آلبالو

[SonBol]

آلبالو

ميوه اى كه براى بيماران قلبى و روماتيسمى فوق العاده مفيد است و زيبايى و طراوت خانمها را تضمين مى كند.
كشت آلبالو در كشورهايى كه توليد كننده آلبالو هستند روز به روز رو به توسعه است .
ايتاليا و آمريكا جزو اولين كشورهاى توليد كننده آلبالو هستند و بيش از دويست هزار تن هر ساله ميوه آلبالو دارند، بعد از ايتاليا در اروپا كشور آلمان است كه محصول ساليانه آن به صد و پنجاه هزار تن مى رسد.
درخت آلبالو اصلا در ايران بوده است و از ايران به كشورهاى ديگر رفته و كشت شده است . منطقه اى كه در قديم درختان آلبالوى فراوان داشته در منطقه وسيعى از آناطولى تركيه تا درياى خزر بوده است .
در حال حاضر در مناطق مختلف ايران درخت آلبالو و ميوه آن وجود دارد و بعضى سالها محصول فراوانى دارد كه از آن به عنوان ميوه استفاده مى شود يا آن را خشك مى كنند و يا از آن شربت و مربا و يا آلبالو پلو و يا خورش ‍ آلبالو درست مى كنند.
ارزش غذايى آلبالو زياد نيست و صد گرم آلبالو فقط هفتاد كالرى دارد. آلبالو داراى ويتامين آ.ب . و ث مى باشد.
املاح معدنى آلبالو عبارت است از آهن ، كلسيم ، فسفر، كلر، گوگرد، منيزيم ، سديم ، پتاسيم ، مس ، روى ، منگنز، كوبالت .
قند آلبالو از نوع لولوز است و براى اشخاصى كه ديابت دارند جذب آن آسان است .
آلبالويى براى خوردن خوب است كه رسيده و تازه باشد علامت رسيدگى آن رنگ آن است كه كاملا قرمز و درخشان باشد. از آلبالويى كه رنگ آن كاملا قرمز نشده است و داراى گوشتى سفت است دورى كنيد زيرا مصرف آن سوء هضم مى آورد و كار روده ها را مختل مى كند.
آلبالو وقتى تيره رنگ است و داراى لكه هاى قهوه اى است كهنه شده و رو به فساد گذاشته است . گاهى ميوه فروشان براى اين كه آلبالو را خوش منظره سازند به آن آب مى زنند اين كار زود آلبالو را خراب مى كند و آماده مى سازد كه زودتر فاسد شود.

چه وقت و چگونه بايد مصرف كرد
وقتى آلبالو خورديد روى آن آب نخوريد، مايعات به طور كلى روى ميوه ها آن را ((باد كرده )) مى كند و اين وضع براى دستگاه هاضمه خطرات جدى در بر دارد.
در فاصله غذاهاى اصلى مى توانيد آلبالو را بخوريد زيرا خيلى زود هضم مى شود يك مرتبه مقدار زيادى آلبالو نخوريد بلكه به مقدار كم بخوريد و در موقع خوردن هم خوب آن را بجويد.

آلبالو براى چه اشخاصى خوب نيست
كسانى كه ورم روده دارند چون آلبالو ترش و سلولز دارد دير هضم مى شود.
كسانى كه از معده يا روده ها عليل هستند مى توانند آلبالوى پخته را به صورت كمپوت يا مربا مصرف نمايند البته در اين موارد آلبالو چون پخته مى شود قسمتى از مواد حياتى خصوصا ويتامين هاى خود را از دست مى دهد ولى به آسانى هضم مى شود. با وجود اين بعضى از كسانى كه از جهت معده و يا روده ها عليل هستند مى توانند هضم آلبالو را تحمل كنند به شرطى كه صبح ناشتا به مقدار كم آن هم كاملا رسيده باشد مصرف نمايند.
كسانى كه ديابت دارند مى توانند به حد اعتدال آلبالو بخورند زيرا قند آلبالو از نوع لولوز است و اين قند را بيماران ديابتيك مى توانند جذب كنند.
اشخاصى كه چاق هستند نبايد آلبالو را به عنوان دسر يا غذاى اضافى علاوه بر غذاهاى مخصوص رژيم خود مصرف نمايند ولى به عنوان يك غذاى اصلى مى توانند آلبالو مصرف نمايند زيرا آلبالو داراى كالرى كمى است و شيپور اشتهاى كاذب را خفه مى كند!

چه كسانى بايد آلبالو بخورند؟
كسانى كه بيمارى كليه دارند، اشخاصى كه رماتيسم دارند اگر آلبالو بخورند از بروز نقرس در آنها جلوگيرى خواهد شد.
كسانى كه بيمارى قلبى دارند چون آلبالو ادرارآور است پوتاسيوم آن از باقيمانده نمك در عروق جلوگيرى مى كند و به صورت ادرار آن را خارج مى كند و در نتيجه به قلب كمك مى كند.
خانمهايى كه مى خواهند داراى رنگ درخشانى شوند و زيبايى چهره آنها مورد توجه قرار گيرد براى صاف شدن خون خود بايد آلبالو بخورند.

مصارف ديگر آلبالو
جوشانده دم آلبالو بى اندازه ادرارآور است و كسانى كه به حبس البول يا اختلال كليه و يا مثانه مبتلا هستند بايد آن را مصرف نمايند. براى تهيه اين جوشانده بايد سى گرم دم آلبالو را كه خشك كرده ايد در يك ليتر آب ده دقيقه بجوشانيد و بعد آن را مصرف كنيد. در طب جديد هم جوشانده دم آلبالو در مواردى كه بخواهند خروج ادرار را زيادتر كنند مصرف مى شود.
مغز هسته آلبالو را مى كوبند و از آن روغن مايعى مى گيرند كه قرنها است با موفقيت رماتيسم را شفا مى بخشد.