شبهای روشن:نظرها،عکسها،نقد ها و همه چی در مورد شبهای روشن

[nae]

شبهای روشن ساخته ی فرزاد موتمن محصول 1381
با بازی زیبای هانیه توسلی و مهدی احمدی

این فیلم فیلم محبوب ایرانی منه(نمی گم بهترین فیلم ایرانیه ولی من بیشتر از تمام فیلم ایرانی ها دوسش دارم شاید حتی بیشتر از هامون و باش غریبه ی کوچک و طعم گیلاس)
می خوام تو این تاپیک عکسها و نقد های این فیلم رو بذارم و این فیلم رو بیشتر معرفی کنم

دوس دارم همه ی بچه ها نظرشونو در مورد این فیم بگن و ببینم نظر اونا چیه
از این فیلم چی دیدن و فهمیدن و مثل من زندگی کردن یا نه!

[nae]

[nae]

این فیلم پر از دیالوگهاییست که من عاشقشونم و واسه همین هر از چند گاهی باید این فیلم رو ببینم
این فیلم تو فیلمهای ایرانی فیلم زندگی منه!


یکی از دیالوگهای زیباش

رویا – شما آدم موفقی هستید. چیزهای زیادی می‌دونی.
استاد: دونستن خوش‌بختی نمی‌آره.
رویا – راحتی که می‌آره. آدمی که می‌دونه خیال‌اش راحت‌اه.
استاد: شایدم همین دونستن عذاب‌اش بده.
رویا – مهم نیست اگه دنیاش عوض شه به عذاب‌اش می‌ارزه.

[nae]

من از مردم همین شهرم.
همه‌ی آدم‌های این شهر ُ هم دوست دارم. چون تقریباً هیچ‌کدوم‌شون ُ نمی‌شناسم.

[nae]

رویا – شما چرا تنهایی‌اید؟ … هیچ‌وقت فکر نکردی که می‌شه از تنهایی دراومد؟
استاد: شما اگه منتظر کسی نبودین، سوار اون ماشین می‌شدین که از تنهایی در بیاین؟
رویا – نه! می‌گشتم دنبال آدمی که مثل خودم باشه.
استاد: من نمی‌گردم. چون از خودم هم خوش‌ام نمی‌آد!
رویا – آدم عجیبی هستید.
استاد: شما هم همین‌طور.

[nae]

رویا – نیومد…
استاد: کی نیومد؟
رویا – به کی می‌شه گفت؟
به شما اعتماد کنم؟
استاد: تا چه موضوعی باشه
رویا – به یه شرط … بدون عشق
استاد : چه عشقی؟
من حتّا اسم شما رو هم نمی‌دونم
رویا – منظورم آینده‌ست نه الان

[nae]

روزها پیاده‌روی فایده نداره؛ صدا و نور و شلوغی مزاحم خیال‌بافی آدم‌اه، باید صبر کرد تا شب بشه
روشنی زیادم چیز جالبی نیست. آدم همه چیزُ می‌بینه و همه اون‌ُ می‌بینن. توی تاریکی آدم می‌تونه خیال کنه چیزی، جایی، کسی منتظر شه. امّا تو روشنایی اصلاً خبری نیست … معلوم‌اه که خبری نیست …

[nae]

رویا – فکر کنم ایراد از من‌اه. گدایی هم یه جور عشق‌اه. گداییِ عشق که از هم‌اش بدتره. وقتی فکر می‌کنم،
می‌بینم به همه‌چی پشت‌پا زدم و زندگی‌ام رو گذاشتم سر یه قراری که … تو می‌گی من سبک شدم؟
استاد: خُب … عشق آدم ُ سبک می‌کنه، ولی سبک نمی‌کنه
رویا – نمی‌فهمم چی می‌گی
استاد: عشق باعث شده که تو بابت یه کلمه حرف، یه سال صبر کنی و وقت‌اش که شد به همه چی پشت‌پا
بزنی و بیای این‌جا. فقط آدمی که عشق سبک‌اش کرده باشه می‌تونه هم‌چین کاری بکنه. ولی، وقتی می‌گی
سبک شدی، منظورت این‌اه که خودت رو پایین آوردی، اگه اون هیچ‌وقت نیاد، عشق‌اش کاری کرده که تو
پَر در بیاری و یه کارایی بکنی که تا حالا هیچ‌وقت فکرش رو هم نکردی. اگه منظورت از سبک‌شدن بالا
رفتن‌اه، سبک شدی. ولی اگه منظورت از سبک شدن، کوچیک شدن‌اه؛ عاشق هر چی کوچیک‌تر بشه، بالاتر می‌ره.
رویا – فکر نمی‌کنی همه‌ی این‌ حرف‌ها تو ادبیات قشنگ‌اه؟ زندگی با ادبیات فرق داره.
استاد : همه‌ی این حرف‌ها واسه‌ی این‌اه که زندگی یه خورده شبیه ادبیات بشه.
رویا- آدم با تو حرف می‌زنه سبک می‌شه. سبک به اون معنا که خودت گفتی…. می‌دونی از چی خوش‌ام می‌آد؟
استاد: از چی؟
رویا – از این‌که خیلی باهات راحت‌ام.

[nae]

کاری کن که باور کنم انتظار،خود عشق است

رویا – فکر کنم همه‌ی آدم‌ها این‌طور باشن. حتّا بهترین آدم‌ها هم مثل یه راز از آدم دورند. … می‌دونی، همه فکر می‌کنن اگه حس واقعی‌شون
رو نشون بدن همه‌چی به هم می‌ریزه. هیچ‌کسی حرف دل‌اش رو راحت نمی‌زنه. … خُب، اگه نمی‌خواد می‌تونه شب اوّل، همون لحظه‌ی اوّل بیاد و بگه.
استاد: فکر نمی‌کنی آدم‌ها برای مخفی کردن احساس‌شون دلیل دارن؟
رویا – دلیل‌شون از هم دورشون می‌کنه. چه دلیلی از عشق مهم‌تر؟

<>

رویا – این که آدم خودش رو بزنه به اون راه، صنعت ادبی‌اه؟
استاد: نه، استعداد خدادادی‌اه.

<>

راستش هیچ‌وقت تو موقعیّتی که الان هستم نبودم. نمی‌دونم باید چی کار کرد تا مشکلی پیش نیاد.

<>

بذار اصلاً نیاد. بذار خودم تنهایی از پسِ دل‌ام بربیام. می‌بینی؟ عشق‌ام می‌شه یاد گرفت حتّا از آدمی که می‌گه هیچ‌وقت عاشق نبوده.

<>

خوش‌حالم. همون‌قدر خوش‌حال که یه آدم الکی خوش. یه آدمی که خبر خوشی داره امّا کسی رو نداره که بهش خبر بده.

<>

من مردم این شهر ُ دوست دارم. چون یکی‌شون ُ می‌شناسم.

[nae]

0

رویا – به‌هر‌حال، هر کی با تو باشه واقعن آدم خوش‌بختی‌اه.
استاد: از کجا معلوم؟
رویا – فهمیدن‌اش با زناست. اونا ممکن‌اه هیچ‌وقت راست‌اش ُ بهت نگن ولی ته دل‌شون راحت می‌فهمن کی داره چه‌طوری
نگاه‌شون می‌کنه. باور نمی‌کنی؟
استاد: داره باورم می‌شه.
رویا – می‌خوای بیشتر باور کنی به من نگاه کن. من می‌دونم تو آدم بهتری هستی ولی دل‌ام پیش اون‌اه. واسه‌ی همین‌اه که اگه
اون آدم برنگرده، چیزی از عشق‌اش پیش من نمی‌مونه. ولی من و تو اگه الان از هم جدا بشیم، محبّت و احترام‌مون سر
جاش‌اه. می‌بینی من‌ام مثل تو خیالاتی‌ام.
استاد: اگه دل‌ام می‌خواد برگرده، فقط یه دلیل داره.
رویا – چی؟
استاد‌: برای این‌که از دوست‌داشتن پشیمون نشی.
رویا – نه. به این زودی جا نمی‌زنم.