کمکهای اولیه

[رزیتا]

خونریزی واژنی


اين خونريزى ممکن است ناشى از عادت ماهانه يا سقط جنين يا جراحت‌هاى داخلى باشد، به‌هرحال سابقه مصدوم به تشخيص علت خونريزى کمک مى‌کند. اگر احتمال سقط جنين مى‌دهيد همان‌طور که در مبحث سقط جنين گفته شده عمل کنيد. خونريزى سنگين ناشى از عادت ماهيانه يا سقط جنين ممکن است همراه با گرفتگى‌هاى شديد عضلانى باشد. اين حالت معمولاً در آغاز قاعدگى اتفاق مى‌افتد و ممکن است روزها طول بکشد.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. خونريزى از واژن (از متوسط تا شديد).

۲. عوارض و نشانه‌هاى شوک ممکن است مشاهده شود (مبحث شوک).

۳. دردهائى شبيه به گرفتگى ماهيچه در ناحيه پائين شکم يا لگن خاصره.

- هدف:

اطمينان خاطر بخشيدن به مصدوم و در صورت مشاهده خونريزى شديد رساندن مصدوم به بيمارستان.

- درمان:

۱. اگر امکان داشت زن را به جائى ببريد که محفوظ باشد و احساس راحتى کند يا اينکه حداقل در هر جائى که هستيد پرده‌ها را بکشيد. نوار بهداشتى و اگر نبود يک حولهٔ تميز به مصدوم بدهيد که آن را روى مدخل واژن قرار دهد.

۲. مصدوم را طورى بخوابانيد که سر وشانه‌هاى آن کمى بالا باشد و زانوهاى وى را خم نمايد. پشت و زير زانوها بالشى بگذاريد (اين حالت موجب مى‌شود که ماهيچه‌هاى شکم راحت شوند).

۳. اگر درد خيلى شديد بود و کاملاً واضح بود که اين درد به‌علت عادت ماهانه است، به مصدوم يک يا دو قرص مسکن بدهيد. اگر از قرص‌هائى که مخصوص گرفتگى عضلانى قاعدگى است استفاده کنيد بهتر است.

۴. اگر خونريزى هم‌چنان شديد ادامه يافت و احتمالاً مصدوم دچار حالت شوک شد او را به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده درمان و سپس به بيمارستان برسانيد.

جراحت شکم

زخم عميق روى ديوارهٔ شکم نه تنها به اين دليل که با خونريزى فراوان همراه است بلکه به اين علت هم که احتمالاً اندام‌هاى زير ديواره شکم ممکن است پاره يا سوراخ شده باشند نيز خطرناک است. هم‌چنين زخم ديوارهٔ شکم ممکن است به خونريزى‌هاى شديد داخلى و احتمالاً عفونت منجر شود. ممکن است بر اثر شدت پارگى قسمتى از روده از زخم بيرون بزند.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. درد عمومى در ناحيه شکم.

۲. خونريزى همراه با زخم در ناحيه شکم.

۳. ممکن است قسمتى از روده از زخم بيرون آمده و مشاهده شود.

۴. مصدوم ممکن است استفراغ کند.

۵. عوارض و نشانه‌هاى شوک.

- هدف:

جلوگيرى از خونريزى و عفونت با توجه به جلوگيرى از بيرون زدن روده و رساندن مصدوم به بيمارستان به‌صورت اورژانس.

- درمان:

۱. کنترل خونريزى به‌وسيله فشردن لبه‌هاى زخم به يکديگر.

۲. مصدوم را در يک حالت نيمه خوابيده قرار دهيد به‌طورى که زانوان وى خم باشد تا از شکاف برداشتن زخم جلوگيرى شده و فشار کمترى روى زخم وارد شود.

تکيه‌گاهى پشت او قرار دهيد تا سروشانه‌هاى وى به آن تکيه کند و تکيه‌گاهى هم زير زانوان آن قرار دهيد.

۳. زخم را پانسمان و روى آن را باندپيچى کنيد پانسمان را با چسب به اطراف بچسبانيد.

۴. اگر مصدوم بيهوش شد اما تنفس او حالت عادى داشت شکم وى را نگهداريد و او را در وضعيت بهبود قرار دهيد.

۵. اگر تنفس و ضربان قلب ايستاد روش‌هاى نجات زندگى را بلافاصله شروع کنيد.

۶. براى درمان شوک به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده عمل کنيد.

نبايد: به مصدوم چيزى از راه دهان بدهيد.

۷. ميزان تنفس و نبض را هر ۱۰ دقيقه يکبار آزمايش کنيد. بگرديد ببينيد آيا اثرى از خونريزى داخلى مشاهده مى‌کنيد يا نه.

۸. اگر مصدوم خواست سرفه يا استفراغ کند به آرامى دست خود را روى پانسمان بگذاريد و شکم او را بگيريد تا هنگام سرفه يا استفراغ رودهٔ او از زخم بيرون نزند.

۹. بلافاصله او را با برانکارد به‌طورى‌که وضعيت درمانى ياد شده حفظ شود به بيمارستان برسانيد.

- اگر قسمتى از روده از زخم بيرون آمده باشد:

۱. با استفاده از فشار مستقيم خونريزى را کنترل کنيد، از وارد آوردن فشار سنگين روى شکم خوددارى فرمائيد.

نبايد: به رودهٔ بيرون آمده به‌هيچ عنوان دست نزنيد.

۲. روى زخم را با يک باند مرطوب استريل يا تکه پارچه تميز مرطوب بپوشانيد و آن را شل باندپيچى کنيد.

اگر مصدوم خواست سرفه يا استفراغ کند زخم را همانطور که در مرحله هشت گفته شد نگهداريد.

۳. بقيه مراحل را به ترتيبى که در بالا(بخش درمان) آمده است دنبال کنيد.