درد دل های عاشقانه...

[ابریشم]

__________________
به هم می رسیم 3 نفر میشیم . من و تو و شادی . از هم دور میشیم 4 نفر میشیم . تو و تنهایی ، من و خاطره

[ابریشم]

__________________

[ابریشم]

__________________
سكوتم از رضـايت نيست دلم اهل شكــايت نيست هزار شاكي خودش داره خـــودش گيره گـــرفتاره

[ابریشم]

__________________
سكوتم از رضـايت نيست دلم اهل شكــايت نيست هزار شاكي خودش داره خـــودش گيره گـــرفتاره

[ابریشم]

گفتمش آغاز درد عشق چيست؟
گفت آغازش سراسر بندگيست
گفتمش پايان آن را هم بگو
گفت پايانش همه شرمندگيست
گفتمش درما ن دردم را بگو
گفت درماني ندارد، بي دواست
گفتمش يک اندکي تسکين آن
گفت تسکينش همه سوز و فناست

[ابریشم]

ای خدای من هر جا هستم
هر جا که باشم از تو لبریزم
عاشق را به عشقش برسان
تو میدانی که چرا میخوانمت!!!

[ابریشم]

از دریچه چشمانم نگاه کن من در اوج ایستاده ام از
من آشیانه ام را نگیر نگاه میکنم!!! در عمق وجودت
عشق را میابم که لبخند میزند دلم میخواهد لبخند
بزنم و تو باز نگاهم میکنی سکوت میکنم صدای بسته
شدن دری مرا از رویایم جدا میسازد این صدای بسته شدن
نگاهت بود و من اینبار می گریم آشیانه ام مال تو نگاه هایم
ازآن تو بگذار من از دریچه نگاه تو ببینم و من باز هم لبخند میزنم...

[ابریشم]

نمی دانم چه می خواهم خدايا ، به دنبال چه می گردم شب و روز

چه می جويد نگاه خسته من ، چرا افسرده است اين قلب پرسوز

ز جمع آشنايان می گريزم ، به كنجی می خزم آرام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تيرگيها ، به بيمار دل خود می دهم گوش

گريزانم از اين مردم كه با من، به ظاهر همدم و يكرنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت ، به دامانم دو صد پيرايه بستند

از اين مردم كه تا شعرم شنيدند ، برويم چون گلی خوشبو شكفتند

ولی آن دم كه در خلوت نشستند ، مرا ديوانه ای بدنام گفتند

دل من ای دل ديوانه من ، كه می سوزی از اين بيگانگی ها

مكن ديگر ز دست غير فرياد ، خدا را بس كن اين ديوانگی ها
_______

[ابریشم]

[ابریشم]

تنهایی ...
شبی غمگین شبی بارانی و سرد
مرا در غربت فردا رها کرد
دلم در حسرت دیدار او ماند
مرا چشم انتظار کوچه ها کرد
به من می گفت تنهایی غریب است
ببین با غربتش با من چه ها کرد
تمام هستی ام بود و ندانست
که در قلبم چه آشوبی به پا کرد
و او هرگز شکستم را نفهمید
اگر چه تا ته دنیا صدا کرد!!!!