نام شناسی و ریشه واژه ها

[behnam5555]

حاجی حاجی را کجا می بیند، مکه!

در مواقعی می آید که چیزی قابل اعتبار نباشد................

حرف خوش، خوش آوره

حرف خوش ، خوشی می آورد....................................

حرفم کی زنی انی ماده سر مانه

حرف هم که بزنی به او بر می خورد.

گند دماغ است، هر حرفی را به دل می گیرد، یا این که او را حتی نمی توان نصیحت کرد............

حرف نزه، حرف نزه، حرفم که بزه بوگوفته گو

حرف نزد، حرف نزد، زمانی هم که حرف زد گفت گه.

کسی که هیچ کاری انجام ندهد و وقتی هم که کاری بخواهد انجام دهد آنرا خراب کند.......................حسرت به دیله کل خدیجه، بمرده نیده نوه نتیجه

خدیچه کچل حسرت به دل، بالاخره بی آنکه نوه نتیجه هایش را ببیند مرد

چه بسا آرزوهایی که بهخ گور رفت.............................................




»آب مرا نشه سیا کلاچه سیفیده کودن.

کلاغ سیاه را با آب نمی توان سفید کرد؛ ننگ با رنگ پاک نمیشود.


2»آخوند موفته بیده ، کرا خو ساکودانی رم سرکیتاب واکونه.
آخوند مفت پیدا کرده، دارد طالع توله سگ هایش را هم میبیند.


3»آدم خو آبه دینه ور زنه.
بی گدار به آب نزن ، اول گز کن بعد پاره کن یا گز نکرده پاره نکن.


4»آدم خودا گیر دکفه، گدا گیر دنکفه.
گیر غضب و بی مهری خدا بیفت دون همتی آدم گدا صفت نیفت.


5»آدم خر ببه ، گیرفتار خر نبه.
آدم خودش خر بشه بهتره تا که گرفتار خر بشه.

6»آدم به گبه ، حیوان به لافند.

آدم حرف سرش میشود ، حیوان فقط طناب و افسار.


7» آدم چوس خور دوتا خرج داره .
خرج آدم خسیس دو برابر است.


8»آدم خو دسه شال کونه ویجا گرمه نوکونه .
آدم دست یخ کرده اش را در ک..... شغال گرم نمیکند.
از نو کیسه توقع نداشته باش.


9»آدم دیل وا وسعت بداره.
با ریسک خطر و بیم هلاک بایستی مصمم کار شد. دل آدم باید بزرگ باشه.

10»آدمه قسمته سیمرغ نتانه بردن.

قسمتی که ترا نیافریدند ـ گر سعی کنی میسرت نیست.

1 ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.

2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.


3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.


4ـ انده بوگو تا تی کون به گب بایه .
آنقدر بگو تا جان از کونت در رود.


5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.


6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .


7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .


8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .


9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما ریده قوم خویش شدیم .


10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .