نوامبر عکاسی پاریس و یک پنجره ایرانی

[عکاسی-بین الملل AP]

خلاصه خبر رو در زیر میتوانید بخوانید:

نوامبر (یازده آبان تا ده آذر)، ماهی هیجان‌انگیز برای سفر به پاریس است چرا که سراسر این شهر به بهانه جشنواره ماه عکاسی (Mois de la Photo) و برنامه‌های جنبی و موازی آن، پر است از نمایشگاه، کنفرانس و بازار عکس.
این رویداد که از سال 1980 شکل گرفته، پاریس را به یکی از مراکز مهم عکاسی در اروپا تبدیل کرده است. اما دیگر شهرهای اروپایی هم بیکار نمانده‌اند و از سه دوره پیش با پیوستن به این جریان دامنه آن را گستردش داده‌اند. برلین، براتیسلاوا، لوکزامبورگ، مسکو، پاریس، رم و وین از جمله این شهرها هستند.
هر دوره این جشنواره، که دوسالانه است، پیرامون موضوعی واحد شکل می‌گیرد و «عکاسی اروپا» موضوع این دوره است.
اما به پاریس باز گردیم که مرکز این رویداد بزرگ است. در این شهر، جشنواره‌ای به طور موازی برگزار می‌شود که «خارج از ماه عکاسی» (Mois de la Photo-OFF) نام دارد و هدف آن عرضه آثار پویای عکاسان جوان در گالری‌های جدید و فضاهایی غیر منتظره، همچون ایستگاه‌های قطار، است.

در بخشی از این جشنواره طاها مغانی و زهرا امیرابراهیمی، پنجره‌ای رو به ایران باز کرده‌اند. نمایشگاه آنها از بیستم آبان در گالری «گوستاو» برپا شده است، که یک هفته ادامه خواهد داشت.
«این نمایشگاه درباره ایران است اما دو موضوع و دو نگاه مختلف را در بر گرفته است.» این را طاها مغانی می‌گوید و ادامه می‌دهد: « آثار خانم امیرابراهیمی، پنجاه عکس در قطع کوچک 15×10 و 13×18 که به صورت مجموعه‌هایی ده تایی و بیست تایی، کنار هم روی دیوار چیده شده‌اند. اما در بخش مربوط به من، مجموعه «آگاهزیان» به نمایش در آمده به علاوه ویدیویی بیست و دو دقیقه‌ای با همان موضوع عکس‌ها.»
«آگاهزیان»، مجموعه‌ای انتزاعی است که بیان گر دغدغه‌ها و نگاه خاص مغانی به زندگی است. این مجموعه که سال گذشته در همین زمان در گالری مهروا به نمایش در آمده بود، شامل نوزده عکس سیاه و سفید و یک عکس رنگی (در ابعاد 70×100 و 70×50) است.
شرکت در جشنواره «خارج از ماه عکاسی» آداب خاص خود را دارد. برای این منظور عکاس ابتدا باید محلی مناسب، برای نمایش آثار خود در نظر بگیرد و پس از آن هزینه ثبت نام را پرداخت کند.
این محل، به جز رستوران و کافه، می‌تواند هر فضایی بیرونی یا درونی باشد به شرط آنکه امکان میزبانی و نمایش مناسب آثار را داشته باشد.
با توجه به اینکه برگزارکنندگان این جشنواره هیچ گونه کمک یا پیشنهادی برای انتخاب محل نمایش به شرکت‌کنندگان نمی‌دهند از مغانی، که مدت کوتاهی است رهسپار پاریس شده، می‌پرسم چگونه توانستند محلی برای نمایش آثار خود بیابند؟
او می‌گوید:«در چند ماه گذشته با تعدادی از هنرمندان عکاس ارتباط خوبی داشته‌ایم که به ما کمک کردند و راه و رسم برگزاری نمایشگاه و ارتباط بر قرار کردن با جامعه عکاسی فرانسه را نشان‌مان داده‌اند.»
اما حال و هوای شهر پاریس در این روزها عکس و عکاسی چگونه است؟ مغانی می‌گوید: « بهار هنر در فرانسه در اکتبر و نوامبر است که ماه اول به نقاشی و مجسمه اختصاص دارد و ماه دوم که روی عکس متمرکز است.
در این زمان اکثر نگارخانه های شهر نمایشگاه عکس برگزار می‌کنند. که گاهی دو تا سه ماه برقرار است اما با این وجود باید برای دیدن آنها مدت ها در صف ایستاد.»