مصرف دارو در ایران بالاست

[رزیتا]

مصرف دارو در ایران بالاست

رییس بیستمین کنگره جامعه متخصصین داخلی با اشاره به مصرف بالای دارو در ایران در مقایسه با بسیاری از کشورهای جهان، تاکید کرد: الگوی مصرف دارویی در کشور نیازمند تغییر و تحول است.
دکتر "ایرج خسرونیا" در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا با بیان این مطلب گفت: فرهنگ غلط مصرف دارو در کشور در کنار ارزان بودن داروها باعث شده است، ایران در مقایسه با بسیاری از کشورها ، مصرف داروی بیشتری را داشته باشد.
وی گفت: متاسفانه شیوه درمان متداول در کشور مبتنی بر دارو درمانی است، به طوری که


بیمار تصور می کند با مراجعه به پزشک، هرچه داروی بیشتری برای او تجویز شود، روند درمان هم بهتر پیش می رود.
خسرونیا افزود: این امر باعث می شود چنانچه بیماری به پزشک مراجعه کند و پزشک تشخیص دهد نیازی به دارو ندارد ، بیمار اعتماد خود را به او از دست می دهد و به پزشک دیگری مراجعه نماید.

رییس جامعه متخصصین داخلی گفت: تصور بیمار بر این است که درمان صرفا با دارو صورت می گیرد. باید این آموزش به مردم داده شود درمان همیشه دارو نیست، گاهی فقط صحبت کردن و به عبارتی، "گفتار درمانی" بهتر از هر دارویی در بهبود حال بیمار موثر است.

خسرونیا با اشاره به اینکه بسیاری از داروها مثل آنتی بیوتیک ها و مسکن ها را نباید داروخانه ها بدون نسخه در اختیار مردم قرار دهند، خاطر نشان کرد: هم اکنون این نوع داروها که مصرف خودسرانه آنها عوارض بسیاری را به دنبال دارد، از مصرف بسیار بالایی در کشور برخوردار هستند.

رییس جامعه متخصصین داخلی با اشاره به اینکه با فرهنگ سازی و الگوی صحیح درمان و پیشگیری ، مردم کمتر بیمار می شوند، افزود: با توجه به اینکه پیشگیری بسیار ارزان تر از درمان است، باید مردم هر شش ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند و با انجام معاینات دوره ای از ایجاد بسیاری از بیماری ها پیشگیری نمایند.
خسرونیا اضافه کرد: بسیاری از بیماری ها از

جمله سرطان روده بزرگ و سرطان دستگاه گوارش را اگر بتوان در همان روزهای اول تشخیص داد، به راحتی قابل کنترل و درمان است که متاسفانه بیشتر بیماران زمانی برای درمان مراجعه می کنند که بیماری بسیار پیشرفت کرده است.
وی یادآور شد: همچنین 50 درصد از بیماران دیابتی از ابتلای خود به دیابت اطلاعی ندارند و به طور اتفاقی با دادن یک آزمایش خون، پی به بیماری خود می برند و حتی در مواردی هم بعد از پی بردن به بیماری خود، نسبت به آن کم اهمیت هستند