بررسی باغ های قدیمی ایران

[مهلا خانم]

* بررسی باغ های قدیمی ایران
در بیشتر شهر ها
و
شهرستانهای ایران*

[مهلا خانم]

استان آذربایجان شرقی

• ائل گلی (شاه گلی)

استان آذربایجان غربی

• باغچه جوق

استان اصفهان

• چهلستون
• هشت بهشت
• باغ فین (شهرستان کاشان)

استان فارس

• باغ ارم
• باغ دلگشا
• باغ نارنجستان قوام
• باغ نظر

استان کرمان

• باغ شاهزاده ماهان

استان خراسان رضوی

• باغ کلات نادری
• باغ قدمگاه نیشاپور

استان کهگیلویه و بویراحمد

• باغ چشمه بلقیس چرام

استان سمنان

• باغ چشمه علی (دامغان)

استان مازندران

• باغ‌های اشرف البلاد
• باغ چهلستون (دیوانخانه)

استان تهران

• باغ سعد آباد
• باغ نیاوران
• باغ فرمانیه
• باغ فردوس

استان یزد

• باغ دولت آباد
• باغ گلشن طبس

[مهلا خانم]

ایل‌گلی (استخر مردم) که پیش‌تر شاه‌گلی (استخر شاه) خوانده می‌شد، یکی از بوستان‌های بزرگ و تاریخی ایران است در ناحیهٔ جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده‌است و مهم‌ترین تفرجگاه مردم تبریز و مسافران این شهر محسوب می‌شود.
مساحت استخر ایل‌گلی ۵۴٬۶۷۵ متر مربع می‌باشد و این استخر در دامنهٔ تپه‌ای قرار گرفته‌است که با پله‌های متعدد، نهرهای آب و همچنین فضای سبز مناسب، به‌صورت گردشگاهی عمومی درآمده‌است.
کاخ ایل‌گلی همانند شبه‌جزیره‌ای کوچک در میان استخر ایل‌گلی قرار گرفته‌است و به وسیلهٔ یک خیابان به حاشیهٔ استخر متصل می‌گردد. درختان متعددی در اطراف این استخر وجود دارند که از قدمت تاریخی فراوانی برخوردارند.
دربارهٔ تاریخ بنای ایل‌گلی اطلاعات زیادی وجود ندارد؛ ولی کاخ مذکور براثر فرسودگی ناشی از گذشت زمان و رطوبت ناشی از آب استخر در سال ۱۳۴۶ خورشیدی تخریب و در سال ۱۳۴۹ خورشیدی کاخ دوطبقه‌ای با سبک و سیاق عمارت قدیمی احداث گردید و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ایل‌گلی به‌مدت چندسال تعطیل شد و بلااستفاده ماند. ولی پس از مدتی این مکان بازگشایی گردید و هم‌اکنون مردم تبریز همانند روزهای پیش از انقلاب، در روزهای تعطیل و مناسبت‌های گوناگون در این مکان حضور می‌یابند.
«نادر میرزا» دربارهٔ ایل‌گلی می‌نویسد: «این آبگیر در اوایل حکومت قاجار، ملک یک سلسله از مساوات تبریز و انباشته از خاک و ریگ بود. قهرمان میرزا پسر هشتم عباس میرزا نایب‌السلطنه که در آن هنگام حکمران آذربایجان بود، آن ملک را در مقابل سالی سی و پنج خروار غله بخرید. سپس در آبادی و عمران آن همت گماشت».
اعتمادالسلطنه نیز در این‌باره می‌نویسد: «عمارت دریاچه عبارت از کلاه‌فرنگی دوطبقهٔ بسیار آبادی است و بزرگی این دریاچه به درجه‌ای است که به‌قدر دو آسیا سنگ آب در آن وارد می‌شود؛ ولی مدت شش ماه از آب پر می‌گردد.»
منابع

• وب‌گاه دانشگاه تبریز، دربارهٔ شهر تبریز، صفحهٔ ۳.