مرحوم اوراز را بهتر بشناسیم

[behnam5555]

اوراز

در شامگاه ۲۵ شهریور سال ۱۳۴۸ در شهرستان نقده به‌دنیا آمد. هنگام تولد وی، پدرش حاج احمد اوراز دوران حبس را در زندان فلک‌الافلاک سپری می‌نمود و این آغاز توامان با درد و رنج دوری از پدر، سرآغاز زندگی بزرگ مرد تاریخ کوهنوردی ایران زمین را رقم زد.

محمد اولین سال‌های زندگی را به‌سبب مشکلات ناشی از دستگیری پدر و سپس تبعید وی به شهرستان کاشمر بدور از زادگاه و در نهایت ناملایمات روزگار به‌همراه خانواده در آن شهرستان سپری‌نمود و بعد از سه‌سال به شهرستان نقده بازگشت.

سال۱۳۵۵ مصادف بود با شروع دوران تحصیل محمد و او دوران ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را در شهرستان نقده به اتمام رساند و در سال‌تحصیلی ۶۵ـ۶۶ موفق به أخذ مدرک دیپلم در رشته‌ی اقتصاد وعلوم اجتماعی شد.
از سال ۱۳۶۷ الی۱۳۶۹ وارد دوران خدمت سربازی شد و پس از پایان دوران خدمت سربازی در سال۱۳۷۳ در رشته‌ی کارشناسی تربیت‌بدنی دانشگاه ارومیه پذیرفته‌شد و در سال۱۳۷۹ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد (با وجود وقفه‌ی بسیار به سبب شرکت در اردوهای تیم ملی).
سال۱۳۶۷ در اولین تجربه پیش از ورود به دنیای حرفه‌ای کوهنوردی گروه قندیل(نام کوهی در مرز سه پارچه کوردستان) را بنا نهاد و بعد از آن فعالیت‌های خویش را در گروه کوهنوردی سامرند(نام یک کوه در کوردستان ایران) شهرستان نقده ادامه‌داد، تا بالاخره در سال۱۳۷۳ به‌همراه جمعی از دوستان پیشکسوت این رشته در سطح شهـرستان، گروه کانون کوهنوردان نقده را تأسیس‌کرد و آغاز فعالیت‌های این گروه را می‌توان سرآغاز ورود محمد به دوران زندگی حرفه‌ای در رشته‌ی کوهنوردی قلمداد نمود. سال۱۳۷۶برای اولین‌بار پس‌از فراخوان فدراسیون کوهنوردی در اردوهای آماده‌سازی تیم‌ملی جهت اعزام به قلل گاشربروم دو و راکاپوشی در کشور پاکستان شرکت نمود و با نشان‌دادن توانمندی‌های لازم موفق به عضویت در تیم اعزامی به قله راکاپوشی با ارتفاع۷۷۸۸ گشت.

و در همان سال به اتفاق ۶نفر از دوستان و اعضاء تیم موفق به صعود این قله شد و اولین تجربه‌ی هیمالیا نوردیش را با موفقیت پشت‌سرنهاد.
سال۱۳۷۷ را می‌توان نقطه‌ی عطف زندگانی محمد اوراز دانست.
در این سال وی به همراه سه نفر از اعضاء تیم ملی کوهنوردی ایران توانست به قله اورست بلندترین قله‌ی جهان صعود نماید.
به این‌ترتیب وی به‌عنوان اولین صعود کننده‌ی مسلمان و کورد و ایرانی قله‌ی اورست شناخته‌شد.
بعد از صعود به قله‌ی‌ اورست هر روز برگ زرین دیگری بر افتخارات این قهرمان نامی اضافه شد و هر قدمی را که پشت سر می‌نهاد؛ پله‌ای بود در جهت رشد و تعالی و آشکارشدن هرچه بیشتر توانمندی‌های ذاتی بزرگ‌مرد کوهنوردی کوردستان و ایران زمین.

بالاخره درسال۱۳۸۲، هنگام صعود به قله گاشبروم1 در پاکستان، محمداوراز به همراه مقبل‌هنرپژوه بر اثر ریزش بهمن سقوط می‌کنند. مقبل‌هنرپژوه سالم ماند ولی محمداوراز پس از انتقال به بیمارستان شفا در اسلام‌آباد پاکستان درگذشت.


مـدارک کسب شده و قلل فتح کـرده‌

دوران تحصیل راهنمایی در مدرسه سید قطب و شهید محمد رئوف و قاضی محمد.
دیپلم رشته اقتصاد اجتماعی فارغ التحصیل خرداد ۱۳۶۶.
سال۱۳۷۹اخذ گواهینامه رشته کارشناسی تربیت‌بدنی محض (دانشگاه ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه).
سال۱۳۷۶ کسب مقام ‌اول آسیا در صعود به قله راکاپوشی.
فتح قله اورست در سال ۱۳۷۷ (مقام طلای جهان)ارتفاع ۸۸۷۸متر.
سال۱۳۷۹‌ اخذ گواهینامه دوره مربیگری درجه۲یخ و برف.
سال ۱۳۷۸ کسب مقام اول جهانی در رشته کوهنوردی .
سال۱۳۷۸ صعود به قله چوایو (ارتفاع ۸۲۰۱متر ـ مدال نقره جهان).
کسب مربیگری درجه ۱ سال ۱۳۷۸.
فتح قله شیشاپانگما به ارتفاع ۸۰۱۲ متر سال ۱۳۷۸.
کسب دو دیپلم از فرانسه (جولا و آگوست ۱۹۹۹).
فتح قله ماکالو به سال ۱۳۸۰ بدون ماسک اکسیژن مقام طلای جهان.
سال ۱۳۸۱ فتح قله لوتسه بدون استفاده از ماسک اکسیژن به ارتفاع ۸۵۱۶ متر (مدال طلای جهان).
سپتامبر۲۰۰۱صعود به‌ قلهآراراتدر معیت‌تیم پیشکسوتان.
سال۱۳۸۱انتخاب به سمت اموراجرایی فدراسیون کوهنوردی.
سال۱۳۸۲ اخذ گواهینامه مربیگری درجه ۲ سنگنوردی.
صعود به قله گاشربروم یک تا ارتفاع ۷۹۰۰ متر مقام طلای آسیا.
مرد سال کوهنوردی در سال‌های ۷۸-۷۹-۸۰
مربیگری تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان.
دارنده اولین مدال طلای تاریخ ورزش آذربایجان غربی.
فتح قله مون بلان بلندترین قله رشته کوه آلپ در سال ۱۳۷۸

"بخشی از دست‌نوشته‌های زنده‌ياد محمـــد اوراز
در صعود به اورست "

کسانی که قصد صعود قله را دارند بايستی مرگ را به تمسخر بگيرند....
کمپ اصلی در يک محوطه بسيار خشن مورنی و يخچالی قرار دارد.
و دورتا دور آن با کوه‌های بلند و يخچالهای خشن بر روی آنها احاطه شده. کمپ اصلی در يک هلال بن‌بست قرار دارد، که دقيقا در ابتدای آبشار يخی و زير کوه پوموری مي‌باشد.
تمام اطراف کمپ اصلی از مورنهای بی‌ثبات و ريزشی تشکيل شده‌است.
و پی‌درپی از تپه‌های اطراف سنگهای ريز و درشت در حال ريزش به دره‌ها مي‌باشند و سر و صدای وحشتناکی را ايجاد مي‌کنند. گهگاهی بهمنی يا بخشی از يخچالی فرو مي‌ريزد و تمام منطقه را مي‌لرزاند.
يخچال‌هايی بالای سرمان هستند که اگر فرو بريزند عواقب ناخوشايندی را به‌بار خواهند آورد.
زير پايمان دائما سر و صدا می آيد و انسان خيال مي‌کند همين حالا زمين دهان باز مي‌کند و می‌شکافد.
در کاسه کمپ اصلی گويی ابرها گير افتاده‌اند و مانند ببری خشمگين خود را به در و ديوار قفس مي‌زنند.
انسان با نگاه به اين منطقه تصور مي‌کند که شايد بمب اتم در اينجا منفجر شده‌است و گويی نظم ناظم براينجا حاکم نيست و نبوده‌است.
هيچ‌چيز در سر جای خود نيست و همه چيز به هم خورده. شخص وقتی به اينجا پا مي‌گذارد خيال مي‌کند که از هستی بريده و به نيستی قدم گذاشته‌است.
در اينجا مرگ به خوبی احساس مي‌شود. اگر کسی جسارت شوخی با مرگ را نداشته باشد به‌طور حتم اگر شکار طبيعت خشن نشود دق‌مرگ خواهد شد. کسانی که قصد صعود قله را دارند بايستی مرگ را به تمسخر بگيرند در غير اينصورت جريان برعکس خواهد شد......