محمدعلي جمال زاده

[آريانا]

سید محمدعلی جمال‌زاده (۲۳ دی۱۲۷۴ دراصفهان - ۱۷ آبان۱۳۷۶ در ژنو سوييس) نویسنده و مترجم معاصر ایرانی است.

او را پدر داستان کوتاهزبان فارسی و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند.

او نخستین مجموعهٔ داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود، یکی نبود در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در برلین منتشر ساخت.

داستان‌های وی انتقادی (از وضع زمانه)، ساده، طنزآمیز، و آکنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه‌است.
وی در سال ۱۳۷۶ در ۱۰۲ سالگی در یک خانه سالمندان در ژنو، سوئیس درگذشت.

[آريانا]

تاریخ و ادبیات

گنج شایان (چاپ برلین، ۱۳۳۵ ه.ق.)

تاریخ روابط روس با ایران (چاپ برلین، چاپ تهران ۱۳۷۲)

پندنامهٔ سعدی یا گلستان نیکبختی (۱۳۱۷)

قصه قصه‌ها (از روی قصص‌المعمای تنکابنی، ۱۳۲۱)

بانگ نای (داستان‌های مثنوی معنوی، ۱۳۳۷)

فرهنگ لغات عوامانه (۱۳۴۱)

طریقهٔ نویسندگی و داستان‌سرایی (۱۳۴۵)

سرگذشت حاجی‌بابای اصفهانی (۱۳۴۸)

اندک آشنایی با حافظ (۱۳۶۶)

....
..
.
داستان‌ها

یکی بود، یکی نبود ۱۳۰۰

سر و ته یه کرباس ۱۳۲۳ (۱۹۴۴)

دارالمجانین، «سرگذشت عمو حسینعلی» ۱۳۲۱ (۱۹۴۲)

زمین، ارباب، دهقان

صندوقچه اسرار ۱۳۴۲ (۱۹۶۳)

تلخ و شیرین ۱۳۳۴ (۱۹۵۵)

فارسی شکر است

راه‌آب‌نامه

قصه‌های کوتاه برای بچه‌های ریش‌دار ۱۳۵۲ (۱۹۷۳)

قصهٔ ما به سر رسید ۱۳۵۷ (۱۹۷۸)

قلتشن دیوان ۱۳۲۵ (۱۹۴۶)

صحرای محشر

هزار پیشه ۱۳۲۶ (۱۹۴۷)

معصومه شیرازی ۱۳۳۳ (۱۹۵۴)

هفت کشور

قصه‌های کوتاه قنبرعلی ۱۳۳۸ (۱۹۵۹)

شاهکار ۱۳۳۷ (۱۹۵۸)

کهنه و نو

غیر از خدا هیچکس نبود ۱۳۴۰ (۱۹۶۱)

شورآباد ۱۳۴۱ (۱۹۶۲)

خاک و آدم

آسمان و ریسمان ۱۳۴۳ (۱۹۶۴)

مرکب محو ۱۳۴۴ (۱۹۶۵)