بیماریهای غدد درونی و متابولیسم

[hoobare]

چشم انداز آينده بيماران ديابتي

از آنجايي كه ديابت يك بيماري شايعي مي باشد و به نظر مي رسد كه ميزان آن در سالهاي اخير افزايش يافته است، تحقيقات زيادي در جهت پيشگيري، معالجه و درمان عوارض آن در حال انجام مي باشد.

آيا مي توان از بروز بيماري ديابت پيشگيري كرد؟
درمان ايده آل، درماني خواهد بود كه از بروز بيماري ديابت پيشگيري كند. در طي چند سال اخير، دانسته هاي ما در مورد ديابت افزايش يافته است اما هنوز چيزهاي زيادي است كه بايد آنها را كشف نمود. ما هنوز به درستي نمي دانيم كه چرا صدمات سلولهاي بتا در لوزالمعده كه توليد انسولين مي كنند ايجاد مي شود. ژن هايي كه سبب مي شوند افراد، مستعد چنين صدماتي شوند شناسايي شده اند اما هنوز چيزي كه دقيقاً آنها كنترل مي كنند و چگونگي شروع آسيب، ناشناخته باقي مانده است. با اين وجود، به محض اينكه جواب اين سؤالات فهميده شود، مي توان با استفاده از مهندسي ژنتيك، در بيماراني كه در خطر ابتلاء به ديابت هستند، ژن آنها را دستكاري نمود. گرچه براي رسيدن به چنين امكاناتي هنوز بايد سالها در انتظار بود.
براي ديابت نوع 2، كنترل وزن بدن و تمرينات ورزشي منظم، در كاهش ابتلاء به اين بيماري مؤثر مي باشد.


آيا ديابت قابل معالجه است؟
بسياري از بيماران سؤال مي كنند كه آيا بوسيله پيوند اعضاء مي توان ديابت را معالجه نمود. براي بيماران دچار ديابت نوع 1، اين دورنماي جذابي است. اگر امكان داشت كه سلولهاي بتاي لوزالمعده كه انسولين ترشح مي كنند را بتوان به طريقي به بيماران ديابتي تزريق نمود يا آنها را جايگزين نمود، انسولين به اين روش در بدن ساخته مي شد. در سالهاي اخير تحقيقات زيادي در اين مورد شده است اما مشكل رد كردن پيوند سلولها همچنان باقي است. بعلاوه عمل جمع آوري سلولهاي ترشح كننده انسولين از لوزالمعده اشخاص دهنده سلول بسيار پرزحمت بوده و زمان زيادي را بايد صرف آن نمود و هيچگاه نيم توان بريا
تمام بيماران ديابتي دنيا، اين مقدار سلول را جمع آوري كرد.
در تحقيقات اخير سعي شده است كه سلولها را يا از حيوانات و يا از قسمتي از پوست بيماران ديابتي بدست آورد و آنها را به سلولهاي ترشح كننده انسولين تبديل نمود. با اينحال مشكلات بسياري در اين راه وجود دارد.
در بيماران دچار ديابت نوع 2، مشكل پيچيده تر است زيرا بدن آنها ممكن است انسولين بسازند، اما سلولهاي بدن آنها به اين انسولين مقاومت نشان مي دهد. قرصهاي جديد مثل تيازوليدين ديون ها، اقدامي براي بهبود حساسيت سلولها به انسولين بودن، اما اولين داروي اين گروه به نام تروگليتازون، فعلاً بخاطر عوارض جانبي زياد آن كنار گذاشته شد است. با اينحال احتمال زيادي دارد كه روشهاي جديدتر افزايش حساسيت انسولين سلولها، در آينده نه چندان دور كشف شوند.


درمانهاي جديد
براي اكثر بيماران ديابتي، پيدا كردن درمانهاي جديد براي پيشگيري يا كاهش خطر ايجاد عوارض شديدتر، داراي اهميت زيادي مي باشد.
اين درمانها بر بعضي مكانيسمهاي اصلي ايجاد كننده صدمات چشمي، كليوي و عصبي متمركز هستند. همانگونه كه قبلاً هم ذكر كرديم، جمع شدن مقادير زياد گلوكز (قند خون) به مدت طولاني در شبكيه چشم، كليه ها و اعصاب، باعث آسيب رسيدن به آنها مي شود. داروهايي كشف شده اند كه از روند ايجاد اين آسيب ها جلوگيري مي كنند، اما هنوز اين داروها در حال آزمايش هستند. كنترل دقيق فشار خون و كلسترول خون در جلوگيري از عوارض ديابت مؤثر هستند. با اينحال، اهميت دارد بخاطر داشته باشيم كه با مراقبت منظم از ميزان قند خون، مي توان تا حدود زيادي از خطر بروز اين عوارض كم نمود. انجام آزمايشهاي قند خون، كلسترول خون، آزمايش ادرار، اندازه گيري فشار خون، معاينه چشمها و پاها مي توانند در پيشگيري از عوارض بيماري ديابت بسيار مؤثر باشند. تاكنون پيشرفتهاي زيادي در درمان بيماري ديابت ايجاد شده است و بطور حتم در آينده نيز اين پيشرفتها ادامه خواهد داشت