درد و دل هاي شبانه تنهاترین تنها

[صدای سکوت]

سلام به همه دوستاي خوبم تو پي سي سيتي من برگشتم

ميدونم كه خيلي وقته سراغ دردو دلهام نيومدم زمانه كارهايي با ما آدمها ميكنه كه حتي فرصتي براي خودمونم نميمونه راستش تو اين مدتي كه نبودم خيلي اتفاقات جورواجور برام افتاده اونقد زياده كه نميشه گفت اما من بعد از اين همه مدت خيلي چيزهاي بزرگ ياد گرفتم و بيشترشم مديون يكي از دوستاي خوبم هستم كه از ديروز شايد براي هميشه ازم دوره راستش جدا شدن از همچين دوستي برام زجر آوره اما چاره اي جز تحمل كردن ندارم نميدونم حرفايي كه اينجا مينويسم كسي حوصله خوندنشونو داره يا نه ولي اميدوارم حداقل كسي كه مثل من اين احساساتو حس كرده بخونه و بفهمه كه من چي دارم ميگم راستش خيلي دلم براي نوشتن تنگ شده اما چيز جديدي ننوشتم بيشتر دلم ميخواست كسي پيدا بشه كه بهم بگه من دركت ميكنم بگه منم اين حسو حالو داشتم و مي فهمم چي داري ميگي برام حالا انتخاب كردن خيلي چيزا سخت شده راستي چرا تو اين زمونه ديگه كم پيدا ميشن آدمهايي كه بتونن همديگرو درك كنن واقعا چرا من دوست دارم دردو دلهاي خودمو همينجا بگم شايد روزي برسه كه ديگرانم بتونه خيلي راحت مثل من حرف دلشونو بگن اميدوارم اون روز خيلي زود برسه