فناوری بلوتوث؛ تهدید یا فرصت؟

[Omid7]

80درصد محتوای بلوتوث‌های مبادله شده بین افراد، غیراخلاقی است. نتیجه‌ای که از این گزاره گرفته می‌شود این است که باید این فناوری را مسدود کرد!

اما متأسفانه با این یکی نمی‌شود با همان سبک پیامک یا پیام مولتی‌مدیا برخورد کرد. اینترنت نیز نیست که بشود موقتا تعطیلش کرد حتی اگر کل شبکه مخابرات نیز قطع شود باز هم بلوتوث کار می‌کند؛ این یعنی رسانه جدید.

بلوتوث، پروتکل استانداردی است که ارتباطات بی‌سیم میان دو دستگاه اعم از رایانه، تلفن‌همراه و دستگاه‌های دیگر را در برد کوتاه امکان‌پذیر می‌کند.

بلوتوث امروزه در لپ‌تاپ‌ها، رایانه‌های جیبی، دوربین‌ها، چاپگرها، تلفن‌های همراه، موس و کیبورد، دستگاه‌های پخش موسیقی دیجیتال، اسپیکرها، خودروها و حتی دستگاه‌های پزشکی مانند دستگاه مونیتور قلب مشاهده می‌شود.

خب حالا با این فناوری چه باید کرد؟ برای پاسخ به این سؤال باید کمی از عقب‌تر شروع کرد. از زمانی که داستان ورود فناوری به ایران مطرح شد برخی به آن به چشم تهدید نگریستند و برخی به چشم فرصت. اصل دعوا از همین جا آغاز می‌شود. اگر فناوری و به‌خصوص فناوری‌های جدید رسانه‌ای تهدید تلقی شود تمام تلاش‌ها بر این متمرکز می‌شود که چگونه می‌توان با آن مقابله کرد، هزینه و بودجه‌های هنگفت صرف می‌شود تا از رشد آن جلوگیری شود، هم و غم متولیان فرهنگی هم این می‌شود که به خانواده‌ها و مردم هشدار بدهند که این فناوری حامل فلان تهدید‌ها و خطرها است و هر روز داستان‌های جدید و وحشتناک‌تری از عواقب استفاده از این فناوری‌ها بیان می‌شود. اسامی این فناوری‌ها تبدیل به کلمات ممنوعه می‌شود. بعد کلی انرژی صرف می‌شود تا مثلا شاهد مثال آورده شود از مضرات و عواقب و پیامدهای منفی این فناوری‌ها در آن سوی آب‌ها و البته این تلاش‌ها هرگز منجر به توقف کاربری این فناوری‌ها در داخل نمی‌شود.

اما اگر به فناوری‌های جدید به چشم فرصتی جدید نگاه شود کل ماجرا، روند دیگری خواهد پیمود. آن وقت تلاش‌ها بر این متمرکز می‌شود که در باره نحوه استفاده از این فناوری‌ها در جامعه، برنامه‌ریزی شود، بر موج رشد فناوری‌ها سوار شویم و به این بیندیشیم که چه محتوایی را می‌توان در بستر این فناوری‌های جدید رسانه‌ای جاری ساخت. این رویکرد منجر به تولید محتوا، برنامه‌ریزی کاربردی، ارزش افزوده، سرگرمی، تفریح، آموزش، انتقال مفاهیم و دانسته‌ها و تجربیات بر بستر این فناوری‌های جدید می‌شود.


داستان بلوتوث عینا همین داستان است.

بله ما هم در باره فیلم‌های غیراخلاقی که میلیون‌ها بار از طریق بلوتوث‌های ناشناس بین مردم در مترو و اتوبوس ردوبدل می‌شود، بسیار شنیده‌ایم و اتفاقا آنها را ساخته و پرداخته ذهن‌های متوهم نمی‌دانیم، اما مسئله اینجاست که ما چه محتوایی برای انتقال بر بستر فناوری بلوتوث تولید کرده‌ایم؟ آیا فرهنگ، تمدن، آموزه‌های ملی و دینی ما قابلیت تبدیل به محتوای بلوتوثی ندارد؟

اخیرا خبری منتشر شد که جهاد دانشگاهی جشنواره بلوتوث‌های قرآنی را برگزار می‌کند. آفرین به این تفکر. اگر هر سازمانی، هر نهادی، به این فکر کند که ظرفیت‌هایش برای تولید محتوا در قالب این فناوری چیست و از این فناوری رسانه‌ای جدید چه استفاده‌هایی در سازمان می‌توان انجام داد، آن قدر محتوا تولید می‌شود که فضای غالب بلوتوث‌های ردوبدل شده در میان مردم را همین‌ها پر می‌کند.

اگر به جای تحریم ورود تلفن همراه به مدارس، بر عکس به این اندیشیده شود که تلفن همراه چه ظرفیت‌هایی برای آموزش دارد، شاید مشکل تا حدی برطرف شود. کشورهایی هستند که از جذابیت موبایل برای ارائه تحقیقات دانش‌آموزان، پرسش و پاسخ، انتشار متون درسی و کتاب ها، بروشورهای کمک آموزشی، بازی‌های آموزشی روی موبایل و مستند‌سازی‌ و فعالیت‌های گروهی دانش‌آموزان استفاده می‌کنند. بله چون این امور زحمت دارد و ما هم بودجه و نیروی انسانی و محتوای کافی دیجیتال نداریم، بهترین راه این است که صورت مسئله را پاک کنیم و این طوری هیچ کس به زحمت نمی‌افتد و اساسا مسئله‌ای وجود ندارد که بخواهیم حل کنیم.

یا مثلا بلوتوث قابلیت فراوانی برای راهنمایی ارباب رجوع در سازمان‌ها و اداره‌ها، بازدید‌کنندگان نمایشگاه‌ها، مراجعین بانک‌ها و نشر اطلاعات در تیراژ بالا دارد. در کنفرانس‌ها و همایش‌ها نیز می‌توان از این فناوری استفاده مثبت کرد. به تازگی نسل جدیدی از بلوتوث با قابلیت انتشار در فاصله‌های زیاد (بالاتر از10 متر متداول و گاه تا چند کیلومتر) نیز ابداع شده است.

از این فناوری می‌توان حتی برای ارتباط میان ماشین‌ها، وسایل و ابزار مختلف الکترونیکی استفاده کرد. بلوتوث چیزی مانند خود تلفن است. سال گذشته خبری در باره نصب سامانه هوشمند بلوتوث سلامت در بیمارستان‌های کشور منتشر شد که بر مبنای آن بیماران و مراجعان چندین بیمارستان در تهران از طریق این سامانه می‌توانستند اطلاعاتی شامل نرم افزار، کتاب و متون مولتی‌مدیای آموزشی در زمینه پیشگیری از آنفلوانزای نوع A را از طریق بلوتوث دریافت کنند.


بلوتوث از کجا آمد؟

عنوان فناوری بلوتوث از نام هرالد بلوتوث، پادشاه قرن دهم دانمارک گرفته شده که موفق شد این کشور و بخشی از نروژ را یکی کند؛ بلوتوث نیز همین کار را با پروتکل‌های ارتباطی یکسان انجام داده و آنها را در یک استاندارد جهانی یکی می‌کند. طراحان این فناوری برای نخستین‌بار از بلوتوث به‌عنوان نام کد استفاده کردند اما با گذشت زمان این نام باقی ماند.

انتخاب این نام برای این فناوری نشان می‌دهد شرکت‌های منطقه اسکاندیناوی تا چه اندازه در صنعت مخابرات تأثیرگذار و مهم بوده‌اند. لوگوی بلوتوث نیز همانند نام آن منشأ یکسانی داشته و ترکیبی است از حرف لاتین «اچ» که به شکل ستاره است و حرف «بی» ‌که ابتدای نام شاه دانمارک است.نام و لوگوی بلوتوث علامت تجاری متعلق به گروه تجاری خصوصی Bluetooth SIG است که در ماه سپتامبر 1998 تأسیس شده و متشکل از شرکت‌های بزرگ از صنایع مخابرات، رایانش، اتوماسیون صنعتی و خودرو مانند مایکروسافت، اریکسون، IBM، اینتل، موتورولا، نوکیا و توشیباست.

ماریا خورسند، بانوی 49ساله ایرانی، یکی از مدیران مشهور صنعت آی‌تی جهان است که در زمان مدیریت خود در شرکت اریکسون سوئد، ریاست این پروژه را بر عهده داشته است و در واقع مادر معنوی تکنولوژی بلوتوث محسوب می‌شود. ماریا خورسند در سال 1957 (1336) در شهر ساری، مرکز استان مازندران ایران، متولد شده است. او در سال 1975 به لس‌آنجلس مهاجرت کرد و فوق‌لیسانس کامپیوتر خود را از دانشگاه فولرتون (Fullerton) کالیفرنیا گرفت.

او به‌مدت 2 سال نیز مدیرعامل شرکت مشهور تولید سخت‌افزار دل (Dell) بود. بلوتوث فناوری شبکه است که با میزان مصرف نیروی فوق‌العاده کم (یک میلی وات) برای دستگاه‌هایی که با باتری موبایل کار می‌کنند ایده‌آل است. به‌علاوه بلوتوث به‌دلیل اینکه می‌تواند به‌طور خودکار دستگاه‌های بلوتوث دیگر را شناسایی و بدون دخالت کاربر با آنها ارتباط برقرار کند، به کاربر متکی نیست.این سیستم به فناوری امواج رادیویی و پروتکل نرم‌افزاری که انتقال داده به دستگاه‌های دیگر را امکان‌پذیر می‌کند، متکی است.

این فناوری دستگاه‌های مختلف را قادر می‌سازد با استفاده از قوانین خاصی مانند میزان اطلاعاتی که ارسال خواهند شد، نوع ارتباط میان 2دستگاه و فرکانس رادیویی یا فرکانس‌هایی که این ارتباط روی آنها به وقوع خواهد پیوست، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.امواج رادیویی کم انرژی، سیستم انتقال اصلی در شبکه بلوتوث هستند. فرکانس دستگاه‌های مجهز به بلوتوث از 402/2گیگاهرتز تا بلندی 480/2گیگاهرتز است که این دامنه فرکانس به وسیله توافقنامه بین‌المللی برای ISM یا دستگاه‌های پزشکی، صنعتی و علمی اختصاص یافته است.

دستگاه‌های دیگری که در بازار از باند ISM استفاده می‌کنند، بازکننده‌های در پارکینگ، تلفن‌های بدون سیم و دستگاه‌های مونیتورینگ کودکانند که تمامی این دستگاه‌ها خطر تداخل میان دستگاه‌های بلوتوث را افزایش می‌دهند و برای اجتناب از این مشکل، دستگاه‌های بلوتوث تنها از حدود یک میلی وات نیرو برای انتقال امواج خود استفاده می‌کنند که محدوده مؤثر انتقال اطلاعات میان دستگاه‌های بلوتوثی را 10 متر کرده و به این ترتیب احتمال تداخل میان دستگاه‌های نزدیک را کاهش می‌دهد.
با این همه، نیروی کم مورد نیاز دستگاه‌های بلوتوث آنها را قادر می‌سازد تا بتوانند با دستگاه‌هایی که دور از تیررس مصرف‌کننده هستند و ممکن است در اتاق دیگری در ساختمان باشند، ارتباط برقرار کنند.

بلوتوث فناوری انتقال داده تک به تک نیست، از این‌رو می‌تواند همزمان با 8 دستگاه در یک محدوده ارتباط برقرار کند. یک دستگاه بلوتوثی هنگامی که با دستگاه استفاده‌کننده از فرکانس مشابه برخورد می‌کند، می‌تواند از حدود 1600فرکانس مختلف و تصادفی انتخاب شده، در هر ثانیه از زمان انتقال داده‌ها برای به حداقل رساندن زمان تداخل با دستگاه‌هایی که از همان فرکانس استفاده می‌کنند، بهره بگیرد.


نسخه جدید بلوتوث

نسخه 3 بلوتوث به طرز چشمگیری سرعت بیشتری برای انتقال عکس، ویدئو، آهنگ و فایل‌های دیگر در ظرف چند ثانیه یافته است.

یکی از راه‌هایی که بلوتوث 3 سرعت انتقال فایل‌ها را افزایش می‌دهد، استفاده از اتصال بی‌سیم وای فای از طریق پروتکل 11/802 Adaption Layer است که با استفاده از آن یک دستگاه بلوتوث 3 می‌تواند با دستگاه دیگر ارتباط برقرار کند و با استفاده از وای فای، فایل‌ها را منتقل کند و اگر وای‌فای وجود نداشته باشد بلوتوث مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

نسخه جدید بلوتوث همچنین دارای امکانی است که شمار قطعی‌های ایجاد‌شده که به دلایلی مانند قرار گرفتن تلفن همراه در جیب روی می‌دهد را کاهش می‌دهد. ترانسفرجت که به کد رمز نیاز نداشته و بیش از صد برابر سریع‌تر از بلوتوث عمل می‌کند به‌عنوان استاندارد ارتباط بی‌سیم جدیدی که معایب کمتری داشته و مطمئن به شمار می‌رود، رقیب جدی بلوتوث خواهد بود.

این فناوری ساخت سونی، از امواج کم‌قدرت و فوق باند عریض UWB برای ارسال داده تا 375 مگابیت بر ثانیه در فاصله‌ای حدود 3سانتی‌متر استفاده می‌کند و از حمایت غول‌های فناوری مانند سامسونگ، توشیبا، پاناسونیک، کداک و هیتاچی برخوردار است. این استاندارد بی‌سیم وعده می‌دهد روند پرزحمت جفت‌سازی دستگاه‌ها را با جایگزین سریع‌تری عوض کند که در آن کاربران تنها باید 2 دستگاه را کنار هم قرار داده و مشخص کنند چه اطلاعاتی باید ارسال شود.


منبع: همشهري آنلاين

[Omid7]

آینده تکنولوژی بلوتوث

انتخاب نام بلوتوث برای این فناوری بسیار جالب است. این نام از نام یک پادشاه دانمارکى به نام هارالد بلاتند (Harald Blaatand) گرفته شده است.

کلمه Blaatand پس از انتقال به زبان انگلیسى به شکل Bluetooth تلفظ شد که به معنى دندان آبى است.

این پادشاه که بین سال هاى ۹۴۰ تا ۹۸۶ مى زیست، توانست دانمارک و نروژ را که در جنگ هاى مذهبى با هم مشکل پیدا کرده بودند متحد کند و از آن پس شهرت زیادى کسب کرد.

در واقع تکنولوژى Bluetooth هم بر پایه اتحاد یکپارچه سامانه هاى کامپیوتر در قالبى بدون سامانه تأکید دارد که نماد کار و تلاش پادشاه دانمارکى است.

ویرایش بعدی بلوتوث LISBON نامیده شده که شامل یک تعداد مشخصه‌هایی است از جمله افزایش امنیت و قابلیت استفاده بیشتر از بلوتوث که ویژگی‌های اصلی آن به ترتیب زیر است:

Atomic Encryption Change
این توانایی به ارتباط رمزگذاری شده این امکان را می‌دهد که به‌طور تناوبی کدهای رمزی خود را تغییر دهد تا بدین وسیله امنیت افزایش یابد.

Extended Inquiry Response
این توانایی سبب می‌شود در طول پروسه بازبینی و درخواست، اطلاعات بیشتری جمع آوری شده و به دستگاه‌ها امکان **********ینگ بهتری را جهت ارتباط می‌دهد. این اطلاعات شامل نام وسیله و لیستی از خدمات ارائه شده و یکسری اطلاعات تکمیلی دیگر است.

Sniff Subrating
سبب کاهش توان مصرفی، وقتی که وسایل در وضعیت sniff low power هستند می‌شود. این توانایی به ویژه در هنگام ارتباط و انتشار داده‌های نامتقارن بکار می‌رود. این وضعیت در هنگام برقراری ارتباط با وسایلی چون میکروفون و کیبورد سبب افزایش طول عمر باتری از ۳ تا ۱۰ برابر می‌شود.

QoS Improvement
سبب خواهد شد که وقتی ترافیک مخابراتی در یک خوشه piconet بالاست داده‌های صوتی و تصویری با کیفیت بالا ارسال شوند.

Simple Pairing
به شکل اساسی وظیفه بهبود در جفت شدن وسایل بلوتوث را به عهده دارد.به‌طوری‌که در یک زمان هم کارایی و هم امنیت افزایش می‌یابد.انتظار می‌رود که این مورد به‌طور قابل توجهی در استفاده از بلوتوث افزایش یابد.

ویرایش بعد از LISBON SEATTLE نامیده می‌شود که مشخصه و ویژگی‌های بیشتری را دارد که عمده آنها روی(UWB: ultra wide band) متمرکز شده‌است.

این خصیصه امکان استفاده از بلوتوث را در عرض باند بسیار بالای رادیویی موجب شده که به دنبال آن ارسال و انتقال اطلاعات داده‌ها را با سرعت بسیار بالا فراهم می‌کند.


ویکی پدیا -ژانویه 2008

[Omid7]

بانوی ایرانی، مادر معنوی بلوتوث

خانم خورسند در سال 1987 مدیریت پروژه بلوتوث را با بیش از 200 مهندس و کارشناس در شرکت اریکسون بر عهده گرفت

و با سیاست‌گذاری‌های درست خود، راه را برای همه‌گیر شدن این تکنولوژی هموار کرد

ماریا خورسند، بانوی 49 ساله ایرانی، یکی از مدیران مشهور صنعت آی‌تی جهان است. هر چند ایرانی‌ها در میان مدیران رده‌بالای صنعت آی‌تی چندان کم‌شمار نیستند، اما خورسند یکی از بلندپایه‌ترین و در عین حال معدود زنان ایرانی فعال در این رشته است.

خورسند هفته گذشته به مدیرعاملی شرکت مشهور تولید سخت‌افزار دل (Dell) در سوئد منصوب شد، اما این بانوی ایرانی پیش از این مناصب بالاتری در صنعت آی‌تی جهان را نیز در اختیار داشته است.

امروز دیگر همه با تکنولوژی بلوتوث آشنا هستند و کمتر گوشی تلفن همراهی در جهان ساخته می‌شود که به این تکنولوژی مجهز نباشد. حال حتماً تعجب می‌کنید اگر بشنوید که ماریا خورسند در زمان مدیریت خود در شرکت اریکسون سوئد، ریاست این پروژه انقلابی را بر عهده داشته است و در واقع مادر معنوی تکنولوژی بلوتوث محسوب می‌شود.

خانم خورسند در سال 1987، پس از چند تجربه مدیریتی در آمریکا، به شرکت اریکسون پیوست. او از سال 2001 به مدیریت بخش تکنولوژی لایسنسینگ (Technology Licensing) شرکت اریکسون منصوب شد. در همین جا بود که خانم خورسند مدیریت پروژه بلوتوث را با بیش از 200 مهندس و کارشناس بر عهده گرفت و با سیاست‌گذاری‌های درست خود، راه را برای همه‌گیر شدن این تکنولوژی هموار کرد.

خورسند در پاسخ به این که چه چیزی باعث شد او به مدیریت پروژه بلوتوث برسد، می‌گوید: «کسی چیزی در این مورد به من نگفت، اما گمان می‌کنم بلندپروازی و اشتیاق من به دست و پنجه نرم کردن با مشکلات در این میان نقش داشته است.»

ماریا خورسند در سال 1957 (1336) در شهر ساری، مرکز استان مازندران ایران، متولد شده است. او در سال 1975 به لس‌آنجلس مهاجرت کرد و فوق‌لیسانس کامپیوتر خود را از دانشگاه فولرتون (Fullerton) کالیفرنیا گرفت. اما جالب است که بدانید این مدیر موفق صنعت آی‌تی در ابتدا چندان علاقه‌ای به تحصیل در رشته کامپیوتر نداشته است و قصد تحصیل در رشته روان‌شناسی را داشته است.

خورسند می‌گوید: «من به مطالعه آدم‌ها و رفتارهاشان علاقمند بودم و می‌خواستم روانکاو بشوم.» به این ترتیب ماریا ابتدا در رشته روان‌شناسی ثبت نام کرد، اما پس از مدت کوتاهی به تشویق خواهر بزرگترش که او هم در آن زمان در آمریکا مشغول تحصیل در رشته علوم کامپیوتر بود، تغییر رشته داد و در رشته کامپیوتر ثبت نام کرد.

به گفته خورسند در آن زمان علوم کامپیوتر هر روز پیشرفت چشمگیری می‌کرده است و همین مسئله باعث شده او به این رشته علاقمند شود و تغییر رشته بدهد. هر چند مادر ماریا میل داشت که فرزاندانش پس از پایان تحصیل به ایران بازگردند، اما ماریا و خواهرش پس از پایان تحصیل تصمیم به ادامه زندگی در خارج از ایران گرفتند.

با این حال ماریا هیچ‌گاه هویت ایرانی خود را انکار نکرده است، هر چند این مسئله در مقاطعی باعث ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت شغلی او شده است. برای مثال ماریا در زمان اقامتش در آمریکا، هنگامی که برای مصاحبه به یکی از شرکت‌های طرف قرارداد وزارت دفاع آمریکا رفته بود، پس از آن که در فرم استخدامی ملیت خود را ایرانی ذکر کرد، به آرامی و بی سر و صدا از پروسه استخدام کنار گذاشته شد.

خورسند همسر سوئدی خود را هنگام تحصیل در دانشگاه فولرتون ملاقات کرد و پس از ازدواج با او، در اواخر دهه 80 میلادی به سوئد مهاجرت کرد. او پیش از آن تجربه کار در چند شرکت نفتی و کامپیوتری آمریکایی چون شرکت نفتی یونیون کالیفرنیا و شرکت کامپیوتری یونیسیس را به تجربیات کاری خود اندوخته بود و همین مساله باعث شد پس از ورود به سوئد بتواند در کمپانی بزرگ اریکسون استخدام شود.

ماریا از دستیابی به سطوح بالای مدیریتی در صنعت آی‌تی که اغلب تحت سیطره مدیران و مهندسان مرد قرار دارد، نمی‌هراسد و می‌گوید: «در شرکت اریکسون مدیران زن دیگری هم بودند و همچنین خارج از آن جا هم مدیران زن دیگری را می‌شناختم.

اما اگر راستش را بخواهید، این مسئله یک لحظه هم ذهنم را به خود مشغول نمی‌کند.» البته او اعتراف می‌کند که گاه در یک کنفرانس بزرگ آی‌تی، تنها زن در میان چند صد مرد شرکت‌کننده در کنفرانس بوده است، اما این مسئله باعث نشده به هیچ وجه احساس ناراحتی کند.

منبع: همشهري آنلاين