ضرب المثلها و معنای آنها

[behnam5555]

پای ما لنگ است و منزل بس دراز:
تا رسیدن به هدف راه سختی در پیش روست در حالیکه ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم.

پای ملخ نزد سلیمان بردن:
هدیه نا چیزیست و قابل شما را ندارد.

پته اش را کسی نمیخواند:
کسی برایش تره خورد نمی کند،کسی برایش اعتبارو ارزشی قائل نیست.

پته اش روی آب افتاده:
اسرارش فاش شده،مچش گیر افتاده،همه اورا شناخته اند.

پدر کسی را در آوردن:
کسی را به شدت اذیت و آزار دادن ،( پادشاهان صفوی در مقام انتقام گیری از دشمنان خود دستور نبش قبور و سوزاندن اجساد آنها را می دادند).

پرده از روی چیزی بر داشتن:
موضوعی نهفته ویا سری را فاش کردن.

پرده پوشی کردن:
چشم پوشی از خطای کسی کردن.


پرده دری کردن:
راز کسی را جهت آبروریزی فاش کردن.

پرسان پرسان به کعبه بتوان رفتن:
در رسیدن به مقصد جستجو و پیگیری موجب توفیق است .
همانند:جوینده یابنده است.

پز عالی جیب خالی:
همانند:با دنبه سبیلش را چرب کرده است.

[behnam5555]

پس از قرنی شنبه به نوروز میافتد:
همیشه این اتفاق روی نمیدهد،به ندرت این طور است.

پسخوان را به پیشخوان زد و رفت:
هست و نیست خودرا بهم زد و دست از همه چیز کشید و در رفت.

پسر خاله دسته دیزی:
خویشاوندی بسیار دوری داشتن،ارتباطی با هم نداشتن.

پشت پا به بخت خود زدن:
از روی بی عقلی زندگی خود را خراب کردن.

پشت بشقاب کشیدن:
از ابراز محبت به کسی خوداری کردن.

پشت چشم نازک کردن:
با تکبر و خود خواهی بر خورد کردن ،حرکتی خود خواهانه کردن.

پشت دست داغ کردن:
عهد کردن با خود که بار دیگر کار ویا عملی را تکرار ننماید.

پشت سر کسی نماز خوئاندن:
اعتماد داشتن به درستکاری کسی، اطمینان به بر تری و انسانیت شخصی نسبت به دیگران.

پشت قابله مادرش انداخته:
حقی بر آنچه مدعی شده ندارد زیرامال او نیست،ادعای بیجایی می کند.

پشت گوش انداختن:
نشنیده گرفتن سخن کسی،سهل انگاری کردن.

[behnam5555]

پشت و رویش یکی نبودن:
آدم دورو و منافق بودن،سر از رفتار و گفتار کسی در نیاوردن.

پشم اندازش بد نیست:
ظاهری برازنده و هیکلی درشت ویا ابهت دارد،
همانند: غلط اندازش بد نیست.

پشم چی ،کشک چی:
منکر چیزی یا امری شدن،معامله یا طلبی را رد کردن.

پشم در کلاه نداشتن:
کار از دست کسی بر نیامدن.

پشم و پیله اش ریخته:
عرضه و لیاقت گذشته را ندارد،کاری از او ساخته نیست.

پشه چون پر شد بزند پیل را:
همانند:آری به اتفاق میتوان ، جهان را گرفت.

پشه لگدش زده است:
کنایه از نازک نارنجی بودن،از کوچکترین درد وعارضه آه وناله سر دادن.

پلو معاویه چربتر است:
صاحب پول وقدرت است ، حق با زورمند است.

پنج انگشت برادرند برابر نیستند:
اشخاص گر چه در کلیات زندگی نظیر همدیگرند ولی از نظر خصایص و خلقیات برابر نیستند.

پوست از سر کسی کندن:
اذیت و آزار کردن کسی ،تلافی جویی وانتقام گیری.

[behnam5555]

پول بی زبان رادست آدم زباندار نمیدهند:
پول خودرا به کسی که نتوانی از او پس بگیری نسپار.

پول خون پدر خواستن:
بهای چیزی را گرانتر گفتن و قیمت بیشتری را طلب کردن.

پول داران را کباب،بی پولان را دود کباب:
بنا بر استحقاق خود هر کسی سهمی دارد،همانند:
هر چقدر پول بدهی آش میخوری.

پولش از پارو بالا میرود:
به قدر یک خرمن پول و ثروت دارد،حساب دارای خود را نمیداند.

پول عاشقی به کیسه بر نمی گردد:
آنچه در راه عشق و هوس هزینه شود به دست انسان بر نمیگردد.

پول علف خرس نیست:
چیز مفت و بی ارزش نیست که روی زمین ریخته باشند.

پهلوان زنده را عشق است:
قدر نعمت حاضر و آماده دانستن ودنبال خیال واهی نرفتن،
همانند:سرکه نقد به از حلوای نسیه.

پهلو به پهلوی کسی زدن:
ادعای برابری و هم ترازی نمودن با کسی.

پیاده شو باهم برویم:
کوته بیا وتند نشو تا زبان هم را بفهمیم،دست از خود رای بردار،بگذار حرفهایمان را بزنیم.

پیزو به پالان کسی گذاشتن:
کسی را به زبان بزرگ کردن، تملق گویی کردن.

پی خر مرده میگردد تا نعلش را بکشد:
از روی احتیاج حاضر است دست به هر کاری بزند،دنبال مال مفت بی صاحبی است.

پیراهن بعد از عروسی برای گل منار خوب است:
نو شداروی پس از مرگ سهراب ، هر چیز در موقع لزوم ارزش دارد.

[behnam5555]

پیراهنشان در یک آفتاب خشک میشود:
همه باهم برابر هستند ولی نسبت فامیلی با هم ندارند.

پیسی به سر کسی آوردن:
اقدام به عملی که آبروی کسی را ببرد،وسیله آبروریزی کسی را فراهم کردن.

پیش قاضی و معلق بازی:
در برابر دانا تر و واردتراز خود ابراز وجود کردن،
همانند: پیش لوطی و معلق زدن.

پیش کسی لنگ انداختن:
پذیرفتن ضعف خود در برابر استدلال و یا زور کسی.

به پیشواز گرگ رفتن:
دانسته و فهمیده خودرا به خطر انداختن، دست به کاری زدن که ایجاد دردسر کند.

پیغمبران را تکبری نیست:
اشخاص فرزانه و دانا بسیار افتاده وبا گذشت می باشند.

پیمانه چو پر شود چه شیرین و چه تلخ:
همانند: اجلش رسیده،پیمانه اش پر شده، لحظه مرگ فرا رسیده.

پی نخود سیاه فرستادن:
کسی را به بهانه ای از سر واکردن،دست به سر کردن.

پیه چیزی را به تن مالیدن:
خودرا برای تحمل هر سختی و مشقتی آماده کردن،حاضر شدن برای پذیرش هر پیش آمدی و مسئولیتی.

پارسال دوست ، امسال آشنا:
به شوخی به دوست یا آشنایی می گویند که مدتی دراز از او بی خبر بوده اند.

پل خر بگیری:
محل امتحان و آزمایش.

[behnam5555]

تا ابله درجهان است مفلس در نمی ماند:
افراد زیرک از خوش باوری و سادگی اشخاص برای مقاصد خود
استفاده میکنند.

تابستان پدر یتمان است:
مردم بی برگ ونوا و بی جا وبی مکان در تابستان آسوده خاطرند و به اندک
دست آوردی از محصول طبیعت میگذرانند.

تا پا روی دم سگ نگذارید پارس نمی کند:
آدم ضعیفی هم اگر آزار وستم ببیند بر آشفته وخشمگین میشود.

تا پریشان نشودکار به سامان نرسد:
با گرفتن تجربه از سختی های روزگار بهتر میتوان زندگی را روبراه کرد.

تا تریاق از عراق آرند مار گزیده مرده باشد:
تلاش بی مورد واقدام بی وقت زحمتی بی حاصل است.

تا تنور گرم است نان را بچسبان:
تا وسایل کار مهیا است باید دست بکار شد،تا فرصت باقیست غفلت نباید کرد.

تا تو بگویی (ف) من میفهمم فرح زاد است:
آنقدر شعور دارم که بفهمم چه می گویی،منظور ترا خوب میفهمم.

تاجان هست امید هم هست:
تا دم باقیست امید باقیست.

تا چه قبول افتدو چه در نظر آید:
تا شما از کاری که انجام داده ام چقدر راضی شده باشید.

تا روباه شده بود در چنین سوراخی گیر نکرده بود:
با همه زرنگیش به چنین تنگنایی در نمانده بود.

[behnam5555]

تازه به دوران رسیده:
کسی است که پس از بی چیزی به مال ومنالی دست یافته است.

تازه میپرسدلیلی نر بود یا ماده:
دیرتر از سایرین متوجه حرف ونکته ای میشود.

تاگوساله گاو شود دل مادرش آب شود:
همانند:مهلتی بایست تا خون شیر شد،چه زحمتها باید کشید تا بچه ای
بزرگ شود،جگرها خون شود تا یک پسر مثل پدر گردد.

تا نهال تر است باید راست کرد:
کودکان را باید درسنین اولیه تربیت و پرورش دهند،تربیت پذیری کودک بیشتر است.

تاهستم به ریش تو بستم:
تکیه کلام زنها،من از تو جداشدنی نیستم وتا آخر با هم هستیم.

تب تند عرقش زود در میاید:
عشق و علاقه شدید ولی از روی هوس سر انجامی ندارد.

تخم لق در دهان کسی شکستن:
حرفی در دهان کسی گذاشتن،کسی را به طمع خام انداختن،زبان را نگه نداشتن و دهن لق بودن.

ترا به خیر و مارا به سلا مت:
هر کس به کار خودش باشد و به امور یکدیگر دخالت نکنیم.

ترک عادت موجب مرض است:
عادت،خصلت ثانوی هر فردی است و ترک آن آسان نیست.

تره به تخمش میره حسنی به باباش:
هرچیزی به اصل خودش برمیگردد،همانند:
از کوزه همان برون تراود که در اوست.

[behnam5555]

تره خریدم قاتق نانم بشه قاتل جانم شد:
در هوای اینکه فایده ای ببرم دچار ضرر هم شدم.

تره هم بار کسی نکردن:
به علت اینکه آدم نا لایقی است اعتنایی به او نمی کنند.

تسمه از گرده کسی کشیدن:
به سختی تنبیه کردن،سرکوبی و بجای خود نشاندن

تعارف آمد و نیامد دارد:
فقط از روی ظاهر و تعارف زبانی،پذیرفتن تعارف ممکن است
صورت جدی به خود بگیرد.

تعارف شاه عبدالعظیمی:
دعوت و محبت خشک و خالی،به کسی که سر پا ایستاده و
عازم رفتن است به اصرار تعارف کردن.

تعارف کم کن و بر مبلغ افزای:
با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشود،به جای زبان
و چاپلوسی حق و حقوقم را درست بده.

تغاری بشکند ماستی بریزد جهان گردد به کام کاسه لیسان :
اشخاص بیکاره منتظرند حادثه ای رخ دهد و آنها لفت و لیس بکنند.

تف سر بالا بر میگرده به ریش صاحبش:
عمل نادرست و زشتی که زیان آن به خود شخص نصیب میشود ،
توهین به خودی نتیجه اش بی احترامی به خود است.

تکه بزرگش گوشش است:
تهدید وسفت و سخت کردن، اگر گیرش بیاورم قیمه قیمه و ریز ریزش می کنم.

تنبان مرد که دوتا شد فکر زن نو میافتد:
پول که زیاد شد خانه تنگ میشود ،هر کسی با داشتن امکانات بهتر دست به کار تازه ای میزند.

[behnam5555]

تنبل مرو به سایه ،سایه خودش میایه
ازسستی و بی حالی کمتر کاری را حاضر است انجام دهد:

تنگ بودن قافیه :
به بن بست بر خوردن ،در جریان امری به تنگنا افتادن.

تنگه اش را نمی توان خورد کرد:
کسی حریف او نیست،از عهده اش نمی توانیم بر آییم.

تنها به قاضی رفته خوشحال بر میگردد:
در دعوا فقطحاکم شدن خود را می خواهد،
داوری یک طرفه را میخواهد.

تنها کسی که نمی داند خواجه حافظ شیرازی است:
از هر کسی که بپرسی این مطلب را شنیده است ومیداند.

تو آنور جوی من این ور جوی:
بهتر است هر کسی به راه خود برود،تورا به خیر و مارا به سلامت.

توبه قمار بازبی پولی است:
همانند:ترک عادت موجب مرض است.

توپ به مالی بستن :
زیان کاری و تلف کردن دارایی و مال کسی.

تو راضی من راضی ،گور پدر قاضی:
معامله ای بین خودمان سرگرفته چه نیازی به واسطه و غیر میباشد.

تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی :
هرکسی باید به ارزش وجودی خود ودنیای خود آگاه باشد.

تو که لا لای بلدی چرا خوابت نمی برد:
اگر چاره جو و مصلحی چرا اول خودت راپاک و بی عیب نمی سازی.

تو مومیبنی و من پیچش مو تو ابرو من اشارتهای ابرو:
یکی به ظاهر توجه دارد دیگری به باطن،تو به ظاهر امر توجه داری ولی من به حقایق قضایا آگاهی دارم.

[behnam5555]

توی آفتاب بگذاری راه می افتد:
به شوخی،اشاره به خط بد وناخواناست،مثل خرچنگ قورباغه، خط هایی که در هم وبرهم نوشته شده.

توی این هیر وویر،بیا زیر ابرویم رابگیر:
در میان ازدحاموشلوغی از کسی درخواستی غیر ضروری و بیجایی شود.

توی خمیازه گذاشتن:
کسی را درتردید و انتظار باقی گذاشتن.

توی دهان شیر میرودوبیرون می آید:
آدمی است نترس و شجاع واز عهده سخت ترین کارها بر می آید.

ته چیزی را بالا آوردن:
کفگیر به ته دیگ رسیدن، به اتمام رسانیدن و به مصرف رسانیدن.

تیر از شست در رفتن:
فرصت انجام امری را از دست دادن،اختیار کاری از دست رفتن.

تیری به تاریکی انداختن:
بدون مطالعه دست به اقدامی زدن ، کاری بدون هدف کردن.

تیشه به ریشه خود زدن:
به دست خود موجبات خرابی وزیان و ضرر را فراهم کردن.

تیشه رو به خود بودن:
تنها به فکر خود بودن و به دیگران توجهی نداشتن.

تورا به گور من نمی گذارند:
به خاطر گناه من،تورا عذاب نمی دهند.

تیر از کمان رفت:
وقت تدارک کار کذشت.