سێ غهزهلی مهولهوی
مـولانـا جلالالدين محمد بلخی رومی(مولوی)
وهرگێڕ: بهڕۆژ ئاکرهیی
له ڕاستیدا نهمویستووه(له تواناشمدا نییه) وشه به وشه و ڕسته به ڕستهی ئهم غهزهلانه وهرگێڕمه سهر زمای کوردی. وشه بێجگه له مانا، دهنگ و ڕهنگ و بهرامهی خۆی له ههر زمانێک دا ههیه و ئاودیوکردنی ئهم ههموو تایبهتمهندییه له زمانێکهوه بۆ زمانێکی تر، ئهگهر نهڵێم کارێکی ئهستهمه، دهتوانم بڵێم له شیانی مندا نهبووه.
له هێندێک شوێندا تهنانهت ڕستهیهکیش که دهگهڵ کوردییهکهدا نههاتۆتهوه، خۆم له وهرگێڕانی بواردووه و به دانانی چهند خاڵێک له پاڵ یهکتر دا ئاماژهم پێیان کردووه.
من ویستوومه ڕهوایهتی خۆم له غهزهلهکانی مهولهوی به کوردی بنووسمهوه. ئهگهر له خوێندنهوهیاندا چێژێک دێته بهر ههست و گوێ، ئهوه زایهڵهی شێتایهتییهکهی مهولانایه له ئهشقی شهمسدا، ئهگهر به پێچهوانهوه بێت، خهتای منه. - بهڕۆژ ئاکرهیی-
[ 1 ]
پێم نهگوتی واوه مهچۆ ئاشنات منم؟
لهم سهرابی فهنایهدا، کانیاوهکهی حهیات منم؟
به ڕقهوه گهر بتۆرێیت سهدههزار ساڵ لێم دوورکهویت
له ئاکامدا دێیتهوه لام چونکه نوختهی کۆتات منم؟
پێم نهگوتی نهخش و ڕهنگی ئهم جیهانه ڕازیت نهکا
نهخشێنهری سهراپهردهی ڕهزات منم؟
پێم نهگوتی منم زهریا و تۆ ماسییهکی تاک و تهنیایت
ڕێی وشکایی قهت مهگره بهر کهوا دهریای سهفات منم؟
پێم نهگوتی وهک باڵنده، ههڵمهفڕه بهرهو تهپکه
ڕوو له من که، کهوا هێزی پهڕوباڵی فڕین منم؟
پێم نهگوتی ڕێگهت دهگرن کڵپهی دڵت خامۆش دهکهن
کهوا گڕ و ترپهی دڵ و تین و گهرمای ههوات منم؟
پێم نهگوتی تهفرهت دهدهن که ناخهز بیت
تا ون بکهیت که سهرچاوهی خهونهکانت تهنیا منم
ئێستاش ئهگهر چرا دڵیت، خۆت ڕێزانی ڕێی ماڵم به
گهر ئاکارت خوایانهیه، چاک بزانه کهیخوات منم!
[ 1 ]
نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم
وگر به خشم روی صد هزار سال ز من
به عاقبت به من آیی که منتهات منم
نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی
که نقش بند سراپرده رضات منم
نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک که دریای باصفات منم
نگفتمت که چو مرغان بسوی دام مرو
بيا که قوت پرواز و پر و پات منم
نگفتمت که تو را رهزنند و سرد کنند
که آتش و تبش و گرمی هوات منم
نگفتمت که صفتهای زشت در تو نهند
که گم کنی که سرچشمه صفات منم
نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت
نظام گیرد خلاق بیجهات منم
اگر چراغ دلی دانک راه خانه کجاست
وگر خداصفتی دانک کدخدات منم
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )