حتي يک درصد امکان احياي شير ايراني وجود ندارد

[Setare]

به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، دکتر اسماعيل کهرم با بيان اين مطلب افزود: درست است شيري که در هندوستان وجود دارد کاملا ايراني است اما به دليل اينکه هيچ منطقه اي مناسب براي زيستگاه شير در ايران وجود ندارد پس نمي توان حتي يک درصد هم به احياي اين گونه جانوري در کشورمان اميد داشت.

وي ادامه داد: در گذشته مناطقي نظير کرخه و دشت ارژن جزو زيستگاههاي شير به حساب مي آمد اما با انقراض کامل آن، اين مناطق هم کم کم تبديل به شهر شدند و ديگر اثري از زيستگاه وجود ندارد. پس چگونه مي شود که شير را به ايران آورد؟ البته اين احتمال ها در صورتي است که قرار باشد اين شيرها به داخل طبيعت رها سازي شوند در غير اين صورت سرنوشت ببرهاي سيبري را پيدا مي کنند و ديگر به حوزه محيط زيست مربوط نمي شود و در حوزه باغ وحش قرار مي گيرند.
کهرم افزود: طبق قوانين IUCN وقتي جانوري در حصار قرار گرفت ديگر جزء حيات وحش به حساب نمي آيد مثل همين دو قلاده ببر سيبري که در باغ وحش قرار دارند و ديگر جزء حيات وحش نيستند.
اين استاد دانشگاه تهران ادامه داد: اگر قرار باشد اين شيرها در طبيعت رها سازي شوند روزانه تلفات دامي و انساني زيادي به بار خواهد آمد و از همه مهمتر اينکه هيچ جايي در ايران وجود ندارد که اين شيران بتوانند غذاي حتي يک هفته خود را پيدا کنند در نتيجه احشام و مردم 100درصد در معرض خطر تلفات قرار مي گيرند.
اين کارشناس حيات وحش افزود: 10 سال پيش هم هندي ها از ما خواستار يوز ايراني در قبال شير ايراني شدند تا يوز را در هند شبيه سازي کنند که مسوولان وقت آن زمان با اين معاوضه موافقت نکردند. چون اولا هندي ها در شبيه سازي تجربه نداشتند و بعد هم اينکه انحصار داشتن يوز آسيايي در کل جهان فقط به ايران تعلق دارد.
وي در پايان گفت: هنوز کسي علت اين کارهاي بيهوده و غير علمي مسوولان را در محيط زيست نمي داند. چون آوردن شير ايراني هم همانند ببر سيبري مبناي علمي ندارد و بي فايده است.
شايان ذکر است که مهندس محمد جواد محمدي‌زاده، رييس سازمان محيط زيست گفته بود: نژاد شير ايراني حدود 103 سال است در ايران منقرض شده ولي در حال حاضر در کشور هند 411 قلاده از اين شير وجود دارد که موافقتنامه‌اي جهت وارد کردن اين نوع شير با هند امضا شده است و اميد است بزودي بتوان اين کار را عملي کرد.
منبع

[bigbang]

خوب این هم یک نظری هست اما من و هر کسی دیگری میداند وقتی یکی میگوید امکان بروز یک اتفاق 100% نشدنی هست با انگیزه سیاسی یا مثلاً تخریب یا جوسازی و حاشیه سازی هست اینطور هم نیست که اصلاً نشود شرایط ویژه ای میخواهد
کار نشد ندارد من یک سری اخبار بر روی تلاش برای شبیه سازی محیطی خوانده ام که در جنگلهای هیرکانی و نقاط مختلف و مستعد کشور برای این پروژه میباشد نظر اکثریت قالب زیست شناسها این هست امکان تحقق این پروژه وجود دارد
حالا امثال دکتر کهرم و آقای محمدیزاده زاده و دوستانشان خیلی منفی باف هستند
یک سنگی هست که اندخته شده تیری هست که انداخته شده یا به هدف میخورد یا نمیخورد انحصار داشتن یک نژاد برای ما مفید تر است یا تلاش برای احیای نژاد های از دست رفته !
اصولا موضوع معاوضه مطرح نیست. هندی‌ها از سال‌های دور، از ما درخواست یوزپلنگ کرده‌اند و این یک مبادله محسوب می‌شود. مطمئنا این درخواست را ما هم باید حمایت کنیم و همان طورکه کشورهای دیگر ما را برای جلوگیری از انقراض جانورانمان حمایت می‌کنند، ما هم نباید بگذاریم پلنگ آسیایی در هرکجا که هست، به مرحله انقراض برسد. درواقع این اقدامات در راستای تلاش بین‌المللی است که بر طبق آن سعی می‌شود این گونه‌ها حفظ بشوند. کما این‌ که (iucn)هم ضمن حمایت از چنین اقداماتی از کمکی که کشور ما برای احیای ببر سیبری انجام داده، قدردانی کرده است.
خوشبختانه در باغ‌وحش‌های دنیا، نمونه شیرهایی داریم که نسل آنها به ایران برمی‌گردد. البته چون چندین نسل در آن شرایط بوده، باید به همان تعداد نسل در کشور ما هم زاد و ولد کند تا شیر دوباره ایرانی شود..
مطمئنا اگر ما طرح مناسبی در زمینه احیای شیر ایرانی داشته باشیم که منجر به ایجاد منطقه‌ای جدید برای زیست این گونه شیر شود، علاوه بر این‌که می‌توانیم نسل منقرض‌شده شیر ایرانی را که مدت‌هاست در لیست قرمز قرار دارد احیا کنیم، به حمایت‌هایiucn هم می‌توانیم امیدوار باشیم.

[Setare]

به گزارش خبر گزاری محیط زیست ایران، دکتر بهروز دهزاد با بیان این مطلب افزود: اگر قرار باشد شیر ایرانی به ایران بازگردد باید تمام تحقیقات علمی درستی انجام شود وگرنه در غیر این صورت تجربه تلخ ببرهای سیبری و مرجان های چابهار دوباره تکرار خواهد شد.

وی ادامه داد: دوسال پیش هم در خلیج چابهار بر اثر اشتباه کسانی که از کارشناسان در رشته مربوطه کمک نگرفته بودند باعث شد که تمام مرجانهایی که از کف دریا کنده و به جای دیگری منتقل کرده بودند کاملا از بین بروند. بحث شیر ایرانی هم چنین چیزی خواهد شد.
دهزاد افزود: باید مطالعات اکولو‍‍ژیک برای انتقال شیرها انجام گیرد و یا حداقل از مردمی که قرار است شیرها را در منطقه آنها رها سازی کنند نظر سنجی به عمل آید. در غیر این صورت با همچنان در حال تکرار اشتباهاتمان خواهیم بود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در هیچ کجای دنیا بدون مطالعات درست و کامل و تحقیقات علمی چنین کارهایی صورت نمی گیرد که در کشور ما به این راحتی حمل و انتقال حیوانات انجام می شود.اگر این کار انجام شود بسیار فاجعه آمیز و غم انگیز خواهد بود.
منبع

[Setare]

آقای بیگ بنگ سخن شما درسته اما اون پروژه جنگل های هیرکانی با این قضیه فرق داره! ببینید با دوتا شیر یا دو تا ببر قضیه حل نمیشه...اول اینکه قضیه اینجاست که اینها محیط زندگیشان فراهم نیست دوم شکارشون هست و سوم و اصلی ترین اون تنوع ژنتیکی وجود ندارد....مثل اینکه در یک خانواده برادر خواهر ها با هم ازدواج کنند. تمام بیماری های مغلوب که تا الان اثری ازشون نمیدیدی و ژنتیکی بوده بیرون میزنه...
خلاصه اینکه نمیشه اقا با این طرح نمیشه نسل ببر یا شیر ایرانی رو احیا کرد...
موفق باشید