رينولد آلين نيكلسون

[آريانا]

[IMG]http://*****************/Files/d57b6396982a4fd5bbaa.jpg[/IMG]

او سالهای طولانی از عمر گرانمایۀ خود را صرف تحقیق و تفحّص در متون کهن اسلامی

عرفانی کرد ولی شاهکار او در سالیان متمادی ، ویرایش و تنقیح مثنوی مولانا بود که تا

هم اکنون معتبرتربن و متداولترین نسخۀ مثنوی معنوی است.

گذشته از کار سترگ یاد شده ،ترجمۀ مثنوی به زبان انگلیسی و شرح و تفسیر آن در ۸ جلد از دیگر کارهای ناب و ماندگار رینولد نیکلسون است .

او در۱۸ اوت سال ۱۸۶۸ میلادی در ایالت یورکشایر انگلستان متولد و پس از عمری پر برکت و سودمند ، در ۲۷ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی در کشور خود در گذشت .

نیکلسون از اوان کودکی به کتابخانۀ پدربزرگش رفت و آمد داشت ، و به تدریج با نوشته

های غیر اروپایی آشنایی عینی پیدا کرده بود . او تحصیلات مقدماتی خود را در اسکاتلند

آغاز و برای ادامه به کالج ترینیتی در دانشگاه کمبریج رفت و در ۲۴ سالگی جایزۀ اول

دانشگاه کمبریج در زبانهای هندی را از آن خود کرد . زبان عربی را در دانشگاه لیدن و

استراسبورگ فراگرفت ولی آموزش زبان فارسی در دانشگاه استراسبورگ برای او

آشنایی با مستشرق بزرگ یعنی اداورد براون را به همراه داشت که مصاحبت با او

دریچه های معرفت و آشنایی با بزرگان شرق ، بویژه مولانا را برایش گشود .

علاقه به زبان فارسی ، نیکلسون را به انتشار برگزیدۀ اشعار دیوان شمس تبریزی در

سال ۱۸۹۸ میلادی که با ترغیب رابرتسون اسمیت استاد عربی بود سوق داد . این اثر

به نظر کارشناسان فن بسیار استادانه ویرایش ، ترجمه و تفسیر شده است و با اینکه

بیش از یک قرن از ترجمۀ آن گذشته است ، هنوز در زمرۀ آثار با ارزش کلاسیک جای دارد .

نیکلسون در سال ۱۹۰۱ هنگامی که ۳۳ ساله بود جانشین اداورد براون در دانشگاه

کمبریج شد و کرسی زبان فارسی را در اختیار گرفت و عضو رسمی آکادمی زبان

فارسی گردید .

در سال ۱۹۰۳ میلادی با یکی از بستگانش به نام «سیسیلیا وارتی» ازدواج کرد . همسر

او زنی ساده و خوش قلب و نوازندۀ پیانو بود که در کنار یکدیگر زندگی آرامی را سپری

میکردند . آنها هرگز صاحب فرزندی نشدند . خانم نیکلسون ۱۰ سال پس از درگذشت همسرش بدرود زندگی گفت .

نیکلسون هرگز از اروپا خارج نشد و طبعا موفق به دیدار از کشورهای شرقی مانند ایران ،
ترکیه ، هندوستان و کشورهای عربی ، که عاشق فرهنگ و ادبیات شان بود نگردید.

پشتکار رینولد ستودنی بود و او بی وقفه کار میکرد . گذشته از دهها مقالۀ تحقیقی ، در

سال۱۹۰۵ تذکره الاولیای شیخ فریدالدین عطّار را در دوجلد تنقیح و منتشر کرد.

شخصیت انسانی وی در اثر ممارست با فرهنگ عرفانی شرق ، بیشتر از پیش آرامتر و

متواضعتر شده بود و همین امر باعث شد که وی بدون ادعا و دریافت کمک از دیگران در

دریای فرهنگ اسلامی به غوّاصی بپردازد .

نیکلسون شعر هم می سرود و در سال ۱۹۱۱ میلادی مجموعه ای به نام « دُن و درویش »را منتشر ساخت .