شاه ميوه مناطق استوائي: انبه

[رزیتا]

شاه ميوه مناطق استوائي: انبه

تاريخچه و كشت انبه

انبه اصلاًمالزيايي وهندي است انبه در هندوستان حداقل حدود4000 سال پيش كشت شده است.در قرن 19تجار ميوهً انبه را به غرب هند ، آفريقا وجنوب آمريكا معرفي كردند تجار عرب آن را به ايران ومصر حمل كردندحالا انبه ها در مقياس وسيع در كشورهاي مختلف مانند هند وچين ومالزي، اندونزي ، استراليا وغرب هندوستان كشت مي شود.

شكوفه هاي درختان انبه در مناطقي كه براي 4 ماه باران خوبي مي بارد وبه دنبال آن هواي خشك مي آيد ميوه مي دهند.بارش ،مه آلود بودن ،يا هواي ابري درزمان گل دادن ، لقاح وبازدهي محصول تاثير مي گذارد.

تنوع در انبه ها

انبه ها نوعاً ميوه هايي منحني (خميده)با پوست سبز، مايل به صورتي،طلايي يا قرمز و نارنجي زيبا، بسيار معطر ودر بر گيرندهً دانه هاي كركين پهن وخيلي بزرگ هستند.تنوعات زيادي در اين ميوه موجود است.آنها مي توانند گرد، بيضي، قلوه اي شكل باشند.هر كدام از اين ميوه هاطعم،مزه واستحكام مغز ساقه خود را دارند.

ارزش غذايي انبه

انبه از نظر غذائي بسيار غني است در مقايسه باساير ميوه هامنبع عالي كاروتن است

هر يكصد گرم از قسمت خوراكي انبه حاوي 1990 واحد بين المللي بتاكاروتن (ويتامين آ) است كه خيلي بيشتر ازميزان موجود در ساير ميوه هاست. مجموع كاروتنوئيدها در انبه با رسيدگي ميوه افزايش مي يابد.خوردن ميوه درفصل آن مي تواند ذخيره اي از( ويتامين آ) در كبد تأمين كند كه براي دوام آوردن براي بقيه سال كفايت مي كندو براي پيشگيري از ناهنجاري هاي كمبود ويتامين آ مثل شب كوري، بسيار مفيد است .

انبه، چه رسيده وچه نارس منبع خوبي از( ويتامين ث) مي باشد . در هر يكصد گرم انبه مقدار 16 ميلي گرم ويتامين ث موجود است.( ويتامينهاي آ وث) هر دو آنتي اكسيدان بوده وبه جلوگيري از آسيبهاي راديكالهاي آزاد و در نتيجه كاهش ريسك برخي سرطانها كمك مي كنند. انبه رسيده تامين كننده منبع خوبي از كالري است.يك انبه رسيده به ازاي هر يكصدگرم وزن مقدار 47كيلو كالري تأًمين مي كند.(كه بيشتر از قند فروكتوز به دست مي آيد).انبه نارس در مقايسه با رسيدهً آن كالري كمتري دارد. انبه رسيده همچنين منبع خوبي از پتاسيم بوده و مقدار نا چيزسديم آن ، باعث مي شود براي بيماران داراي فشار خون بالامناسب باشد افرادي كه محدوديت رژيم پتاسيم دار مثل رژيم غذايي براي نارسائي كليه دارند بايد از مصرف انبه پرهيز كنند.

انتخاب وخريد

رنگ لزومأً نشان رسيدگي در انبه نيست.حتي وقتي كه آنها رسيده اند با برخي تغييرات آنها سبز باقي مي مانند، درحاليكه ديگر انبه ها طلايي يا قرمز روشن يا تركيبي از اين دو رنگ هستند.ميوه هايي كه خراب نشده يا علامت سياه روي پوست آن نيست بخريد. بهترين راه انتخاب (در خريد) سفت ومعطر بودن ميوه است.

ذخيره كردن

انبه هاي رسيده مي تواند براي روزها تا هفته ها بستگي به تنوع ان انبار شوند.قطعه هاي انبه مي تواند كنسروشود يا خشك،ومغز آن خارج شود.انبه هاي رسيده بيشتر براي خشك كردن بكار مي روند واينها مي توانند براي ترشي وچاشني غذا بكار برده شوند.

تهيه و كاربردهاي انبه

بهترين مصرف اين ميوه لذيذ خوردن آن به عنوان يك ميوه رسيده است.از انبه ها به علاوه سالادهاي ميوه خارق العاده تهيه مي شود ومي توان براي درست كردن يخمكها وبستني ها نيز خالص شوند.ميلك شيك ها ( مخلوط بستني با شير كاكائو)، آب ميوه ، انواع مربا،ژله ،ترشي (با انبه )خوراك خوشمزه اي را معمولاً آماده مي كنند.

انبه هاي رسيده كوچك همچنين مي توانند ادويه لذيذي با افزودن نارگيل ودوغ بسازند. ميگوها وماهي ها با انبه خام ترش طعم خوبي را مي سازند. ترشي انبه خام وادويه طعم معروفي دارد..انبه ًنارس پوست كنده به قطعات كوچك وباريكي بريده ودر آفتاب خشك مي شودبعداًچاشني وپودر زردچوبه زده كه در هند در طبخ غذا استفاده مي كنند .دانه هاي انبه همچنين خوردني هستندودرسايه خشك وپودر زده و غذاهاي زيادي را بوجود مي آورند. انبه هاي خام كوچك مي تواند بخار داده شوندودر محلول نمك دركوزه گلي براي دوره اي از 4تا5 ماه قرار گيرند. بعدها مي توان انبه ها را بر حسب نياز بيرون آورده پس از خرد كردن با فلفل سبز و مختصري روغن به عنوان چاشني خورد.برگهاي ظريف انبه؛پوست وساقه براي خواص ضد باكتريا ئي درهندوستان وديگر كشورها، به كار برده می شود.