چشمان عجیب یک یوزپلنگ

[رزیتا]

چشمان عجیب یک یوزپلنگ




این یوزپلنگ آفریقایی نادر در حال عبور از دشت‌های کشور نیجر بود که نورافکنی توجه
او را جلب کرد. اما این شکارچی کمیاب خبر نداشت که در زیر این نورافکن، دوربینی
مخفی برای عکس‌برداری از او نصب شده است!

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از لایوساینس، به تازگی تصویری از یک
یوزپلنگ وحشی آفریقایی نادر که با چشمان براق خود مستقیم به دوربین خیره شده، منتشر
شده است. این یوزپلنگ بسیار لاغر، دارای رنگی روشن با لکه‌های تیره بر روی پوست و
سری کوچک است.

درخشش چشمان این یوزپلنگ به‌دلیل تاریکی محیط و گشوده‌شدن مردمک چشمان او اتفاق
افتاده است. با گشوده شدن مردمک چشمان بزرگ این شکارچی، محفظه تاریک داخل چشم در
پشت قرنیه نمایان می‌شود و منظره‌ای مانند شیشه پنجره رو به تاریکی تداعی می‌شود.
در این حالت، بیشتر پرتوهای نورافکن از سطح قرنیه بازتاب می‌شود، درست همان‌طور که
شیشه رو به تاریکی همانند یک آینه نور را بازتاب می‌کند. به عبارت دیگر، اگر منبع
نوری در کار نباشد، چشمان این یوزپلنگ هم برق نخواهد زد.


تیمی تحقیقاتی «صندوق حفاظت از صحرای بزرگ آفریقا» برای مشاهده این گربه‌های
بزرگ ساکن صحرای آفریقا، در ماه‌های تیر و مرداد گذشته دوربینی را در منطقه‌ای واقع
در کشور نیجر نصب کردند.

سخنگوی این تیم تحقیقاتی در خصوص حیوانی که در این عکس شکار شده گفت: «این
یوزپلنگ آفریقایی با نام علمی Acinonyx jubatus hecki از نظر ژنتیکی شبیه به سایر
یوزپلنگ‌هاست؛ ما وقتی این تصاویر را ظاهر کردیم، بیشتر از این‌که شگفت‌زده شویم
خوشحال شدیم. ما می‌دانستیم یوزپلنگ‌ها در این فضای کلی حضور دارند، چراکه ردپاهای
آنها را دیده بودیم، اما این بسیار جالب بود که در فضایی تا این حد وسیع، حیوان تا
این حد نادر درست وارد نقطه‌ای شود که ما در آنجا دوربین گذاشته بودیم».

این جانور بسیار کمیاب و گریزان است و دانشمندان حتی مطمئن نیستند که دقیقا چند
نمونه از آن وجود دارد. البته برپایه رصد ردپاهای این جانور، دانشمندان ارزیابی
کرده‌اند که در این منطقه از نیجر حدود 10 قلاده از این یوزپلنگ وجود داشته باشد.
احتمالا در سراسر صحرای بزرگ آفریقا تنها 200 یوزپلنگ وحشی زندگی می‌کنند.


نابودی این یوزپلنگ‌ها به معنی نابودی یک تنوع ژنتیکی و زیستی مهم است. در حقیقت
این حیوانات سازگاری بسیار بالایی برای زندگی در شرایط بسیار سخت بیابانی دارند؛
طوری‌که می‌توانند در دمای بالاتر از 45 درجه سانتی‌گراد در جایی که حتی آب نیز به
اندازه کافی وجود ندارد، به زندگی خود ادامه دهند.