حجاب

[amir ahmadi]

استعمال كلمه حجاب در مورد پوشش زن يك اصطلاح نسبة جديد است . در
قديم و مخصوصا در اصطلاح فقهاء كلمه ستر كه به معنی پوشش است به‏
كار رفته است . فقهاء چه در كتاب الصلوه و چه در كتاب النكاح كه‏
متعرض اين مطلب شده‏ اند كلمه ستر را به كار برده‏ اند نه كلمه حجاب‏
را .
بهتر اين بود كه اين كلمه عوض نمی‏ شد و ما هميشه همان كلمه پوشش
را به كار می‏ برديم . زيرا چنانكه گفتيم معنی شايع لغت حجاب پرده است ،
و اگر در مورد پوشش به كار برده می‏ شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن‏
است و همين امر موجب شده كه عده زيادی گمان كنند كه اسلام خواسته است‏
زن هميشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بيرون نرود .
وظيفه پوشش كه اسلام برای زنان مقرر كرده است بدين معنی نيست كه از
خانه بيرون نروند . زندانی كردن و حبس زن در اسلام مطرح نيست . در برخی‏
از كشورهای قديم مثل ايران قديم و هند چنين چيزهائی وجود داشته است ولی‏
در اسلام وجود ندارد .
پوشش زن در اسلام اينست كه زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را
بپوشاند و به جلوه‏ گری و خودنمائی نپردازد . آيات مربوطه همين معنی را
ذكر می‏ كند و فتوای فقهاء هم مؤيد همين مطلب است و ما حدود اين پوشش را
با استفاده از قرآن و منابع سنت ذكر خواهيم كرد . در آيات مربوطه لغت‏
حجاب به كار نرفته
است . آياتی كه در اين باره هست چه در سوره مباركه نور و چه در سوره‏
مباركه احزاب ، حدود پوشش و تماسهای زن و مرد را ذكر كرده است بدون‏
آنكه كلمه حجاب را به كار برده باشد . آيه‏ ای كه در آن ، كلمه حجاب به‏
كار رفته است مربوط است به زنان پيغمبر اسلام .
می‏ دانيم كه در قرآن كريم درباره زنان پيغمبر دستورهای خاصی وارد شده‏
است . اولين آيه خطاب به زنان پيغمبر با اين جمله آغاز می‏ شود :
يا نساء النبی لستن كأحد من النساء :يعنی شما با ساير زنان فرق داريد.
اسلام عنايت خاصی داشته است كه زنان پيغمبر چه در زمان حيات آن حضرت و
چه بعد از وفات ايشان ، در خانه‏ های خود بمانند ، و در اين جهت بيشتر
منظورهای اجتماعی و سياسی در كار بوده است . قرآن كريم صريحا به زنان‏
پيغمبر می‏گويد : و قرن فی بيوتكن يعنی در خانه های خود بمانيد . اسلام‏
می‏ خواسته است که امهات المؤمنين : خواه ناخواه احترام زيادی در
ميان مسلمانان داشتند از احترام خود سوء استفاده نكنند ، و احيانا ابزار
عناصر خودخواه و ماجراجو در مسائل سياسی و اجتماعی واقع نشوند . و چنانكه‏
می‏دانيم يكی از امهات المؤمنين ( عايشه ) كه از اين دستور تخلف‏
كرد ، ماجراهای سياسی ناگواری برای جهان اسلام به وجود آورد . خود او
هميشه اظهار تأسف می‏ كرد و می‏ گفت دوست داشتم فرزندان زيادی از پيغمبر
می‏ داشتم و می‏ مردند اما به چنين ماجرائی دست نمی‏ زدم .
سر اينكه زنان پيغمبر ممنوع شدند از اينكه بعد از آن حضرت با شخص‏
ديگری ازدواج كنند به نظر من همين است . يعنی

شوهر بعدی از شهرت و احترام زنش سوء استفاده می‏ كرد و ماجراها می‏ آفريد.