وصف حال خودتان با زبان شعر

[Islander]

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز
نه این دقایق خوشبو که روی شاخه نارنج می شود خاموش
نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست
نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند
و فکر میکنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد

شنیده خواهد شد..

[گمشده..]

دلم برای كسی تنگ است
كه همچو كودك معصومی
دلش برای دلم می سوخت
و مهربانی خود را
- نثار من می كرد

[ساقي]

از مـن رمقی، به سعی سـاقی، مانده است
وز صحبــــت خلـــق، بی‌وفایی مانده است
از بـاده دوشــــین، قــــدحی بـیش نــمـاند
از عمـــر نـــــدانم که چه باقی مانده است

خیام

[ماهین]

من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزید،
من نه عاشق بودم نه آلوده به افکار پلید،
من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگیم میفهمید!

[گمشده..]

نمي دانم چه مي خواهم خدايا
به دنبال چه مي گردم شب و روز
چه مي جويد نگاه خسته من
چرا افسرده است اين قلب پرسوز

ز جمع آشنايان مي گريزم
به كنجي مي خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تيرگي ها
به بيمار دل خود مي دهم گوش

گريزانم از اين مردم كه با من
بظاهر همدم و يكرنگ هستند
ولي در باطن از فرط حقارت
به دامانم دوصد پيرايه بستند

از اين مردم، كه تا شعرم شنيدند
برويم چون گلي خوشبو شكفتند
ولي آن دم كه در خلوت نشستند
مرا ديوانه اي بدنام گفتند

دل من، اي دل ديوانه من
كه مي سوزي ازين بيگانگي ها
مكن ديگر ز دست غير فرياد
خدارا، بس كن اين ديوانگي ها

[افسون 13]

پُر از پرواز بودم روزگاری دور
اما
آسمانی نیست امروز از برایم .......
آشیانی هم دگر نیست ...
سكوتم راز سنگینی به دل دارد
كه گر گویم به سنگی سخت
ناگه خرد خواهد گشت آن سنگ
آری امروز
من دلم پرواز می خواهد
به دشت آسمان باز
میان توده انبوه ابر تیره ، ابر روشن
كه تا شاید بماند پیش آنها
غصه هایم تحفه دیروز و امروز وجودم، روزگارم

آری امروز
من، دلم فریاد می خواهد
ز دست مردمان خوب بخت و تیره بخت روزگارم
ز دست زندگی
از دست تقدیر
عجب !
عجب این دل تمنا می كند هر لحظه چیزی را
چه خود می دوزد و بر تن چه می پوشد
لباس عافیت
تن پوش عشق
شولای خوشبختی
و هر دم جامه ای نو
عجب این دل چه می بافد خیال خام با خود
چه حسرتها كه خواهد برد با خود
تا سفر
تا روز موعود ...!!

[leila_24]

یک دقیقه کمتر یا بیشتر؛ چه فرقی میکند؟! این شبها "تــــ ـــ ــو "را کم دارم...

[leila_24]

نه كســی برای من \" تـــو \" می شود

نه تو برای من \" كــــس \" ..،

مـــی بوسـم

می گذارم ات لای ِ خاطرات ؛

مــجـنون می شدم اگر

یك \" لــــی \" از لــیـلـی ات

لـنگ ِ دیگری نبود ..!

[leila_24]

خانمانسوز بود آتش آهی گاهی
ناله ای میشكند پشت سپاهی گاهی
گر مقدر بشود سلك سلاطین پوید
سالك بیخبر خفته به راهی گاهی
قصه یوسف و آن قوم چه خوش پندی بود
به عزیزی رسد افتاده به چاهی گاهی
هستیم سوختی از یك نظر ای اختر عشق
آتش افروز شود برق نگاهی گاهی
رو سپیدی بود از بخت سیاهی گاهی
عجبی نیست،‌اگر مونس یار است رقیب
بنشیند بر گل هرزه گیاهی گاهی
چشم گریان مرا دیدی و لبخند زدی
دل برقصد ببر از شوق گناهی گاهی
اشك در چشم،‌فریبنده ترت می بینم
در دل موج ببین صورت ماهی گاهی
بهر طوفانزده سنگی ست پناهی گاهی

[leila_24]

اینجا به دل سپردن من گیر داده اند

مشتی اجل به بردن من گیر داده اند

اینجا همیشه آب تکان می خورد از آب
...
اما به اب خوردن من گیر داده اند

مانند شمع در غم تو آب می شوم

مردم به فرم مردن من گیر داده اند

چشم انتظار دست تو اصلا نمی شوم

وقتی به شال گردن من گیر داده اند

در شهر،حس و حال برادر کشی پُر است

گرگان به جامه تن من گیر داده اند

دامن زدم به خون که بدست آورم تو را

این دست ها به دامن من گیر داده اند

گر پا دهد برای تو سر نیز می دهم