کاکتوس های زینتی: تاریخچه، روش پرورش و نگهداری، شناخت انواع کاکتوسهای زینتی

[چرو]

کاکتوس گل ستاره دریایی strapelia star flower

کاکتوس ستاره دريايي گياهي گلدار و بومي آفريقاست. گل هاي پنج پر اين گياه که شبيه ستاره دريايي است، زيبا و بسيار بزرگ و البته بدبو است.
گل هاي آن طيف رنگ گسترده اي دارد و شامل رنگ هاي مسي، زرد، قرمز و ارغواني با نقش هاي رنگي است.
نگهداری:
نور:
ستاره دريايي مانند تمامي کاکتوس ها نيازمند نور مستقيم آفتاب است و بايد گلدان اين گياه را در آپارتمان پشت پنجره هاي آفتاب گير يا در لبه بيروني پنجره ها زير نور خورشيد قرار دهيد.

خاک:
خاک مناسب براي اين گياه مخلوطي از خاک باغچه و ماسه ريز است و به طور کلي خاکي با بافت سبک و زهکش خوب براي بيشتر کاکتوس ها توصيه مي شود.

دما:
دماي مطلوب براي رشد و پرورش ستاره دريايي حدود ۲۰ درجه سانتي گراد است و اين کاکتوس مي تواند گرماي شديد و دماي زياد را به خوبي تحمل کند. این گیاه به محیط سرد و خشک در طول استراحت خود در فصل زمستان دارد.

آبیاری:
آب در حد متوسط در فصل رشد دارد.

تکثیر:
این گیاه توسط قلمه ساقه میباشد.برش ساقه در هنگامی که رشد جدید آغاز میشود مناسب است.پس از 2-3 هفته گذشت از قلمه میتوانید گیاه را بکارید.

نکته:
گل های این گیاه بویی شبیه به گوشت گندیده یا حیوان مرده تولید میکند!گیاه به دلیل جذب دانه های گرده برای گرده افشانی گلهای خود این بو را تولید میکند.

[چرو]

Stapelia gigantea

Stapelia gigantea is a species of flowering plant in the family Apocynaceae, native to south eastern Africa. Growing to 20 cm (8 in) tall, it is a clump-forming succulent with erect green stems 3 cm (1 in) thick. In summer, large star-shaped 5-petalled flowers up to 35 cm (14 in) in diameter are borne. The flowers are red and yellow, wrinkled, with a silky texture and fringed with hairs. They have the appearance and smell of rotting flesh in order to attract the flies which pollinate them. The plant is commonly referred to as the carrion or toad plant (although the name "carrion plant" can also refer to Stapelia grandiflora). Stapelia gigantea sometimes also goes by the name of Stapelia nobilis or Stapelia marlothii.
With a minimum temperature of 11 °C(52 °F), this plant is usually grown as a houseplant in temperate zones. It has gained the Royal
Horticultural Society's Award of Garden Merit

[چرو]

ژیمنو کالیسیم

مشخصات:

اسم علمی این گیاه Gymnocalycium mihanovichii ، از خانواده Cactaceae می‌باشد. اغلب گونه های این جنس بومی آرژانتین، پاراگوئه، اروگونه و بولیوی هستند. گونه های مختلف این جنس را می توان به راحتی پرورش داد. و به گل برد. گونه مذکور کروی و قرمز رنگ است. چون بدون کلروفیل می باشد، باید آن را روی کاکتوس دیگری پیوند زد. گلهایش هم قرمز و صورتی و به قطر ۵ تا ۸ سانتیمتر می باشد.

مراقبت:


ژیمنوکالیسیم به نور زیاد حرارت بالا، آبیاری اندک رطوبت کم و هوای خشک و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود:



به گیاه حیوان ژیمنوکالیسیم نباید کود داد ولی به گیاه مسن مس توان مخلوطی از یک گرم سولفات پتاسیم و یک گرم سوپر فسفات در لیتر، از خرداد تا مرداد ماه کود داد و به کود ازته هم احتیاجی ندارد.

خاک:



مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ وماسه شسته برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد:



زمانیکه در قسمت ابتدای ژیمنوکالیسیم، پایگاه نسبتا بزرگی با قطر تقریبی ۵/۲ سانتیمتر تولید شد، می توان آن را جدا کنید. با یک چاقوی تیز و با دقت کامل این کار را انجام دهید و برشی تمیز و دقیق در سرتا سر طول پایه گیاه ایجاد کنید. به همان اندازه روی تنها گیاه اصلی را هم برش و قلمه را به گیاه اصلی پیوند بزنید. دقت کنید هر دو سطح برش خورده در ساقه گیاه اصلی و قلمه دقیقا روی هم قرار بگیرد.سپس با استفاده از خلال دندان، سوزن نایلونی یا خارهای خود کاکتوس دو قسمت را به هم متصل کنید. گیاه پیوند زده شده را با کیسه نایلونی بپوشانید و در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد، به مدت ۲ ماه نگاه دارید. بعداز ۸ تا ۱۰ هفته کیسه پلاستیکی شفاف را بردارید.

[چرو]

هاورتیا کوپری

نام علمی زیر گروه : Aloaceae
نام علمی خا نواده : Haworthia
نام علمی و ا ریته : Haworthia cooperi obtusa
وطن اصلی : آفریقای جنوبی ( استان کیپ شرقی )

مشخصات : دارای برگ هایی بسیارانبوه آبدار ( تا ۴۰ برگ )٫ با نوکی کروی و زیبا ٫ این گیاه برنگ سبز ٫ آبی بوده که در بالا ی برگ ها شفاف تا اجازه دهد نور به داخل گیاه نفوذ کند البته در نور زیاد برنگ طیف هایی از قرمز در می آیند . ارتفاع این گیاه تا ۱۵ سانتی متر و گستردگی ۷ تا ۱۵ سانتی متر خواهد رسید .

کشت :

در یک خاک مناسب در گلدان مناسب ( قطر دهانه گلدان به نسبت کم باشد بهتر پاجوش خواهد زد ) براحتی قابل کشت است و برای این کار ابتدای بهار مناسب ترین زمان است .
تحمل دما :
تا ۵ - و یا کمتر اگر زیرش کاملا خشک باشد. اما اگر سرد نباشد کمی آب لازم دارد .
نور مناسب :

سایه روشن

زمان آبیاری :

نیاز آبی متوسط اما منظم

خاک و کو د :

خاک سبک که شامل دو قسمت شن و ماسه و یک قسمت (خاکبرگ و خاک رس) باشد برای هاورتیا کوپری مناسب است .

انتشار :

از طریق بوته ٫ قلمه برگ ٫ بذر

[چرو]

Cephalocereus senilis



Scientific Name: Cephalocereus senilis (Haw.) Pfeiff.
Synonym: Cactus senilis, Cereus senilis, Pilocereus senilis, Cephalophorus senilis, Cactus bradypus, Echinocactus staplesiae
Family: Cactaceae

Cephalocereus senilis
seedling Recommended Temperature Zone:
sunset: 11-13,21-24
USDA: 9-10
Frost Tolerance: Hardy to 14°F (-10°C) for short periods
Minimum Avg. Temperature: 50°F (10°C)
Heat Tolerance: Prefers some afternoon shade in the low deserts
Sun Exposure: Full sun
Origin: Mexico (Hidalgo, Guanajuato)
Growth Habits: Slow growing to a large column, seldom ramified, 45 feet tall (11 m) by 18 inches (45 cm) in diameter; 12 to 30 ribs; 1 to 5 central spines, up to 2 inches long (5 cm); 20 to 30 hair-like laterals.
Watering Needs: Little to moderate water in summer, almost none in winter, very rot prone particularly when young, needs good drainage
Propagation: Seeds, cuttings








Most of the species from the Cephalocereus genus have been moved to Pilosocereus
.

Cultural Practices:
In nature, the Cephalocereus reaches 2 feet tall in 20 years, it can be much faster with proper watering and fertilizing. To keep the cactus smaller, the top can be cut in spring, dried for 3 days, and replanted. It is possible to wash the white "hair" with diluted shampoo to keep it white.
Blooming Habits:
The pseudocephalium starts on the side of the stems when they reach 20 feet (6 m). The woolly hair can reach 8 inches or more (20 cm). Eventually the pseudocephalium will cover the top of the stem.
The 2-inch long whitish pink flowers (5 cm), open at night in April. They are followed by pinkish-red fruit, 0.8 to 1.2 inches long (2-3 cm) covered with yellowish hair.
Fruiting Habits:

Check for Field Collection numbers at Ralph Martin's Site

[چرو]

سفالو سرئوس سنیلیس (کاکتوس پیرمرد) CRESTED OLD MAN CACTUS

نام علمی : CEPHALOCEREUS SENILIS

خانواده : CACTACEAE - کاکتوس

بومی منطقه : شهر Guanajuato و Hidalgo در شرق مکزیک

نام های دیگر : Crested Old Man of Mexico, Crested White Persian Cat Cactus

Cephalocereus senilis (کاکتوس پیرمرد) یک گونه کاکتوس از جنس Cephalocereus بومی شهرهای Guanajuato و Hidalgo در شرق مکزیک

است. این گیاه در بین گیاهان خودرو (وحشی) تهدید می شود، اما انتشار گسترده آن به دلیل ارزش زینتی و محبوبیت آن، باعث کاهش تقاضا

از جمعیت وحشی آن است.

این گونه حالت ستونی بلند با خوشه هایی از ساقه است که می تواند 5 تا 15 متر قد کشیده و بلند شود، ساقه منحصر به فرد معمولا بدون

شاخه است و قادر به مقاومت در برابر وزن شاخه های جانبی نیز نمی باشد.

قابل توجه ترین ویژگی آن موهای بلند و پرپشت سفید آن است که برای محافظت از آفتاب در خدمت گیاه است. پوشش موی این گیاه باعث

میشود تقریبا مثل برف سفید به نظر برسد و همین امر موجب محبوبیت بیشتر آن شده و به کاکتوس پیرمرد مشهور شده است. در مرحله

جوانی موهای ای کاکتوس ، به رنگ سفید مایل به نقره ای است.

گل های کاکتوس کاکتوس سفالو سرئوس سنیلیس یا "کاکتوس پیرمرد" به رنگ های قرمز ، زرد ویا سفید دیده میشود، ولی توانایی گل دادن

تا سن 10 تا 20 سالگی را ندارد.


نگهداری:

نیاز آبیاری آن کم تا متوسط در تابستان است و تقریبا هیچ آبیاری در زمستان نیاز ندارد و بسیار مستعد پوسیدگی به خصوص در زمان جوانی

است و به زهکشی خوبی نیاز دارد.


تکثیر:

تکثیر آن از طریق بذر و قلمه است.

[چرو]

کاکتوس انگشتی


كاماسرئوس يا انگشتي Chamaecereus sylvestri

نام علمي: Chamaecereus sylvestri

خانواده: Cactaceae

نام انگليسي: Chamaecereus

نام فارسي: كاماسرئوس (انگشتي)

كاكتوسي است استوانه اي كه تعداد زيادي كاكتوس كوچك استوانه اي در اطراف آن ظاهر مي شوند. روي آن پوشيده از خارهاي ريز و سفيد رنگي است. گل هاي اين گونه قرمزرنگ آتشين و بزرگ مي باشند كه معمولا روي كاكتوس اصلي ظاهر مي شوند.
ازدياد: 1-كشت بذر 2- قلمه يا جدا كردن كاكتوس هاي كوچك كه در اطراف كاكتوس اصلي قرار دارند.
دما: هواي نيمه گرم تا گرم براي رشد مناسب است. در زمستان تا صفر درجه را نيز تحمل مي كند.
نور: نياز به نور زياد و غير مستقيم آفتاب دارد.
آبياري: خاك تقريبا خشك نگه داشته شود.
خاك: يك قسمت خاك برگ، يك قسمت خاك باغچه و چهار قسمت ماسه.
كود: 2 گرم در ليتر از ارديبهشت تا مهر.

[چرو]

هاورتیــاگورخری

نام علمی : HAWORTHIA ATTENUATA

خانواده : ASPHODELACEAE - سریشیان

بومی منطقه : آفریقای جنوبی (کیپ شرقی)

نام های دیگر : Haworthia fasciata , Zebra plant , هااورت سیا , آلوئه آتنواتا , هاورتیا , آلوئه گورخری



آلوئه گورخری از گیاهان گلدار چندساله در خانواده سریشیان (Xanthorrhoeaceae) و تیره فرعی Asphodeloideae بومی کشور آفریقای جنوبی است. آنها گیاهان کوچکی هستند و به طور معمول حدود 20 سانتی متر ارتفاع دارند و به صورت انفرادی و یا انبوه در آفریقای جنوبی دیده میشوند. بعضی از گونه های این جنس دارای برگ های سفت و محکم به رنگ سبز تیره هستند ولی سایر گونه ها نرم و نیمه شفاف هستند. گلهای گونه Attenuata بین 6 تا 12 سانتی متر قطر دارند و ارتفاع آن ها به 25 سانتی متر بلندی میرسد و معمولاً تجمعی هستند.



برگ این گونه سبز تیره با خال خال سفید با مقادیر مختلفی از چند رنگ است. برگ­های گوشتی و آب­دار آلوئه گورخری، در کنار یک­دیگر به صورت به هم چسبیده قرار می­گیرند.
Haworthia Attenuata ساقه ندارد و برگهای آن ضخیم و نوک‏ تیز و گلهای آن زنگوله‏ ای ‏شکل به رنگ سفید مایل به سبز و به صورت خوشه ای هستند و عموماً به خاطر شرایط آب و هوایی کشور ما در تابستان ظاهر می‏گردند هرچند ممکن است در هر زمانی به شکوفه بنشینند.


نگهداری:

خاک سبک که شامل دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک تمیز و ضد عفونی شده (خاکبرگ و خاک رس) باشد برای هاورتیا گورخری مناسب است.

1)گیاه هاورتیا را با کود مایع به میزان دو گرم در لیتر هر چهار هفته یکبار از اردیبهشت تا شهریور ماه تغذیه نمایید.

2) به آب زیاد احتیاج ندارد، اجازه بدهید خاک خشک شود بعد از خشک شدن کاملخاک به آن آب بدهید.

3)روشنایی را بسیار دوست دارد. اگر خانه­ی شما کم نور است در فصول گرم حداقل برای مدت دو هفته گیاه را به خارج از ساختمان ببرید تا از نور کافی بهره­ مند شود سپس آن را به جای خود بازگردانید.

4) اگر نور کافی ندارید با استفاده از چراغ­هایی که به رنگ مهتابی هستند روشنایی لازم را فراهم سازید.

تکثیر:



بهترین روش برای ازدیاد هاورتیا استفاده از پاجوش­های آن است. در بهار با کاشت مجدد پاجوش در مخلوطی از ماسه و خاک آن را تکثیر کنید.

همچنین با کاشت بذر در بهار در دمای 21 درجه سانتیگراد میتوانید این گیاه را تکثیر نمایید.

[چرو]

کاکتوس ایستر لیلی

کاکتوس ایستر لیلی که به نام(کاکتوس عید پاک) نیز شناخته میشود، گونه ای زیبا از کاکتوس ها از جنس اچينوپسيس (Echinopsis) بومی بولیوی و پاراگوئه است.
این گونه دارای ساقه کشیده تا 30 سانتی متر ارتفاع با 8 تا 12 شیار است
گل های زیبای آن در شب شکوفه دهی میکنند و به شکل قیف سفید هستند. این گل ها، معطر با ساقه لوله ای بلند به طول 15 تا 22 سانتی متر هستند. گیاه بالغ و مسن آن ممکن است گل های...

بسیاری را در یک زمان داشته باشد. شکوفه های این گونه از اواخر بهار باز میشوند و در صبح روز اول باقی می مانند و فقط یک روز در زیبایی کامل هستند و در روز دوم شروع به پژمرده شدن میکنند.
Echinopsis Subdenudata نیازمند نور کامل آفتاب است و نیاز به آبیاری کمی دارد به خصوص در زمستان و رطوبت زیاد خاک موجب پوسیدگی ریشه آن میشود. حداقل دمای آن در شب 5 تا 10 در جه سانتیگراد میتواند باشد و در روز در دمای بالای 14 درجه سانتیگراد نگهداری شود. خاک آهکی به خوبی زهکشی شده و خاک های مخصوص کاکتوص برای آن توصیه میشود
ساده ترین روش تکثیر این گیاه کاشتن گیاهچه های کوچکی است که در کنار گیاه مادر بوجود میآیند

[چرو]

ساگوارو طلایی

ساگوارو طلایی

Neobuxbaumia Polylopha که با نام ساگوارو طلایی(Golden Saguaro) معروف است، گونه ای از کاکتوس ها میباشد که تنها در مکزیک یافت می شود و محدود به یک منطقه کوچک در ایالت Guanajuato است و در دره های با دامنه سنگ آهک رشد می کند. Neobuxbaumia polylopha در میان مردم محلی نیز به خوبی شناخته نشده و هیچ کاربرد محلی ندارد، با این حال ، این گیاه در میان علاقه مندان به کاکتوس در دنیا محبوب است...

و در گلخانه ها کشت و نگهداری میشود
مترادف های نام این گیاه در سالیان گذشته به شرح زیر است:

Cereus polylophus DC. (Basyonym)
Place of publication: Mém. Mus. Hist. Paris, 17 : 115, 1828
* Pilosocereus polylophus (DC.) Salm Dyck
Place of publication: Cact. Hort. Dyck. 1844 : 24, 1845
* Cephalocereus polylophus (DC.) Br. et R.
Place of publication: Contr. U.S. Nat. Herb., 12 : 419, 1909
* Carnegia polylopha (A.P.de Candolle) D.R.Hunt 1988
ساگوارو طلایی یه شکل یک ساقه بزرگ درخت وار است. این کاکتوس می تواند به ارتفاع بیش از 15 متر و وزن چندین تن برسد.
مغز میوه این کاکتوس می تواند تا 20 سانتی متر رشد کند.
ساقه ستونی این کاکتوس بین 10 تا 30 دنده با 4 تا 8 تیغ مرتب به صورت شعاعی است. ها این تیغ ها بین 1 و 2 سانتی متر طول دارند و به حالت موی سیخ مانند هستند
گل این کاکتوس به رنگ قرمز تیره است که این رنگ گل در میان کاکتوس های ستونی که معمولا دارای گلهای سفید هستند نادر است. گل ها بر روی اکثر areole های آن رشد می کنند. گل های آن در طول روز باز هستند و گرده افشانی توسط حشرات انجام میشود.
میوه های کوچک آن سبز رنگ و استوانه ای شکل میباشند و دانه های آن به سرعت رشد می کنند ، و می توانند به رشد کامل در سه هفته برسند و چون در معرض دید هستند اجازه می دهد تا پرندگان آنها را به سرعت بخورند.
مینیمم دمای متوسط محیط رشد این گیاه 10 درجه سانتیگراد است و لیکن تا سرمای -2 درجه سانتیگراد را تحمل میکند
حتماً قبل از آبیاری مجدد این گیاه از خشک بودن خاک گلدان اطمینان حاصل نمایید.
نسبت کود مناسب این کاکتوس 6-6-18 میباشد
در طول ماه های زمستان ، آنها باید در جای خشک نگه داشته شوند
میوه های ساگوارو طلایی، برای انسان نیز ارزش خوراکی دارد و دارای عطر و طعم و دانه ها معطر و ظریف است.
تکثیر این کاکتوس از طریق پیوند و یا از قلمه در فصل بهار است (اجازه دهید خاک آنها کاملاً خشک شود). سپس آنها را در خاک کاکتوس تازه که اندکی مرطوب است قرار دهید تا ریشه کند