آشنایی با پژوهشگاه دانش های بنیادی IPM

[آناهیتا الهه آبها]

پژوهشگاه دانش های بنیادی از ویکی پدیا :

پژوهشگاه دانش‌های بنیادی یا IPM مرکزی تحقیقاتی در ایران است که در سال ۱۳۶۷ تأسیس شد و ریاست آن را محمد جواد لاریجانی بر عهده دارد. این مرکز قبلاً « مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات» نام داشت.
این پژوهشگاه اولین سازمان دولتی در ایران است که به شبکه اینترنت متصل شد. همچنین سال‌ها بعد پروژهٔ ثبت دامنه‌های ‎.ir را با همت سیاوش شهشهانی راه‌اندازی کرد.

تصویری از ساختمان پژوهشگاه دانش‌های بنیادی در نیاوران

درباره پژوهشگاه

پژوهشگاه دانش‌هاي بنيادي مؤسسه‌اي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات، و فناوري است که در سال 1368 با نام «مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات» تأسيس شد .

هدف اولیه پژوهشگاه

هدف اولية آن پيشبرد پژوهش و نوآوري در دو رشته فیزیک نظری و ریاضیات، و ضمناً فراهم آوردن الگويي بود که به ترويج و اعتلاي فرهنگ پژوهش در سطح کشور کمک کند.
مرکز فعاليت خود را با 3 هستة تحقيقاتي در فيزيک نظري و 3 هستة تحقيقاتي در رياضيات و با امکاناتي اندک آغاز کرد ولي به تدريج با توسعة امکانات و جذب دانشوراني از رشته‌هاي ديگر، فعاليت آن به حيطه‌هاي ديگري گسترش يافت و در سال 1376 نام آن به «پژوهشگاه دانش‌هاي بنيادي» تغيير کرد.
اين پژوهشگاه در حال حاضر با 8 پژوهشکده در زمينه‌هاي گوناگون علوم بنيادي و برخورداري از زيرساخت‌ها و امکانات لازم (شبکة الکترونيکي، کامپيوتر، آزمايشگاه‌ها، و کتابخانة مجهز و روزآمد) که دائماً هم رو به توسعه است، حضور فعالي در جريان پژوهشي کشور در اين دانش‌ها دارد.
شرح وظايف و نوع فعاليت‌هاي پژوهشگاه در سطور آينده خواهد آمد ولي در يک نگاه کلي به تجربة بيست‌سالة فعاليت پژوهشگاه سه ويژگي بارز در اين تجربه مشهود است:
اول: کميت و کيفيت تحقيقات انجام‌شده در اين نهاد، يعني کثرت تعداد مقاله‌هاي پژوهشي چاپ‌شدة آن در مجله‌هاي علمي معتبر و تعداد استنادها به آنها
دوم: نوعي مديريت پويا در امر پژوهش که مي‌تواند الگويي براي مؤسسات تحقيقاتي باشد يعني مديريتي براساس «محوريت محقق»، «استقلال مديريتي واحدهاي پژوهشي»، و «انعطاف‌پذيري در تأسيس وانحلال آنها»
سوم: نگرش «ملي» پژوهشگاه که تقويت جريان کلي پژوهش در کشور مدّنظر داشته است.
همکاري با مراکز پژوهشي ديگر و دانشگاه‌ها به صورت‌هاي مختلف وارائة انواع تسهيلات به پژوهشگران آنها همواره جزئي از روال کار پژوهشگاه بوده است.
ابتکار پژوهشگاه در ايجاد شبکة ارتباطي الکترونيکي (به نام شبکة علمي‌ـ‌تحقيقاتي ايران يا ايرانت) در سال 1371، که به تدريج و براي اولين بار مراکز علمي‌ـ‌تحقيقي و دانشگاه‌هاي ايران را به يکديگر و به جهان علم در خارج مربوط ساخت، و اهتمام پژوهشگاه به اجراي طرح‌هاي ملي، مانند رصدخانة ملي ايران و شتابگر ملي، از جلوه‌ها و ثمرات اين نگرش ملي است.

ارکان پژوهشگاه

ارکان پژوهشگاه عبارت‌اند از هيئت امنا، رئيس، و شوراي پژوهشگاه. رياست پژوهشگاه از آغاز تأسيس تاکنون به عهدة دکتر محمد جواد ا. لاريجاني بوده است.

ساختار پژوهشي
بخش‌هاي تحقيقاتي پژوهشگاه متشکل از پژوهشکده‌ها و مراکز تحقيقاتي وابسته است. پژوهشکده‌ها. در حال حاضر، پژوهشگاه شامل 8 پژوهشکده است.

• پژوهشکدة ذرات و شتابگرها
• پژوهشکدة رياضيات
• پژوهشکدة علوم شناختي
• پژوهشکدة علوم کامپيوتر
• پژوهشکدة علوم نانو
• پژوهشکدة فلسفة تحليلي
• پژوهشکدة فيزيک
• پژوهشکدة نجوم