تجارت الكترونيك،حلقه مفقوده بازار

[رزیتا]

اينترنت و تبليغات اينترنتي در ايران

امروزه اينترنت به عنوان رسانه اي قدرتمند در اختيار صنعت تبليغات قرار گرفته است. به دليل ويژگي ها و مزيت هاي فراواني كه اينترنت در مقايسه با رسانه هاي سنتي دارد، شاهد رشد فراوان تبليغات اينترنتي طي ساليان اخير بوده ايم. فراواني تبليغات آنچنان است كه همه ما هنگام استفاده از اينترنت بارها صفحات تبليغاتي را كه پشت سر هم رو به روي ما قرار مي گيرند، بسته ايم. در اين خصوص ذكر اين نكته لازم است كه مراجعان به وب افرادي هدفمند هستند و به تبليغاتي كه به اهداف آن ها مربوط نشود، توجهي نمي كنند. براي موفقيت، آگهي ها بايد با اهداف و آنچه در ذهن كاربران است هماهنگ باشد. با تمام اين توصيفات بايد گفت كه جنبه تبليغاتي اينترنت نيز مانند ساير ابعاد آن در كشور ما مغفول مانده و رشد نكرده است، چرا كه ما در زمينه اينترنت صرفادرگير حاشيه بوديم و تنها به *****ينگ آن مي پرداختيم.

اينترنت از اوايل دهه 70 به ايران راه پيدا كرد و مانند ساير كشورها در ايران نيز به سرعت گسترش يافت. همگام با ورود اينترنت تعداد كاربران آن در ايران به طور فزاينده اي افزايش يافته است، به طوري كه پس از گذشت 15 سال تعداد كاربران از مرز 10 ميليون نفر گذشته است.

شيوا سلطاني كارشناس كامپيوتر در اين خصوص مي گويد: «از سال 1376 اينترنت در كشور ما به طور نسبي فراگير شده و تعداد سايت هاي فارسي زبان نيز از رشد چشم گيري برخوردار بوده است، اما حجم تبليغات اينترنتي در اين سايت ها همچنان ناچيز است و اين موضوع سبب بروز مشكلات مالي و تعطيلي سايت ها مي شود و اين، به معناي از دست رفتن فرصت هاي شغلي براي عده اي است. نكته مهم اين جاست كه بازار تبليغات اينترنتي سايت ها فقط محدود به يك كشور يا يك منطقه خاص نيست و با بازار بسيار گسترده اي در تماس است كه متاسفانه به دليل كم توجهي، فرصت ها در كشور از دست مي روند.» به گفته وي، عوامل متعددي در اين خسران دخيل هستند كه دانش و اطلاعات ناكافي مديران سازمان هاي توليدي و خدماتي از كاربردهاي تجاري بي نظير اينترنت، يكي از اين عوامل است. وي مي افزايد: «البته آن دسته از مديراني هم كه اندك توجهي به اين رسانه دارند، درك صحيح و كاملي نسبت به نيازهاي مخاطبين اينترنتي خود ندارند و معمولااز سرمايه گذاري هاي خود نتايج درخوري كسب نمي كنند.»

از سوي ديگر سايت هاي ايراني نيز توان جذب تبليغات را به طور گسترده در اختيار ندارند. سلطاني در اين مورد توضيح مي دهد:«اكثر اين سايت ها از لحاظ محتوا، در مقايسه با سايت هاي مشابه خارجي كيفيت پاييني دارند و جذابيت لازم را براي مديران فراهم نمي كنند تا تبليغات را به آن ها بسپارند.»

نكته حايز اهميت ديگر، ضعف زيرساخت هاي مخابراتي و ارتباطي در ايران است. عدم دسترسي ايرانيان به اينترنت با سرعت قابل قبول، امكان سرمايه گذاري جدي روي اين رسانه را كاهش مي دهد. همچنين وجود مشكلات عديده در مكانيزم هاي بانكداري الكترونيكي، پول الكترونيك و كارت هاي اعتباري موجب عدم اطمينان كاربران شده است.

سامان دادن به موارد مذكور و همچنين تدوين قوانين و مقررات مناسب براي نقل و انتقالات الكترونيك و ايجاد امنيت براي معاملات، از جمله قدم هايي است كه دولت و مجلس مي توانند در راستاي بهبود تجارت الكترونيك در ايران بردارند.