مشاعره با اشعار خودمان

[mary.f]

تا تو را ديدم بشد دل از برم ناگه
چه بودي كز وجودت آتشين گشته دلم

[SonBol]

من آن شقايقم كه با خيال روي ناز تو
ميان دشت خاطره به روي باز مي روم

[mary.f]

من آن مرغ سيه بختم كه گشتم بي تو سرگشته
چرا از من نمي پرسي چه حالي دارم از غصه

[haj_amir]

هر دم که زنم دم از روی نکوی تو
باشد که شود کم غم ز جان من

[mary.f]

نفس در سينه حبس و دل زديدارش پريشان
چه گويم؟ چون شوم؟ آن گه كه بينم روي جانان

[haj_amir]

نشسته ام بر ایوان خسته و تنها
نباشد هیچ گوش محرم رازش
برون شو ای دل از سینه چرا غم برود
دلی خواهم که باشد غم دیدارش

[mary.f]

شعله تير نگاهت در دلم شوري به پا كرد
آن چه بود كز آتش آن در جهان غوغا به پا كرد

[SonBol]

در اين سكوت ممتد و تاريك بي كسي
بين من تو فاصله فرسنگ مي شود

[haj_amir]

دلم گرفت ز دنیا و این ماجرایش
کجا روم که نباشد سر و صدایش

[mary.f]

شب است و خلوت دل باز امشب
خيالت در سرم شوري به پا كرد