کشتی صیادی عامل مرگ دلفین ها

[SonBol]

آفتاب: عامل مرگ دلفین‌ها،یکی از کشتی‌های صیادی «پرساینر» بوده است.
شنیده‌های خبرنگار آفتاب از یک منبع مطلع حاکی از این است که یکی از کشتی‌های متعلق به یک شرکت خصوصی صیادی است، عامل مرگ این دلفین‌هاست.

کشتی‌های صیادی پرساینر تورهای پیاله مانندی دارد که دور گله ماهی‌ها حصار ایجاد کرده و آن ها را به دام می‌اندازند، سپس تور را بالا می‌کشند.

دلفین‌ها معمولا به طور گله‌ای و با ماهی‌های تن حرکت می‌کنند. زنجیره غذایی این دو گونه ماهی، مشابه هم است.

اطلاع خبرنگار ما به نقل از کسانی بوده که روی عرشه کشتی کار می‌کرده‌اند. تعدادی از دلفین‌های به دام افتاده برای جلوگیری از پاره شدن تور چون شیطنت می‌کنند هنگام بالا کشیدن تور کشته می‌شده‌اند و برخی دیگر نیز روی عرشه ضربه خورده و یا به دلیل ساعت‌ها خارج از آب ماندن کشته ‌شده‌اند. لاشه دلفین های کشته شده توسط جزر و مد دریا به ساحل آمده است.

طی یکماه و نیم اخیر بیش از 150 دلفین در ساحل شهر جاسک تلف شده‌اند و جسد چند دلفین نیز اواخر هفته گذشته در کویت پیدا شده است.

یک مقام مطلع در این زمینه به خبرنگار آفتاب گفت: امسال ماهی تن کم است و احتمالا این کشتی صیادی نخواسته که هیچ ماهی تنی در این بین از دست برود، به همین خاطر از روش خارج کردن دلفین‌ها از تور استفاده نشده است. چون در این روش غیر از دلفین تعدادی ماهی تن هم از بین می‌رود.

این اطلاعات در حالی ارایه می‌شود که رئیس سازمان شیلات،به شدت آلودگی نفتی و میکروبی را عامل اصلی مرگ دلفین‌ها اعلام می‌کند.

معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز روزهای اول وقوع این حادثه اعلام کرد که آلودگی شیمیایی عامل تلفات دلفین‌ها بوده است. این اظهارنظرها به شدت موجب کاهش خرید ماهی‌ آب‌های جنوب ایران در کشورهای عربی شده است.

یک استاد دانشگاه در پاسخ به این اظهارنظرها در مورد احتمال وجود آلودگی شیمیایی و نفتی می‌گوید: چگونه ممکن است این آلودگی فقط منجر به مرگ دلفین‌ها شده و ماهیان در این منطقه نمیرند.

به گفته این استاد محیط‌ زیست با وجود آلودگی شیمیایی اصلا نباید هیچ ماهی در آن منطقه وجود داشته باشد.

این در حالی است که وجود آلودگی شیمیایی در این سطح گسترده در آب‌های خلیج فارس، سندی بر عدم اطلاع محیط‌ زیست در مورد مشکلات زیست‌محیطی منطقه است.

آلودگی نفتی نیز موضوع دیگری است که طبیعتا نمود ظاهری خواهد داشت و روی بدن صیادان، روی لاشه دلفین‌ها و نوار ساحلی باید قابل مشاهده باشد،‌ اما در منطقه پیدا شدن دلفین‌ها، دیده نمی‌شود.

همه این اطلاعات در حالی کنار هم قرار می‌گیرد که راپمی (سازمان منطقه‌ای حفاظت از محیط زیست دریای عمان و خلیج‌فارس) به طور آنلاین وضعیت آلودگی نفتی در خلیج فارس و دریای عمان را به اطلاع محیط‌ زیست می‌رساند.

رئیس سازمان شیلات که هر گونه ارتباط بین مرگ دلفین‌ها و کشتی‌های صیادی را رد کرده و مدعی شده که این گونه دلفین‌ها،اصلا بومی خلیج فارس نیستند؛ استدلال فرستاده‌شدن این ماهی‌ها به خلیج فارس از سوی آمریکا برای جاسوسی نیز به همین ترتیب مطرح شد.

دکتر محمدرضا فاطمی،‌ استاد محیط زیست در این مورد به خبرنگار ما گفت:«دلفین نواری»، گونه بومی آب‌های ایران است که در دریای عمان و خلیج فارس زندگی می‌کند.

به گفته این استاد دانشگاه پنج تا هفت گونه دلفین در خلیج فارس وجود دارد و به طور کلی بیش از 100 هزار دلفین در خلیج فارس و دریای عمان زندگی می‌کند. اما این پستانداران دریایی جزو گونه‌های حفاظت شده هستند که در فهرست گونه‌های «روی مرز » قرار دارند. در لیست اتحادیه جهانی حفاظت از حیات وحش« IUCN» دلفین‌ها در گروه LR قرار دارند یعنی از ریسک پایینی برخوردارند اما نیاز به برنامه مدیریتی حفاظت دارند.

دکتر محمدرضا فاطمی،‌ در مورد مرگ دلفین‌ها در کویت نیز گفت: خلیج کویت نسبت به خلیج فارس و دریای عمان وضعیت متفاوتی دارد. این خلیج محیط نیمه بسته‌ای دارد و اغلب در آن تلفات ماهی پیش می‌آید.

وی به تلفات 2 هزار تن ماهی در سال 2003 اشاره کرد و گفت: آلودگی میکروبی در خلیج کویت بالاست. مرگ هرازگاهی تعدادی دلفین نیز به طور طبیعی رخ می‌دهد.

بررسی آخرین وضعیت تحقیقات مرگ و میر دلفین‌ها طی یک ماه و نیم اخیر به نظر می‌رسد که سازمان‌های درگیر تمایل دارند علت اصلی موضوع پوشیده بماند.
شنیده‌های خبرنگار ما حاکی از این است که رئیس سازمان شیلات به کارکنان این سازمان دستور داده که در این ماجرا در هر حال نقش کشتی‌های صیادی را منکر شوند و رئیس سازمان حفاظت محیط‌ زیست نیز خواسته که اظهارنظر ها به ضرر شیلات نباشد.

3 سال پیش نیز گله 50 تا 70 عددی دلفین در ساحل شهر بندرعباس پیدا شد که پرونده مرگ این دلفین‌ها هنوز در دادگاه این شهر مفتوح است. شنیده‌ها حاکی است که عامل مرگ دلفین‌ها در سال 83 نیز یک کشتی صیادی بوده است.