نظریه تکامل زیست شناسی یا نظریه هبوط اسلامی؟

[Omid7]

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

با سلام. از گذشته های دور که اندیشه های منظم و نسبتا دقیقی پیرامون وجود انسان و نحوه ی ظهور او در این جهان وجود داشته، عقاید مختلفی در این زمینه مطرح بوده است. تا 200 سال پیش، عقیده اکثریت بر هبوط یکباره ی جد آدمیان، حضرت آدم علیه السلام و همسرش از بهشت بر روی زمین بوده است.

اما از آن زمان به بعد و با گسترش تحقیقات زیست شناسی و افزایش مباحثات و نظریات در اروپا، نظریه ای بوسیله چارلز داروین مطرح شد، مبنی بر اینکه حیات در این جهان، طی میلیونها سال به تدریج و با ترکیب و فعل و انفعالات شیمیایی میان ملکولهای آلی در محیطی آماده مثل آبهای کم عمق، و پیچیده شدن اندک اندک این ترکیبات و ابتدا بوجود آمدن تک سلولیها و ساختارهای ژنتیکی ساده، و سپس تکامل تدریجی آن و جهشهای تصادفی موجودات بصورت نسل به نسل، و در نهایت تکامل رسته ی میمونها و شامپانزه ها به انسانهای بدوی و نئاندرتال و طی هزاران سال تا انسان امروزی، پدید آمده است.

این نظریه از زمان مطرح شدن، طرفداران بسیاری در اروپا و آمریکای شمالی، و طی دهه های اخیر در کشورهای به ظاهر توسعه یافته دیگر، پیدا کرده است. همچنان که مخالفان بسیاری نیز در میان دینداران، چه مسیحی و چه مسلمان داشته است.

یک نکته مهم اینست که این نظریه، به تبع خود فرضیات و نتایج دیگری را نیز پدید می آورد. مثلا اینکه نظم طبیعت را بصورت تصادفی در نظر میگیرد، و نه خلقی هدفدار؛ دیگر اینکه انسان را نیز ترکیبی پیچیده و تصادفی از سلولها در نظر میگیرد، و برای روح و خلیفه خدا بودن و وظایف دینی و اجتماعی نیز طبیعتا اصالتی قائل نمیشود.

از این قبیل نظریات در علوم و دانشهای جهان غرب زیاد است. مکانیک نیوتونی و نظریه تصادف کوانتومی (نقض قوانین فیزیک در مقیاس رفتار الکترونها و ذرات بنیادی) مثالهای دیگری هستند که نتایج مشابهی را میتوان از آنها بدست آورد. و مسلما اینها یکی از علل اصلی سکولار شدن، و بشدت کمرنگ شدن دین و معنویت و اعتقاد به عالم غیب و ماوراء در میان تمدن غرب است.

حال، اسلام در این زمینه ها، بخصوص آنچه بیشتر مطرح شده، یعنی فرضیه تکامل، مطالب زیادی برای گفتن دارد. علامه طباطبایی رحمه الله، مرحوم آیت الله مشکینی، و شهید سید مرتضی آوینی از جمله متفکران مسلمانی بوده اند که این مبحث را بررسی کرده اند؛ به ترتیب در کتب: تفسیر المیزان، تکامل در قرآن و "توسعه و مبانی تمدن غرب"

با مطالعه برخی مطالب و مباحث در این زمینه، آنچه اعتقاد خود بنده شده، همان است که شهید آوینی، با استناد به فرمایشات حضرت علامه بیان میدارد؛ یعنی اینکه، حضرت آدم و همسرش حوا علیهما السلام، در حدود 7 تا 10 هزار سال قبل، مستقیما و بطور جسمانی بر زمین هبوط کرده اند؛

این مساله، نتایج زیادی را به همراه دارد؛ مثلا اینکه، اکثر انسانها (و بسیاری نیز در درون خود کشور اسلام)، اعتقاد دارند به مفهومی چون انسانهای اولیه؛ یعنی یک عده موجود ابتدایی که فقط سروصدا میکرده اند و یک پوست به خود بسته بوده اند و فقط دنبال شکار و زندگی در غار بوده اند؛ اما آنچه در مقابل گفته میشود، اینست که حضرت آدم علیه السلام که اولین انسان بوده، عالم به بسیاری از علوم و اسماء بوده است و مسلما دارای زبان سخن گفتن پیشرفته (مانند زبان سریانی) و .... بوده است

در ارتباط با این مسأله، بحث تمدنهای باستانی، تاریخ صحیح پیامبران علیهم السلام و جهان، علوم و کتبی که در جنگهای بزرگ از میان رفته اند، حکمت فسیلها و اسکلتهای پیدا شده، تنوع نژادی و زبانی، و مباحث بسیار دیگری، به میان می آیند