|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#28
04-27-2008
|
||||
|
||||
خط ُ نشون ٭با رؤیای خود حرف می زنم...
نفست ر ُ تازه کن، ترانه خون! شعر ُ با لهجه ی آزادی بخون! ماهی ِ سیاه ِ این ترانه رُ، به شب ِ آبی دریا برسون! من ُ با صدات ببر یه جای دور، خسته ام از این همه خط ُ نشون! دیگه این قناری ِ قفس نشین، تن نمی سپُره به ننگ ِ آب ُ دون! زیر ِ سر نیزه ی این ثانیه ها، منم ُ ترانه های نیمه جون! دلم از غربت ِ این خونه گرفت، ای فلک! ماشه ی مرگ ُ بچسلامد! من می خوام خونه م ُ دوشم بگیرم، مث ِ کولیا، مث ِ یک حلزون! اما این خاطره های لعنتی می گن: این جهنم ُ خونه بدون! ای نسیم ِ خوب ِ دریا! یه دفه ، من ُ دنبال ِ نگاهت نکشون! قایقم منتظره اشاره تِ، بی قراره وُ کشیده بادبون! موندنم مرگه، یه مرگه بی شکوه، رفتنم لعنت ِ و ُ زخم زبون! تو بگو! تویی که تو خواب ُ خیال، خونه ساختی از گــُل ُ رنگین کمون، بگو کی پهلوون ِ شهر ِ چراغ، پا میذاره توی گودِ خونمون؟ من ُ دلداری بده با یه دروغ! بگو : چش براه ِ پهلوون بمون! وقتی تو کویره ترس ُ دلهره، بال ِ کرکسا میشه یه سایه بون، ما ر ُ گول زدن دوباره، همنفس! نگا کن کرکسا ر ُ تو آسمون! دَس رو دَس گذاشتن ِ من ُ تو هم، چاره نیس برای ختم ِ سَر بُرون! واسه هر کسی که دس رو دس گذاشت، نامه نیس تو خورجین ِ نامه رسون! حرف ِ آخر این که: دستم ر ُ بگیر! تا با هم بشیم هزار تا پهلوون!●
__________________
|
| کاربران زیر از SonBol به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
| کاربران در حال دیدن موضوع: 5 نفر (0 عضو و 5 مهمان) | |
حالت رشته ای
|
|
اکنون ساعت 02:57 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.