یاد و برگردانی به گذشته ورود اظهار نظر آزاد

amir ahmadi · #1 12-20-2009

به نام خدا/چه روزهایی بود یه حیاط خیلی بزرگ که نصف بیشترش باغچه بود یه اتاقگوشه حیاط یه اجاق که مادرم( که خدای بهشت را به او هدیه دهد و بیامرزدش) روی ان هم اشپزی می کرد هم نان می پخت نانی نازک سفید بوی ان تا سر کوچه می امد .یه اطاق پنج تا خواهر برادر مادر بزرگ بابا و مادر همه توی همون اطاق می خوابیدیم بدون انکه احساس کنیم جامون تنگه .دیوار خونه انگار رنگ مشکی زده بودی حکایت سالها اتش روشن کردن در اجاق وسط اطاق حاصلش این رنگ دیوار خونه بود.این وضع مال همه کسای هست که اون موقع زندگی می کردیم.سه نمونه چراغ بود برای روشنایی شبهامون یکی می گفتند چراغ برساتی یکی چراغ موشی یکی هم چراغ برق یا طوری چراغ موشی خیلی دود می کرد بهترین و پرنور ترینش چراغ برق بود که بوسیله نفت کار می کرد همه کس اون چراغ و نداشتند بیشتر مال کسای بود که اوضاع مالی شون یه کم خوب بود چون مرتب جالیش(طوری)پاره می شد باید می خریدی ولی چراغ برساتی(فانوس)بیشترین استفاده را داشت .از نظر خوراک ماهی یه مرتبه مرغ می خوردیم که یکی از خروسای مادر بود ان شب شب جشن بود باور کنید اگر کسی شب مرغ داشت نصف محل خبر داشتند خونه فلانی امشب مرغه .هنوز مزه ان مرغا باور کنید احساس می کنم .تنها وسیله سرگرمی مردم رادیو گرام بود با اون صفحه هاش که بیشتر موقه ها سوزنش گیر می کرد .تا وقتی که هر که از کویت می امد تازه رادیو ضبط ایوا امده بود بابا م یکیش و خرید گرام و دادند به من شب ها رادیو دیلی می گرفتیم ترانه های درخواستی پخش می کرد .عید که می شو رادیو همیشه ترانه عید امد بهار امد می ریم به صحرا پخش می کرد .گفتم عید یادش به خیر از یک ماه قبل از عید خدا بیامرز مادرم شروع می کرد به نان شیرین پختن و شیدینیای دیگه همه را داخل یه صندوق چوبی داشتیم نگه می داشت و درش قفل می کرد خدا خدا می کردیم زودتر عید برسه بریم سبزه بچسبونیم بالای در حیاط و بعد انتظار تا مهمون برسه که مادر نان شیریناش را بیاره بیرون اخ که چقدر خوشمزه بود .می رفتیم تو مزرعه خشخاش دو نه هاش را جمع می کردیم میاوردیم برای مادر بزرگ اونم با نرمه قند قاطی می کرد و می کوبید مزه ای که مطمئن هستم این روزی ها هیچوقت گیرشون نمی یاد.......

amir ahmadi · #2 12-20-2009

یازده ماه انتظار می کشیدیم تا ماه محرم بیاد چه ماهی ماه. هنوز ابوالفضل گفتنای مظفری یادمه وقتی پشت سر هم می گفت ابوالفضل و همه پیراهناشون بیرون اورده سینه ای می زدند که تمام بدن ادم می لرزید برای روز عاشورا دو تا حجله درست می کردند یکی حجله حضرت قاسم که کاملا سیاه بود و یکی حجله حضرت علی اکبر که از رنگین ترین پارچه ها استفاده می کردند .روز عاشورا این دوتا حجله را روی دوش می گذاشتند حدود سی کیلو متر تا پیر مراد می بردند و عصر بر می گشتند و دوباره شب می اومدند برای زنجیر زدن چون زنجیر را از شب هفتم شروع می کردند و همه گوش می شدند برای نی زدن پولاد اون نی میزد و زنجیر زن خودشو با نی او تنظیم می کرد.وقتی این ده شب تموم می شد باور کنید همه مون تا روزها افسرده می شدیم.و باز انتظار تا سال دیگه .

amir ahmadi · #3 12-20-2009

بازیهایی که مه داشتیم پسرا (الش موسه/ خونه شیر / یه لختوری/برو بیا/دخترا هم گاله گاله به این صورت بود که به طور موازی پنج تا گود کوچک روبروی هم یکی این طرف ویکی طرف دیگر روبروش داخل هر گود 5 ت سنگ می گذاشتند و یکی شرو ع به بازی می کرد تا نوبت به بعدی برسه ربگ بازی هم 5 تا سنگ بود می ریختند کف دست بع می ریختند بالا و با پشت دست می گرفتند باید بالای 2 تا سنگ پشت دستت می ماند تا بتونی بازی شروع کنی .بازیهای پسرا هم شبا تو کوچه ها می گشتند یکی می خون بقیه یک کلمه جواب می دادند می خوند خونه شیر بقیه می گفتند پیشترک دم روبا پیشترک محاه بالا پیشترک کاه فروشا پیشترک .دیگری تعدادی یه طرف و تعدادی طرف دیگر یک پا را با یک دست می گرفتند به یکی می گفتند دوماد دو طرف با هم می جنگیدند دوماد باید فرار می کرد خودش را به جایگاه یا دقه مرسوند اگر می رسید تیم برده بود ولی اگر می افتاد تیم می باخت و دوماد از اون یکی تیم انتخاب می شد.همینطور تا کلی از شب با هم بازی می کردیم این بازی و دو بازی دیگر مردا هم بودند همه جوونا نبودند باور کنید انقدر شاد و خندان بودیم که ندیدم جوونای امروز اصلا شاد باشند .

amir ahmadi · #4 12-20-2009

ان روزا هیچی نبود نه اب لوله کشی نه برق نه موتور نه ماشین بهترین سواری الاغ بود حالا هرجا می خواستی بری ولی همه مثل هم بودند .زمستونا که می شد مادرم سمنو درست می کرد همه فامیل می امدند هم می زدند به خصوص دخترای دم بخت نذر می کردند .با هم بودند تا زمانی که سمنو را دم کنند دیگه باید تا فردا صبر می کردند تا فردا همه منتظر بودند فردا جای پنج انگشت حضرت فاطمه را روش ببینند اخه می گفتند سمنو مال حضرت فاطمه هست جالب اینه که همیشه هم جای پنج انگشت روش بود می گفتند اگر جای انگشتها روش نباشه حضرت نذر و قبول نکرده صبح زود همه دور دیگ جمع می شدند تا جای انگشتها را ببینند.

amir ahmadi · #5 12-20-2009

یکی از دلایلی که مردم ان موقع راحت زندگی می کردند توقع بالایی از زندگی نداشتند همین که یه جایی باشه بخوابند یه نون خالی باشه که بخورن شکر خدا می کردند وبا یک لذتی نون خالی را می خوردند که الان بهترین غذا را باون لذت نمی خورن .

amir ahmadi · #6 12-20-2009

مدرسه که می رفتیم اب مصرفی خانم معلم را دانش اموزا از سر تلنبه براشون می اوردند عید که میشد هرکسی یه چیزی براب معلما می اورد بیشتر تخم مرغ بود چون همه مرغ تو خونه داشتند البته بعضی هام خروس می اوردند.یادمه من درسم خیلی خوب بود هرثلث سر صف اسمم می خوندند که برم جایزه بگیرم ولی یه همکلاسی داشتم اون هم درسش خوب بود ولی چون من از همه درسم بهتر بود جایزه را می خواستند به من بدند که همین هم کلاسی می گفت اگر بگیری گدا هستی من هم به خاطر اینکه مارک گدا بهم نچسبونن هر چه صدام می زدند می گفتم من جایزه نمی خوام حالا که یادم می اد می دونم او از حسادت به من اینجوری می گفت البته دیگه نمی دونم سر جایزه ها چه می اومد باور کنید بیش از ده مرتبه سر صف اسمم خوندن برای جایزه ولی من نرفتم بگیرم حالا می گم کاشکی یک مرتبه لااقل گرفته بودم.

amir ahmadi · #7 12-20-2009

وقتی بچگی نوجوانی و جوانی خودمون با اروزیها مقایسه می کنم هیچ نقطه مشترکی پیدا نمی کنم ما از 6و7 سالگی کار می کردیم همه هر کی کار نمی کرد پیش چشم همه خوار بود .برا همین بار انقلاب و جنگ هم رو دوش همونا بود و هیچ احساس خستگی نمی کردند.جوونای قرص و محکم ابدیده شده از بچه گی از همون بچگی روی پای خودشون بودند یادم هست یه جا کار می کردیم قرار شد سر کارگر روزی 5 تومان برامون بگیره یعنی روزی 5 تومان قرار بست ولی اخرش روزی 3تومان بیشتر به ما نداد ولی همون 3 تومان هم خوب بود خیلی چی می شد.

**آريانا** · #8 12-20-2009

در مورد بچگي بايد اظهار نظر كنيم ...احمدي جون؟
من بچه بودم ...همش توي خيابون بودم ...يا زير پل جوبا داشتم توپ پلاستيكي رو با سنگ ميوردم بيرون يا تا گردنم توي جوب بودم....
بعدش با همسايه ها قايم موشك بازي ميكرديم با دخترا هم لي لي و گرگم به هوا......اما خاله بازي نميكردم....

ادامشم بعدا ميگم

amir ahmadi · #9 12-20-2009

اریانا جان سلام چند روزی نبودی راستش بگو کجا رفته بودی.جدا اریانا چه لذتی دارد یادی از گذشته های دور من خودم که شارژ شدم تا فردا

سادات · #10 12-20-2009

چه تاپیک جالبی امیر اقا
واقعا یاد گذشته بخیر .من همبازی های دوران بچگیم اکثرا پسرای همسایه بودند یادم اونا رو گولشون میزدیم وازشون کولی میگرفتیم دور تا دور کوچه رو و در عوضش بهشون میوه های خاله بازیمون رو میدادیم وای که چه دورانی بود یاد از اون دوران هم ادم رو شاد میکنه .