اشعار زیبا - اشعاری که دوستشان داریم برای تقدیم به عزیزانتان یا برای دل خودتان

[ماهین]

احوال ما
ای مهربان ،سلام
خوبی؟ سلامتی؟
چه خبر از قرار ما؟
گویا دگر تو نپرسی ز حال ما
من در تمام لحظه های خودم گشته ام تو را
گاهی میان اشک
یکدم سکوت بغض
می خوانم این حدیث تو از عمق لحظه ها
با این نگاهی مانده به راهی که خیس شد
در کوچه های شهر،
این سوز غربت و تنهایی و سکوت
بیداد میکند
باران که می چکد از سقف آسمان
بی چتر بودنت
ما، خیس لحظه دیدار مانده ایم
می خوانمت ترا،به دل تنگ عاشقم
در فصل سرد جدایی میان ما
این هست های جنس نبودن،غریبه اند
در این نبود تو، در لحظه های عمر
چیزی نمانده بجز،این بهانه ها
تصویر صاف و زلالی ز یک امید
آیینه ای که نفریبد مرا به خویش
پر شد تمام باورم از این نشانه ها
دلتنگ خنده ای که فراموشمان شده ست
سهم من از ترانه بودن، سکوت شد
بادا هر آنچه باد
باید که با تو بگویم،ز حال خویش
ما از شعار سیر،ولی گشنه مانده ایم
بر سفره های خالی ما، لقمه ای فرست
بر گونه های سرخ ز سیلی ، نظر نما
بر زخم های کودکان زمین ،مرهمی بنه
قفل از زبان بسته مردم،تو باز کن
لبخند را،بنشان بر لبان خشک
دستی، نه جنس زدن
دست وهر و عشق
چشمی،نه جنس غضب
یک نگاه گرم
آزرده گشت خاطر ما،عاشقی فرست
نفرین ز حد گذشته،
دگر یک سلام ناب
دریاب این دو نفس مانده را ز ما
می لرزد آسمان دلم،بی فروغ مهر
جز تو ،کسی نمانده بگیرد سراغ ما
از ترس انکه نیازارمت به غم
گفتم کمی دروغ بگویم
ولی نشد
حال مرا اگر که بپرسی،
ملال هست
آری،دریغ و درد
که در قصه های ما
تنها کلاغ
به منزل رسید و بس

کیوان شاهبداغی