گفتگو با محمد سلوكي

[LP Girl]

گفتگو با محمد سلوكي يكي از مجريان برنامه تهران 20
تازه‌ترين اجرا، دلچسب‌ترين اجراست

تهران 20، سه مجري دارد. ناصر خيرخواه و محمد سلوكي كه به صورت هفتگي تغيير مي‌كنند و روزهاي شنبه هر هفته هم بحث شهروند اخلاق‌مدار با اجراي درستكار به روي آنتن مي‌رود. روزي كه ما به پشت صحنه تهران 20 آمده‌ايم نوبت محمد سلوكي است كه برنامه را اجرا كند. پشت ساختمان استوديو ايستاده و در حال دوره كردن متن‌‌هايش است. با محمد سلوكي در مورد ويژگي‌هاي اجراي اين برنامه صحبت كرديم.


از كي به گروه پيوستيد و تفاوت نوع اجراي اين برنامه با كارهاي قبلي‌تان در چيست؟

من از سال 86 به گروه پيوستم و تقريبا 2 سال است كه با «تهران 20» همكاري مي‌كنم. پيش از اين شكل‌هاي مختلفي را تجربه كرده بودم؛ از مسابقه تلويزيوني گرفته تا شوهاي تلويزيوني و برنامه‌هايي در حيطه كودك و نوجوان، اما هيچوقت تجربه يك كار جدي با اين سبك و سياق را نداشتم. با توجه به اين‌كه تحصيلات خودم مديريت دولتي بود و علايق و تمايلاتم هم براي شركت در چنين برنامه‌هايي زياد بود، بعد از اين‌كه آقاي چاوشي تهيه‌كننده برنامه به من اين پيشنهاد را دادند، با كمال ميل پذيرفتم.

البته در آن دوران مخالفت‌هاي زيادي با من شد، ولي خوب آقاي چاوشي به من اطمينان كردند. روزهاي اول خيلي سختي بود. چون بايد كاري مي‌كردم كه مردم قبول كنند كه يك آدم 26 ـ 25 ساله مي‌خواهد در مورد موضوعات مهم زندگي‌شان با مسوولان عالي‌رتبه صحبت كند ولي با كمك‌هاي همه دوستان عزيزم در اين برنامه اين اتفاق افتاد. البته اميدوارم مردم من را پذيرفته باشند.

الان هم شرايط خيلي خوبي داريم. من هميشه تلاش كردم كه با كارهاي قبلي‌ام متفاوت باشم اما دلم نمي‌خواست ذهنيت مردم در مورد آن مجري شوخ و بذله‌گويي كه مردم در اجراهاي مفرح‌ او را ديده بودند تغيير كند و تبديل به يك مجري خشك و اتو كشيده شوم. به همين دليل همه تلاشم را كردم كه متفاوت باشم.

البته هنوز هم سعي مي‌كنم نسبت به قبل متفاوت‌تر اجرا كنم، اما هر تفاوت و بدعتي صرفا از طرف مجري نمي‌تواند باشد. خيلي ابزارها بايد دست به دست هم بدهند تا اين تغيير اتفاق بيفتد. بيننده‌هاي حرفه‌اي تلويزيون اين را كاملا درك مي‌كنند. به هر حال من همچنان تلاش مي‌كنم كه هم موقعيت‌هاي جديد را كشف كنم و هم سطح اجرايم را بالاتر ببرم و هم شيوه آن را مردم‌پسند كنم تا محمد سلوكي متفاوت‌تري را در كارهايم نشان بدهم.

اصولا تغيير در نوع اجراي يك برنامه تلويزيوني سابقه‌دار كه چندين مجري عوض كرده، قاعدتا در ماهيت آن برنامه هم تاثير مي‌گذارد. يعني اين تفاوت دوسويه اتفاق مي‌افتد. فكر مي‌كنيد اجراي متفاوت شما چقدر در فرم و ماهيت برنامه تاثير گذاشته است؟

نمي‌توانم بگويم كه اجراي من شكل برنامه را به كلي عوض كرد، بهتر كرد يا بدتر كرد؛ اين را مردم بايد بگويند. اما آن چيزي كه من مي‌توانم بگويم اين است كه اگر روزي اجرايم را در اين برنامه كنار اجراهاي گذشته‌ام قرار دهند، بيننده‌ها متوجه تفاوت‌هاي اجراي من در «تهران 20» مي‌شوند و مي‌توانند آن را كاملا تفكيك كنند.


منظورتان روش‌هاي اجراي برنامه به تناسب درونمايه كار است؟

دقيقا. من سعي كردم اين كار را بكنم و احساسم اين است كه موفق بوده‌ام. در مورد ادبياتم، حركت‌هايم، نوع لباس‌هايم و... حتي سعي كردم اگر قرار است شوخي هم كنم طوري باشد كه حرف مردم در آن لحاظ شده باشد و يك طنز تلخي باشد كه بازتاب گرفتاري‌ها و مصائب مردم باشد، چون اين برنامه يك برنامه چالشي است و قرار است حرف دل مردم را بزند. گو اين‌كه من در اين برنامه يك آيتم نمايشي طنز هم داشتم كه شايد بگوييد طنز در يك برنامه كاملا جدي چه جايگاهي دارد، اما اين آيتم را اجرا كرديم و خيلي هم مورد استقبال مردم قرار گرفت.
اين را مي‌خواهم بگويم كه اصولا تغييراتي كه در يك برنامه ايجاد مي‌شود، فقط به مجري بستگي ندارد. همه عوامل باعث اين تغيير هستند و تازه خود مردم هم خيلي نقش مهمي دارند. آنها هستند كه به برنامه خط مي‌دهند. اما نسبت به اجراهاي قبلي خودم چرا، تغيير اساسي داشته‌ام.

در اين طور برنامه‌ها اصولا مردم از مجري فقط توقع اجرا ندارند، بلكه انتظار دارند مجري نقش وكيل مدافعشان را هم بازي كند. با اين مساله چطور كنار آمديد؟

(مي‌خندد) خيلي سخت است، چون اينجا مجري خواه ناخواه در مقام يك وكيل برمي‌آيد. البته من معتقدم كه قضاوت هميشه با مردم است، ولي بعضي وقت‌ها شرايطي به وجود مي‌آيد كه مجري بايد نتيجه نهايي را بگيرد كه بالاخره حق با مردم است يا مسوولي كه مهمان برنامه است. ولي در نهايت همه عوامل برنامه تهران 20 معتقدند كه هميشه در هر شرايطي و به هر صورتي كه باشد حق با مردم است، چراكه اگر خواسته‌اي را مطرح مي‌كنند از سر بيكاري و دلخوشي نيست. حتما مشكلي وجود داشته كه به حرف آمده‌اند و قطعا هزاران نفر ديگر ـ شايد هم بيشتر ـ با مشكلي شبيه به آن دست و پنجه نرم مي‌كنند.
پس بايد طرف مردم باشيم، اما نه در حدي كه مسوولان هم اعتمادشان نسبت به برنامه از بين برود و فكر كنند كه ما متوجه مسائل نيستيم و در هر موضوعي بدون منطق و برهان حق را به مردم مي‌دهيم كه محبوب شويم. اين اتفاق هم نبايد بيفتد. ما از اول برنامه گفته‌ايم كه ما پل ارتباطي هستيم بين مردم و مسوولان. پيامك‌هاي مردم را به اطلاع مسوولان مي‌رسانيم و در حد توانمان هم پيگيري مي‌كنيم تا از دستگاه مربوطه جواب بگيريم.

ترسناك‌ترين و دلچسب‌ترين برنامه‌ها كدام‌ها بودند؟

خدا را شكر هيچكدام از برنامه‌ها ترسناك نبوده. من با همه مقامات در همه سطوح مصاحبه داشته‌ام؛ از شخص رئيس‌جمهور تا ساير مقامات و هيچ وقت نشده كه از يكي از مسوولان بترسم. شايد ترسناك‌ترين اجرايم همان اولين برنامه‌اي بود كه اجرا كردم. جشنواره تپق‌هايم را هيچ وقت فراموش نمي‌كنم. اما جذاب‌ترين برنامه‌ام فكر كنم هنوز نرسيده؛ شايد امشب باشد، شايد هم فردا شب. البته من هرشب بعد از اجراي برنامه احساس خيلي خوبي دارم، ولي در كل معتقدم تازه‌ترين اجرا دلچسب‌ترين اجرا خواهد بود.


اطلاعاتتان براي مصاحبه با مهمان‌هاي برنامه را از مردم مي‌گيريد يا از همكارانتان در برنامه؟

خوب اين نسبي است. يك بخشي از اطلاعات را از مردم دريافت مي‌كنيم. چون اساسا برنامه «تهران 20» يك برنامه‌اي است كه شخصيتش را از مردم مي‌گيرد. اين را هم بگويم كه نويسنده نقش بسيار مهمي در برنامه دارد، اما اسمي از او برده نمي‌شود. البته يك بخش از اين موضوع هم به خود مجري برمي‌گردد كه اطلاعات اخذ شده را با هم تطبيق دهد. مثلا چند روز پيش موضوع برنامه پرستار بود و نويسنده برنامه مطالبي را به من دادند. اما من هم براي اين‌كه موضوع را كاملا درك كنم و بدانم واقعا دغدغه‌ پرستاران چيست با چند پرستار تماس گرفتم تا از آنها مشكلاتشان را بپرسم و سوالاتي كه نويسنده برنامه برايم نوشته را لمس كنم. در تمام مباحث همين طور است و من احساس مي‌كنم بايد مشكلات مردم را دقيقا درك كنم تا بتوانم آنها را در برنامه مطرح كنم و پاسخ‌هاي كامل از مسوولان بگيرم.