غذای خانگی ژاپنی !

[ئاریا]

آجی نو نانبان-زوکه (گیش ماهی کوچک با سس شیرین و تند)

مواد لازم برای 4 نفر

• • سه عدد گیش ماهی کوچک (آجی) یا سیصد گرم فیله ی گیش ماهی کوچک

• • نصف پیاز

• • دو عدد فلفل دلمه ای سبز (یا یک فلفل قرمز رسیده)

• • یک عدد فلفل قرمز خشک

• • نصف قاشق چایخوری (دو و نیم گرم) نمک

• • آرد برای آغشته کردن ماهی به آن

• • روغن نباتی سرخ کردنی

مواد لازم برای تهیه ی سس

• • نصف فنجان (صد میلی لیتر) سرکه برنج (یا دیگر سرکه های غلات)

• • یک چهارم فنجان (پنجاه میلی لیتر) آب

• • دو قاشق غذاخوری (هجده گرم) شکر

• • یک قاشق غذاخوری (پانزده میلی لیتر) سس سویا

• یک قاشق چایخوری (پنج گرم) نمک

طرز تهیه

1. نخست، پولک های ماهی نزدیک به دم آن را می گیریم. بعد سر ماهی را جدا کنید. دقت کنید تا باله های ماهی را هم تا کنار آبشش جدا کرده باشید. سپس شکم آن را خالی کرده و بعد خوب شسته و خشک کنید. ماهی را سه تکه کنید و برای این کار از روش سانمای-اوروشی استفاده کنید. تمام استخوان های باقی مانده را جدا کنید و گوشت آن را به تکه های حدود چهار سانتی متری ببرید. آن را با نصف قاشق چایخوری نمک آغشته کرده و بگذارید بماند.
2. پیاز و فلفل دلمه ای های سبز را به صورت تکه های نازک ببرید. فلفل را با قرار دادن در داخل آب نرم کرده و دانه های داخل آن را درآورید. آن را به صورت تکه های نازک ببرید.
3. مواد لازم برای تهیه ی سس را در یک کاسه با هم مخلوط کنید. مراقب باشید که نمک و شکر درست حل شوند. سبزی های خرد شده را به آن اضافه کنید.
4. ماهی را به آرد آغشته کنید، و به مدت 3-2 دقیقه در روغن با حرارت 170 سانتی گراد قرار دهید. سپس آن را درآورده و خشک کنید و همانطور که داغ است داخل سس قرار دهید. این غذا را می توانید همان موقع میل کنید و یا اینکه بگذارید در این سس بماند. این غذا را می توان به مدت دو روز در یخچال نگه داری کرد.

معنای کلمه ی نانبان
ریشه ی نانبان به چین باستان بر می گردد. نانبان یا نانمان به زبان چینی اصطلاحی است که مردم غیر چینی ساکن جنوب این نواحی را به این نام می خواندند. اما به زبان ژاپنی، معنی آن متفاوت است. در نیمه ی قرن شانزدهم، در ابتدا پرتغالی ها به عنوان نخستین اروپایی ها به این کشور وارد شدند. پرتغالی ها و پس از آنها اسپانیایی ها با ژاپن به ویژه در کیوشو، به داد و ستد پرداختند. اروپایی ها موارد مختلفی از فرهنگ و صنعتشان را در معرض نمایش ژاپنی ها گذاشتند، مثل: اسلحه ی گرم، شیشه، مسیحیت و مانند آنها. آنهایی که مانند به نفر ژاپنی ها خیلی جدید می آمده و اقلام غیرمعمول که از اروپا و کشورهای جنوب-شرق آسیا و سایر کشورها به ژاپن آمده بود را نانبان می نامیدند. تا پیش از قرن شانزدهم، در پخت غذای ژاپنی استفاده از روغن زیاد یا فلفل قرمز زیاد رایج نبود. نانبان-زوکه یا «مخلوط به سبک نانبان» نیز غذایی است که به خوبی سرخ شده و سپس با مقداری فلفل، پیاز و مانند آن مخلوط شده باشد، مانند: کونپیتوو و کاسوترا، یک نوع کیک اسفنجی، آب نبات های کوچک شکری رنگارنگ کونپیتو. «کونفیتو» کلمه ی پرتغالی به معنای شیرینی است.