قدر و منزلت یک موسیقیدان

[SHeRvin]

قدر و منزلت یک موسیقیدان

بتهوون زمانی پای به عرصه هستی نهاد که تقدیر روزگار بصورت کاملا" عجیب و مرموزی افراد نابغه و تاثیر گذار تحویل جامعه می داد از ناپلئون جاه طلب گرفته تا گوس ریاضی دان، از میشل فارادی، جیمز وات و آندره آمپر فیزیکدان ولاپلاس ریاضی دان گرفته تا ژان ژاک روسو نویسنده و محقق یا آدام اسمیت تئوریسین بزرگ اقتصادی و ... در این میان قرعه بنام بتهوون افتاد که در این دوران پای به روی زمین بگذارد و بانی بسیاری تحولات در دنیای هنر موسیقی باشد.

بتهوون در 17 دسامبر 1770 در شهر بن آلمان غسل تعمید داده شد و بسیاری همین تاریخ را روز تولد او می دانند. او تنها 14 سال پس از موتزارت بدنیا آمد اما تفاوت سبکی که میان کارهای او و موتزارت وجود دارد و تغییراتی که وی در شیوه و سبک موسیقی بوجود آورد بدون وجود او ممکن بود تا 100 سال هم محقق نشود.

به جرات می توان گفت که بتهوون از جمله بانیان استفاده از بسط در موسیقی بوده است. گسترش تم های موسیقی از بعد از دوران بتهوون بعنوان یک اصل در بیشتر کارهای کلاسیک رواج پیدا کرد. بتهوون توانایی این را داشت که حتی به موتیف های کوچک از کارهایش شخصیت بخشی کند. اما همانند تمامی دوران ها هنگامی که فردی نوآوری خاصی در یک شاخه از هنر یا حتی علم انجام می دهد یقینا" مخالفانی نیز دارد.

معروف هست هنگامی که بتهوون یکی از کوراتت های زهی خود را برای عده ای فرانسوی اجرا می کرد یکی از آنها چنین گفت "بیائید قبل از اینکه شروع به بسط موسیقی کند، فورا" از اینجا برویم". واضح است که بسط موسیقی را بتهوون اختراع و به جامعه موسیقی آنرا معرفی نکرد، بلکه بتهوون از جمله اولین استفاده کننده های جدی از این تکنیک زیبا بود.

به قسمت هایی از یکی از کوارتت های زهی بتهوون گوش کنید و به توانایی این نابغه موسیقی در استفاده از امکانات سازهای زهی و همچنین ضرباتی که در قسمتهایی از قطعه آرشه به سازها میزند توجه کنید :

String quartet No. 10 in E-Flat Major

بتهوون اعتقاد داشت که موسیقی باید برق از کله مخاطب بپراند و به همین دلیل اگر به بسیاری از کارهای او گوش کنید از تکنیک های خاصی برای این منظور استفاده کرده است از زدن ضربه های محکم پیاپی توسط سازهای زهی و کوبه ای گرفته تا ملودی های پر سرعت و پیچیده برای پیانو.

از دیگر بدعت هایی که بتهوون در جامعه هنری رسم کرد این بود که یک موسیقیدان لزوما" نباید به دستور و درخواست اشراف به ساخت موسیقی بپردازد. یکبار که به یک میهمانی بزرگ اشرافی شام دعوت شده بود قبل از آغاز مراسم وی را به قسمتی که مخصوص مستخدمین بود راهنمایی کردند، جایی که قبلا" موتزارت یا هایدن هم رفته بودند! اما او نپذیرفت و خیلی زود با ترک کردن مهمانی برای هیچ کس شکی باقی نگذاشت که از نظر او قدر و منزلت موسیقی و نبوغش نباید کمتر از احترامی باشد که جامعه به اشراف گذاشته می شود.

بتهوون در سال 1827 در شهر وین درگذشت و در همانجا دفن شد، جالب است بدانید در نزدیکی مقبره بتهوون، بنای یادبود موتزارت و مقبره بزرگانی چون شوبرت، اشتراوس، برامس وجود دارد.