تاریخچه مختصر فيزيك

[رزیتا]

عنوان : تاریخچه مختصر فيزيك

ما قبل تاريخ :

همانطور كه پيشينيان از روي تجربه و آزمايش به خواص باطني تعدادي از اجسام پي برده و از تركيب مواد به وسايل مختلف (تشويه، نكليس، تقطير و ...) مواد شيميايي به دست آورده و براي علماي شيمي جديد مايه اي درست كرده اند، همينطور هم تحقيق در خواص فيزيكي اجسام از مسايل تازه نيست و از قديم الايام انسان در صدد كشف آنها بوده و فيزيك جديد در حقيقت مولود توجهات و تحقيقات پيشينيان مي باشد. مثلاً تالس كه از قديمي ترين حكماي سبعه است و در شش قرن قبل از ميلاد مي زيسته ثابت كرد كه از مالش كهربا خاصيتي در آن ظاهر مي شود كه اجسام سبك را جذب مي كند.
همچنين فيثاغورث رياضيدان و حكيم معروف يوناني به همراه شاگردانش به پاره اي مسائل و قضاياي صوت پي برده بودند. ارسطو نيز در چهار قرن قبل از ميلاد تئوري هاي دقيقي در باب كائنات الجو (قوس و قزح، هاله هاي قمري و شمسي، شفق شمالي و شبنم) استخراج كرده است. ارشميدس در سه قرن قبل از ميلاد آتي از قبيل جرثقيل، منجنيق، ميزان الغلظه و پيچ ارشميدس را اختراع نمود. قانوني را كه ارشميدس موفق به كشف آن گرديد از اين قرار است: بر كليه اجسام مرتمسه در سيال (مايعات و گازها) فشاري از زير به رو وارد مي آيد كه مقدار آن مساوي است با وزن سيال تغيير مكان يافته. بطلميوس نيز منجم و رياضيدان يوناني قرن دوم ميلادي تحقيقات عميقي راجع به نور كرده است. پس از بطلميوس تحقيقات فيزيكي تا قرن سيزدهم متوقف شد و فقط عده اي از قبيل جابر و محمد بن موسي در اين رشته زحماتي كشيدند و اطلاعات قابل توجهي كسب كردند.
قرون وسطي: در اين قرن دو اختراع مهم به عمل آمد. يكي آئينه هاي صيقلي و ديگري عينك. در قرن چهاردهم استفاده از قطب نما تعميم يافت. قرن پانزدهم تقريباً چيز مهمي راجع به فيزيك ندارد. ولي در قرن شانزدهم مباحث ثقل و نورو مغناطيس كمال يافته اند. جانسون ميكروسكوپ را اختراع كرد (1590) و روبرت نورمن ميل مغناطيسي را تعيين نمود و بالاخره ژيلبرت اولين تجارب علمي الكتريكي و مغناطيسي را در كتاب معروفش (magnefe) منتشر ساخت.
فيزيك جديد: پايه فيزيك جديد در قرن هفدهم توسط گاليله گذارده شد. ترازوي آبي- ميزان الحراره و دوربين نجومي از اختراعات و كشفيات او مي باشد. رصدهاي دقيق گاليله او را به سلسله هيئت كوپرنيك هدايت نمود و برعكس نظريه قدما كه زمين را مركز عالم مي دانستند ثابت كرد كه مركز عالم شمسي خورشيد است نه زمين. اگرچه اول مخترع ميزان الحراره گاليله مي باشد ولي نقطه ذوب يخ را براي صفر ميزان الحراره (دماسنج) هوك قرار داد و ثبوت غليان آن را هالي تعيين كرد. دكارت قوانين انكسار و تئوري قوس قزح را بنا نهاد. توريچلي نيز ميزان الهوا (دماسنج) را ساخت. نيوتن منجم، رياضيدان و فيزيكدان انگليسي جاذبه عمومي عالم را كشف كرد. بويل ماشين تخليه هوا را كه قاضي عدليه شهر ماگدبورگ اختراع كرده بود تكميل نمود. اگرچه قرن هجدهم براي فيزيك به درخشندگي قرن هفدهم نمي باشد ولي آن را قرن بي ثمري هم نمي توان ناميد.
در اين قرن دوفه جذب و دفع هاي الكتريكي را تحت تحقيق درآورد و الكتريسيته اين است كه دو الكتريسيته هم جنس يكديگر را دفع و دو الكتريسيته مخالف همديگر را جذب مي نمايند. خلاصه كارهاي دوفه به تجسسات بي فايده علما خاتمه داد و از آن به بعد الكتريسيته وارد تاريخ تازه اي شد. سال 1800 تجربه گالواني، ولتا را به اختراع پيل يعني اساس الكتريسيته جاري هدايت كرد. در اين قرن خيالي هواپيمايي كه از آرزوهاي ديرينه بشر بود در ذهن اروپائيان قوت گرفت از جمله دو برادر ميشل منگفليه و اتين منگفليه رئيس كارخانه كاغذ سازي آننه كه در پنجم ژوئن سال 1783 بالني درست كرده و به هوا فرستادند بسياري از دانشمندان براي كشفيات علمي با بالن هاي مدور به ارتفاعات بالا رفته اند از جمله گي لوساك فيزيكدان و شيميدان معروف فرانسوي كه تا حدود 7000 متري رفت و ملاحظه نمود كه در اين ارتفاع هوا به قدري خشك مي باشد كه پوست بدن جمع مي شود و كاغذ و مقوا مثل اينكه در مجاورت آتش شديدي باشند پيچيده و لوله مي شوند در قرن نوزدهم دامنه فيزيك بسط شاياني پيدا كرد و مخصوصاً استفاده از آلات فيزيكي در صنايع و كارخانجات روز به روز رو به افزايش نهاد. در سال 1801 كارليسل و نيكلسون آب را تجزيه كردند. در سال 1807 ديوي به وسيله تجزيه الكتريكي املاح قليايي سديم و پتاسيم را به دست آورد. پلانته آ كومولاتر را ساخت. ارستد دانشمند دانماركي ثابت كرد كه جريان الكتريسيته عقربه مغناطيسي را كه هميشه به جهت ثابتي متوجه است منحرف مي سازد (1819). بايد دانست كه مبحث مغناطيس الكتريكي نتيجه اكتشافات دو دانشمند برجسته يعني ارستد و آمپر مي باشد. فارادي نيز الكتريسيته را بنا نهاد. آراگو قانون آمپر را تكميل كرده و گائوس از بزرگترين منجمين و رياضيدانان آلماني اختراع تلگراف را تكميل كرد . بعدها طبيعي دان آمريكايي بنام مرس الفبايي براي تلگراف درست كرده و دستگاه آن را ساخت. بالاخره پس از آنكه دامنه الكتريسيته وسعت يافت، واسطه انتقال اخبار جريات الكتريسيته شد.