازه بست و آنرا با
پشتوانه ای استوار از خطر زوال در دوران مسلمانی ایرانیان مصون داشت.
انتخاب علی به خلافت و نیز انتخاب علی به وصایت در غدیر خم هر دو در این هنگام بوده است و چه تصادف شگفتی!
آنهمه خلوص و ایمان و عشقی که ایرانیان در اسلام به علی و حکومت علی داشتند پشتوانه نوروز شد. نوروز که با جان
ملیت زنده بود روح مذهب نیز گرفت : سنت ملی و نژادی با ایمان مذهبی و عشق نیرومند تازه ای که در دلهای مردم این
سرزمین برپا شده بود پیوند خورد و محکم گشت مقدس شد و در دوران صفویه رسما یک شهار شیعی گردید مملو از
اخلاص و ایمان و همراه با دعاها و اوراد ویژه خویش.آنچنان که یکسال نوروز و عاشورا در یک روز افتاد و پادشاه صفوی آنروز
را عاشورا گرفت و روز بعد را نوروز!

[k@vir]

کیست که بگوید ماه در کویر کبود و بی کرانه آسمان تنها نیست ؟
در انبوه هزاران ستاره ای که او را همواره در میان گرفته اند
و همیشه در پی اش روانند غریب نیست ؟
کو آشنای ماه ؟
کو خویشاوند ماه ؟
اما ماه یک همدرد اشنایی دارد ،
با او از یک نژاد نیست ،
با او هم خانه نیست ،
هر کدام از آن دنیای دیگری هستند ،
دو بیگانه ،
اما دو بیگانه همدرد و می دانیم که
(( دو بیگانه همدرد از دو خویشتن بی درد یا نا هم درد با هم خویشاوند ترند. ))

[k@vir]

حرفهایی هست برای گفتن
که اگرگوشی نبود نمی گوییم
حرفهایی هست که هر گز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورد
حرفهایی شگفت، زیبا و اهورایی همین هایند.
و سرمایه ماورائی هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.

[k@vir]

نیازهای بلند ما را همواره بی تاب می دارند و آنچه هست پست است,
عشق های مقدس در جان ما شعله می کشند و آنچه هست آلوده است,
زیبایی ها ما را مدام در حسرت خویش می گدازند و آنچه هست زشت است,
آنچه هست خوب نیست,
پاک نیست,
منزه نیست,
جاوید نیست,
صمیمت ندارد,
عظمت ندارد.
هر چه هست برای مصلحتی است,
هر که هست به خاطر منفعتی است,
هیچ چیز به "خودش" نمی ارزد,
هیچ کس به "خودش" چیزی نیست,
همه چیز را و همه کس را برای سودی و فایده ای گذاشته اند.

"هبوط در کویر"

[k@vir]

چند نفر بودن مهم نیست که به شتر نیز نفر گویند!!!

زندگی یعنی

نان
آزادی
فرهنگ
ایمان
دوست داشتن

[k@vir]

خدا،انسان و عشق....
اين است «امانتي» كه بر دوش آدم سنگيني مي كند
و اين است آن«پيماني»
كه در نخستين بامداد خلقت با خدا بستيم،
و «خلافت» او را در كوير زمين تعهد كرديم
ما براي همين هبوط كرديم،
و اين چنين است كه به سوي او باز مي گرديم.

انسان بيش از زندگي است
آنجا كه هستي پايان مي يابد
او،ادامه مي يابد....

[دانه کولانه]

تشکر بابت تاپیکتون امیدوارم ادامه پیدا کنه اما طرحی از یک زندگی نه مگر که مال خانومشونه ؟ خانوم پوران شریعت رضوی ؟

[k@vir]

نوشته اصلی توسط دانه کولانه

تشکر بابت تاپیکتون امیدوارم ادامه پیدا کنه اما طرحی از یک زندگی نه مگر که مال خانومشونه ؟ خانوم پوران شریعت رضوی ؟

خواهش میکنم. درسته حق با شماست .طرحی از یک زندگی مال خانم ، دکتر هست ، منتها من منظورم این بود که نوشته های دکتر میتونه طرحی از یک زندگی باشه( چه سیستمی زدم)
البته بازم حق با شماست ، وقتی یه بار دیگه به اسم تاپیک نگاه کردم دیدم بیشتر این برداشت میشه که طرحی از یک زندگی نوشته دکتر شریعتی.

فکر کنم نام تاپیک ویرایش بشه بهتر باشه، بازم هر جور که خودتون صلاح میدونید.

ممنونم از توجهتون