مطالعه، ميتواند مسموميت سرب را كاهش دهد

[OZGOR]

بنابر نتايج به دست آمده در يك تحقيق جديد، توانايي مطالعه روان و بدون اشكال ميتواند در مقابل آسيبهاي ناشي از مسموميت سرب از مغز حفاظت كند. بر اساس اين گزارش تاثير منفي سرب بر مغز بزرگسالاني كه توانايي خواندن محدودي دارند، 2.5 مرتبه بيشتر از افرادي اهل مطالعه ايست كه ميتوانند به راحتي بخوانند. البته توانايي خواندن نميتواند مانع تاثيرات منفي سرب بر روي مهارتهاي حركتي شخص شود.


تيمي از دانشمندان در مركز عصب شناسي حرفه اي/ محيطي در بالتيمور با مطالعه بر روي 112 كارگر معادن سرب در نيوبرانزويك (New Brunswick) كانادا، به تحقيق بر روي تاثيرات مجاورت با سرب پرداختند. اين كارگران چندين تست فكري و مهارت حركتي انجام داده و همچنين توانايي خواندن آنها نيز مورد سنجش قرار گرفت.

سپس محققين به محاسبه تعداد سنوات كاري اين افراد در مجاورت مستقيم سرب پرداخته و ميزان سرب خون آنان را نيز اندازه گيري كردند. اين كارگران به دو دسته تقسيم شدند: دسته اول با مهارتهاي ادراكي بالا- كه با توانايي خواندن در حد كلاس 12 و بالاتر بودند- و دسته دوم با مهارتهاي ادراكي پايين بودند كه توانايي خواندن آنها در حد كلاس 11 و پايينتر بود.

مهارتهاي ادراكي به معناي تواناييهاي ذهني مانند توانايي خواندن است كه معمولا تحت تاثير مجاورت با سرب در بزرگسالي قرار نميگيرد. اين مهارتها به عنوان مقياسي براي اندازه گيري توانايي مغز در حفظ وظايف و عملكرد خود است كه حتي در صورت آسيب ديدن نيز براي ادامه فعاليت كوشش ميكند. به گفته دكتر مارگيت بليكر (Margit Bleecker) نويسنده اين تحقيق :" با وجود اينكه هر دو گروه به يك اندازه در مجاورت سرب بوده اند، تاثيرات سرب بر روي مهارتهاي ادراكي در كارگراني كه داراي توانايي خواندن اندك بوده اند، 2.5 مرتبه بيشتر است."

"در مقابل، تاثير سرب بر سرعت عمل و مهارتهاي حركتي در هر دو گروه برابر بوده است زيرا مهارتهاي ادراكي با سرعت عمل در انجام مهارتهاي حركتي ارتباط چنداني ندارد. " به گفته او " اين امر نشان ميدهد كه مهارت ادراكي بالا مانند يك محافظ عمل ميكند كه به اين دسته از كارگران امكان ميدهد علي رغم تحت تاثير قرار گرفتن سيستم عصبي ايشان كه پيامد آن بر روي تواناييهاي مهارتي آنها نمايان است، كارايي و تواناييهاي خود را حفظ كنند."

اما مطالعه و توانايي خواندن چگونه از مغز محافظت ميكند؟ بنا به گفته اين محققين، استفاده بيشتر از مغز موجب افزايش تعداد سيناپس (گره هاي عصبي) هاي غشاي مخ و افزايش حجم مغز شده و به افزايش قابليت و ظرفيت مغز منجر شود، در نتيجه در صورت آسيب ديدن مسيرهايي از مغز، پيامهاي عصبي خود بخود از مسيرهاي سالم موجود عبور ميكند و توانايي پردازش اطلاعات و پيامها همچنان به قوت خود باقي ميماند.