معرفی فیلم

[زکریا فتاحی]

بچه‌های کوچک - LITTLE CHILDREN

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : تاد فیلد، آلبرت برگر و ران یرکسا
کارگردان : فیلد
فیلمنامه‌نویس : تام پروتا و فیلد، برمبنای رمانی نوشتهٔ پروتا
فیلمبردار : آنتونیو کالواچه
آهنگساز(موسیقی متن) : توماس نیومن
هنرپیشگان : کیت وینسلت، پاتریک ویلسن، جنیفر کانلی، گِرِگ ایدلمن، سدی گلدستاین و جکی ارل هیلی
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۰ دقیقه


̎سارا̎ وینسلت̎ زن حومه‌نشینی است که برخلاف سایر مادرهائی که در پارک‌ محله می‌بیند، واهمه‌ای از ارتباط و آشنائی با مرد غریبه‌ای که به ̎سلطان رقص̎ معروف است، ندارد. ̎سارا̎ در استخر محله با ̎براد̎ (ویلسن) آشنا می‌شود که مثل او نارضایتی مشابهی را از زندگی بی‌سروصدای شهر ابراز می‌دارد. ̎سارا̎ بیش از پیش از زندگی زناشوئی خود با شوهر موفق خود (ایدلمن) ناراضی است و مشکل‌اش از این نظر با سرخوردگی فزایندهٔ ̎براد̎ در ارتباط با همسرش، ̎کتی̎ (کانلی) فیلم‌ساز مستند، قابل مقایسه است. دیری نگذشته که ̎سارا̎ و ̎براد̎، مخفیانه با یکدیگر دیدارهائی دارند و تلاششان برای طبیعی جلوه دادن ارتباط پنهانشان طی شامی به اتفاق همسرانشان، به سوءظن‌هائی منجر می‌گردد.
● بچه‌های کوچک، دومین فیلم تاد فیلد سازندهٔ در اتاق خواب (۲۰۰۱)، یکی از آن فیلم‌های کم‌یاب است ـ یک درام ادبی چند شخصیتی. فیلم فیلد واقعاً به کتاب اصلی نزدیک شده است و راهی برای انجام این کار را نشان علاقه‌مندان دیگر می‌دهد. داستان بی‌شتاب روایت می‌شود و شخصیت‌ها و موقعیت‌ا فرصت طبیعی و کاملی برای پرورش یافتن پیدا می‌کنند. دست‌مایهد فیلم برای یک مجموعهٔ ملودرام تلویزیونی کفایت می‌کند، ولی فیلد کنترل کاملی روی ابعاد طرح خود دارد. روایت روی تصویر (برخلاف بسیاری هم‌تایانش) بسیار مفید و ضروری است، چون ریشه‌های ادبی داستان را نیز مورد تأکید قرار می‌دهد (باصدای باریتونِ ویل لایمن). بازی‌های وینسلت، ویلسن، امریک و هیلی نیز جنبه‌های تاریک شخصیت‌شان را با ظرافت به نمایش می‌گذارند. فیلد برشی از جامعه را پیش‌رو می‌گذارد و غنای فیلم به خاطر توجهی است که به تمام شخصیت‌هایش نشان می‌دهد. بچه‌های کوچک که در فضای یک شهر آمریکائی پُر از جزم‌اندیشی می‌گذرد یادآور همان قلمروی نیوانگلندی کاوش شده در آثار نویسندگان نیویورکی مشهوری مثل جان چیور و جان آپدایک است. فیلم مثل در اتاق خواب اوجی درخشان و انفجاری دارد. پروتا که در نوشتن فیلم‌نامه هم‌کاری داشته، نویسندهٔ داستان دیگری است که انتخابات ساخته الکساندر پین (۱۹۹۹) از آن اقتباس شده است.