«هه‌ نار هه نار»گزارش ايسنا از كنسرت دو روزه‌ي كامكارها در برج ميلاد

[مهدی]

گروه موسيقي «کامکارها» با چهار اجرا در دو شب متوالي، تازه‌ترين ساخته‌هاي کردي و فارسي را به مردم ايران عرضه کردند.

به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگراي دانشجويان ايران (ايسنا)، تنها دقايق کوتاهي از ساعت 18 پنج‌شنبه 18 شهريورماه گذشته بود که ده سفيدپوش از خانواده کامکارها براي نخستين اجرا وارد صحنه‌اي با نقش‌هاي ايراني شدند که با طراحي حميد بهشتي فرزانه قاسمي ساخته شده بود.

سالن همايش‌هاي برج ميلاد؛ همه چيز آماده بود. نور، صدا، همراهي گروه و صحنه و...؛ پشنگ و ارسلان، بيژن، اردشير، ارژنگ، اردوان، قشنگ، هانا، صبا و نيريز كامكار و مريم ابراهيم‌پور بر صحنه رديف شدند.
طبق روال هميشه‌ي حضور هر دو برادر، پشنگ و اردوان، گروه با سنتور بسته شده بود.
اجرا با قطعه‌ي «سرخوشان عشق»، شعري از مولانا، آغازشد، پشنگ كامكار اين قطعه را در دستگاه همايون ساخته بود. ارسلان خواند و بر دف زد، سازها همراهش شدند.

اي خدا اين وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن

زخمه‌ها بر تار و عود نشستند و صداي دف و تنبک نرم نرمک با چيره‌دستي سنتور نوازان گروه اوج گرفتند. هانا و صبا کامکار با مريم ابراهيم‌پور همخواني کردند.
اردشير کمانچه مي‌زد، هانا دف و مريم و صبا مي‌خواندند.
نور صحنه کم شد تا برنامه با تک نوازي سه تارقشنگ و سنتور پشنگ ادامه پيدا کند.
براي قطعه‌ي آوازي دوم، ساخته‌ي ارسلان کامکار، سازها بارديگر کوک شدند تا نواي «گلبانگ رود» در تالار بلندترين برج تهران بپيچد:
بيا ساقي آن مي که حال آورد
کرامت فزايد کمال آورد
به من ده که بس بي‌دل افتاده‌ام
وز اين هر دو بي‌حاصل افتاده‌ام

صداها اوج گرفتند:

الا اي هماي همايون نظر
خجسته سروش مبارک خبر
سر فتنه دارد دگر روزگار
من و مستي و فتنه‌ي چشم يار
يکي تيغ داند زدن روز کار
يکي را قلمزن کند روزگار
مغني بزن آن نوآيين سرود
بگو با حريفان به آواز رود
مرا با عدو عاقبت فرصت است
که از آسمان مژده‌ي نصرت است

بازهم نوبت به تک‌نوازي رسيد. اردشير کمانچه زد و اردوان سنتور. قطعه‌ي آوازي سوم را هم ارسلان کامکار ساخته بود.

يار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
يار تويي غار تويي خواجه نگهدار مرا
نوح تويي روح تويي فاتح و مفتوح
تويي سينه مشروح تويي بر در اسرار مرا

در پي آن ارسلان تکنوازي عود کرد. و بلافاصله سازها اوچ گرفتند تا قطعه‌ي ساقيان غزلي از مولوي اجرا شود.

ساقيان سرمست در کار آمدند
مستيان در کوي خمار آمدند
حلقه حلقه عاشقان و بي‌دلان
بر اميد بوي دلدار آمدند

پس از تنفس 20 دقيقه‌يي گروه رنگ‌هاي سفيد جاي خود را به لباس‌هاي الوان کردي دادند اما دکور صحنه تغييري نکرد. همه اجراها در دستگاه ماهور بودند هشت قطعه كه تعدادي از آنها ترانه‌هاي محلي بازسازي‌شده‌ با شيوه‌ي تنظيم متفاوتي بودند.
پس از اولين اجراي شعر کردي همْين، ساخته‌ي ارسلان کامکار، با نزديک شدن به موقع اذان مغرب گروه سازها را بر زمين گذاشته و به احترام اذان سکوت کردند.

پس از اذان، قطعه‌اي تلفيقي از موسيقي محلي کرمانشاه، لرستان و کردستان اجرا شد. «پپو سليماني مالم رماني ...»؛ همه‌ي آوازخواني در اين بخش با بيژن بود و صبا هانا کامکار و مريم ابراهيم پور همخواني کردند.

قطعه‌ي بعدي هم در دستگاه ماهور توسط ارسلان کامکار ساخته شده بود؛ ترانه‌اي لري با عنوان "نه لْوه‌ي گه نم خه رِيْ"؛ اما قطعه‌ي «ده سره به له نگه‌ر» قطعه‌اي محلي کردي هورامي را اردشير کامکار براي اجراي گروهي ساخته بود. «ناواتي دووري» شعري محلي از قوم گوران کرمانشاه و «مالْ ومينم» با شعري از «مولوي کرد»، ساخته‌ي ارسلان کامکار در دستگاه ماهور بود.

اما آخرين قطعه محلي کردي، «هه نار هه نار» تنظيمش را بيژن کامکار برعهده داشت که نسبت به بقيه قطعه‌هاي اجرا شده شور بيشتري را در ميان حاضران که تعداد پرشماري از آنها کرد زبان بودند، ايجاد کرد.

ساعت از نيمه‌ شب گذشت گروه رفت تا در تدارک اجراهاي پيش‌رو باشند.
نظم ساعت اجرا، همراهي و هماهنگي گروه، نور و صداي صحنه و... همواره ويژگي اجراهاي موفق خانواده کامکارها در ايران بوده است. با اين حال نمي‌توان ناديده گرفت که اجراهاي شهريور 89 اين گروه، انرژي و شادي هميشه‌ و ويژه‌ي خانواده‌ي کامکارها را نداشتند.

برخلاف آنچه که در بروشور کنسرت آمده است، تصنيف «ساقيان» غزلي از مولانا جلال الدين محمد رومي است.
به گزارش ايسنا،كنسرت «كامكارها» در روزهاي 18 و 19 شهريور ماه در دو سانس مختلف به صحنه رفت و در سانس اول در روز نخست هيچ قطعه‌ي در خواستي اجرا نشد اما در سه سانس بعدي قطعه‌ي «خوشا هورا مان» به درخواست مردم اجرا شد.





منبع: ایسنا