شاهنامه خوانی

[273]

مکافات اين کار يزدان کند
که چهر تو همواره خندان کند

[AZADI1356]

جهاندار هوشنگ با راي و داد
به جاي نيا تاج بر سر نهاد

[AZADI1356]

دو ابرو کمان و دو گيسو کمند
به بالا به کردار سرو بلند

[AZADI1356]

چو خورشيد رخشنده شد بر سپهر
بياراست روي زمين را به مهر

[AZADI1356]

پسر بد مراو را يکي هوشمند
گرانمايه طهمورث ديوبند

[AZADI1356]

ز پويندگان هر چه بد تيزرو
خورش کردشان سبزه و کاه و جو

[AZADI1356]

چنين گفت کاين را ستايش کنيد
جهان آفرين را نيايش کنيد

[AZADI1356]

چو ديوان بديدند کردار او
کشيدند گردن ز گفتار او

[AZADI1356]

چو طهمورث آگه شد از کارشان
برآشفت و بشکست بازارشان

[AZADI1356]

که ما را مکش تا يکي نو هنر
بياموزي از ماکت آيد به بر