استاد پرویز مشکاتیان درگذشت

[دانه کولانه]

استاد پرویز مشکاتیان درگذشت

به دليل ايست قلبي؛
پرويز مشكاتيان درگذشت


مشكاتيان در فستیوال جهانی موسیقی تحت عنوان (روح زمین) در کشور انگلستان شرکت کرد و مقام نخست را بدست آورد/خبرگزاري ايلنا درگذشت اين هنرمند را به جامعه هنري ايران تسليت مي‌گويد.

ایلنا:
پروز مشكاتيان نوازنده و آهنگساز پيش از ظهر امروز به دليل ايست قلبي درگذشت.
پرویز مشکاتیان کار هنری خود را در شش سالگی با پدرش، مرحوم حسن مشکاتیان که استاد سنتورنوازی و آشنا با ویولن و سه‌تار بود، آغاز کرد. وی با ادامهٔ آموختن موسیقی در طول تحصیل، در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد.
مشکاتیان، ردیف میرزا عبدالله را نزد استاد نورعلی برومند و دکتر داریوش صفوت و مبانی موسیقی ایرانی را نزد اساتیدی چون دکتر محمدتقی مسعودیه، عبدالله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن فراگرفت. او کار سنتورنوازی خود را به شیوهٔ رسمی در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی آغاز کرد و در این زمینه بسیار موفق کار کرد و کارهای بزرگ فراوانی را در زمینهٔ آهنگسازی وسنتورنوازی به ویژه تکنوازی انجام داد. وی در آزمون موسیقی باربد که به ابتکار استاد نورعلی برومند برگزار می‌شد، به همراه پشنگ کامکار مشترکاً جایگاه نخست را به دست آورد
مشکاتیان از سال ۱۳۵۶، همکاری با رادیو را زیر نظر هوشنگ ابتهاج آغاز کرد ولی پس از واقعه ۱۷شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفا داد و مؤسسه چاووش را با همکاری هنرمندان گروه عارف و شیدا تشکیل داد. سپس با همکاری شهرام ناظری، تصنیف «مرا عاشق» را بر روی شعر مولانا ساخت. از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجهٔ این همکاری، آثار ماندگاری چون بیداد، آستان جانان، سِرّ عشق، نوا و دستان بود. وی در همهٔ این آثار، به عنوان آهنگ‌ساز و نوازندهٔ سنتور (در سِرّ عشق به عنوان نوازندهٔ سه‌تار) همکاری داشت.
او همچنین کارهای بسیار پرباری با نوازندگانی چون حسین علیزاده (سرپرست گروه عارف و گروه شیدا) و محمدرضا لطفی (سرپرست گروه شیدا) دارد.
وی با خوانندگانی چون علی جهاندار، ایرج بسطامی، علیرضا افتخاری، حمیدرضا نوربخش، علی رستمیان و شهرام ناظری همکاری کرد. او همچنین در فستیوال جهانی موسیقی تحت عنوان (روح زمین) در کشور انگلستان شرکت کرد و مقام نخست را بدست آورد.
او در سال‌های اخیر کارهای کمتری بیرون داده‌است و خود سرپرست یک گروه موسیقی مشهور بوده که بنا به گفتهٔ اعضای گروه به سبب کم کاری وی آن گروه از هم پاشید (در سال ۱۳۸۴). یکی از واپسین کارهای وی یک نوار تکنوازی بود که در سال ۱۳۸۴ نواخت و منتشر کرد. همچنین وی در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به عنوان خواننده در آن شرکت داشت.
مشکاتیان، کتاب‌های فراوانی در زمینهٔ سنتور و موسیقی ایرانی تألیف کرده‌است.
گفتني است مراسم تشييع مرحوم پرويز مشكاتيان متعاقبا اعلام مي‌شود.

[دانه کولانه]

خداوند رحمتش کته...
کم کسی نبود
جامعه موسیقی ما مثل ایشون کم داره
وقتش رو ما تعیین نمیکنیم اما واقعا وقتش نبود...
خدا رحمتش کته...

[دانه کولانه]

پيکر پرويز مشکاتيان تشييع مي شود

پيکر زنده ياد پرويز مشکاتيان نوازنده برجسته سنتور و آهنگساز، روز پنجشنبه دوم مهرماه از مقابل تالار وحدت تشييع مي شود. پيکر مشکاتيان پس از تشييع در زادگاهش نيشابور خاکسپاري خواهد شد. حميدرضا نوربخش دوست و همکار پرويز مشکاتيان با اعلام اين خبر گفت؛ «بر اساس تصميم خانواده مشکاتيان به احتمال بسيار زياد پيکر پرويز در شهر نيشابور به خاک سپرده مي شود ولي اين احتمال هست که تا روز پنجشنبه نظر خانواده او براي انتقال به قطعه هنرمندان بهشت زهرا تغيير کند.»

پس از درگذشت پرويز مشکاتيان، محمدرضا شجريان و گروه شهناز که در خارج از کشور تور کنسرت هاي اروپايي خود را برگزار مي کنند، شب درگذشت مشکاتيان و در اجراي پاريس، به ياد پرويز مشکاتيان يک دقيقه سکوت اعلام کردند. به گزارش ايسنا کنسرت شب دوشنبه محمدرضا شجريان و گروه شهناز در پاريس تنها چند ساعت بعد از درگذشت زنده ياد پرويز مشکاتيان برگزار شد و به ياد اين هنرمند، اعضاي گروه يک دقيقه سکوت کردند. مشکاتيان از سال 58 تا سال 67 با محمدرضا شجريان همکاري داشت که نتيجه اين همکاري، آثار ماندگاري همچون «بيداد»، «آستان جانان»، «سًرٌ عشق»، «نوا» و «دستان» بود.

حميد متبسم که سابقه همکاري با مشکاتيان را در گروه عارف دارد، در يادداشتي کوتاه که در سايت خبري «فرهنگ و آهنگ» منتشر شده نوشته است؛ «براي من او هرگز نمي ميرد... براي او که سپيدي زودرس مويش نشان درد موسيقي ما بود، اشک ناچيز است که بريزم، همين بس که چشم ببندم و در آغوش چکادش با او باشم هر آن کجا که بود و به هر کجا که رفت. او که در بهار عمرش با شيدايي و شورانگيز به چمنزار آمد، زندگي اش خزان ندارد.

براي من او هرگز نمي ميرد...»

در همين ارتباط هوشنگ کامکار نيز به ياد پرويز مشکاتيان سخن گفت؛ «او از جمله چهره هاي باارزش موسيقي ايران بود که بعد از انقلاب فعاليت خود را با گروه «عارف» آغاز کرد و با ساخت تصنيف هاي بي نظير در عرصه موسيقي شکوفا شد. نوازنده يي توانا و آهنگسازي موفق بود که ملودي هاي زيبايش را هربار بشنويم ،زيبا و کامل است و مي توان در آن تکنيک موسيقي را کاملاً حس کرد .اما متاسفانه بعد از اينکه ارتباط خود را با محمدرضا شجريان قطع کرد کارهاي زيادي از او نديديم ،هرچند که همچنان معتقدم نام مشکاتيان در تاريخ موسيقي ايران به عنوان نوازنده يي چيره دست ثبت شده است.» او ضايعه بزرگ از دست دادن مشکاتيان را به جامعه موسيقي تسليت گفت و از اينکه اين هنرمند توانا در سال هاي اخير کارهاي زيادي انجام نداد، اظهار تاسف کرد.

حسن ناهيد نيز در سوگ آهنگساز نامي کشور حرف زد؛ «اينکه يک آدم در طول تمام زندگي هنري خود هرگز تن به کار سطحي ندهد و براي هنرش ارزش قائل شود، در واقع احترام گذاشتن به مخاطب است که نتيجه اش خلق آثار جاودانه مي شود.» به گزارش مهر حسن ناهيد با بيان اين مطلب ادامه داد؛ «همواره درگذشت هنرمندان بزرگ براي يک جامعه هزينه بسيار بالايي محسوب مي شود چرا که شايد تا ساليان سال ديگر کسي جاي اين بزرگانش را نتواند پر کند. اين موضوع در مورد پرويز مشکاتيان نيز صادق است؛ شخصيت هنري مشکاتيان حاصل سال ها مرارت و زحمت و همچنين يک نبوغ ذاتي در موسيقي بود که شايد تا ساليان سال هنرمندي مانند او ظهور نکند.» ناهيد همچنين ادامه داد؛ «مشکاتيان در سال هاي قبل از انقلاب با مرکز حفظ و اشاعه موسيقي که به همت دکتر داريوش صفوت اداره مي شد، فعاليت مي کرد و از استادان بزرگ دوره خود مانند نورعلي خان برومند، علي اصغر بهاري و حسن مشحون بهره مي برد. در کنار استفاده از محضر اين استادان، ارکستر بسيار خوبي با نام عارف در راديو تشکيل داد که هنرمندان با استعدادي مانند حسين عليزاده با او همکاري مي کردند. در آن زمان من هم در راديو گروهي به نام سماعي داشتم و بعدها به دعوت مشکاتيان با گروه عارف نيز به همکاري پرداختم.»

حسن ناهيد با اشاره به ويژگي هاي مشکاتيان تاکيد کرد؛ «همکاري و آشنايي من با مشکاتيان حدود 40 سال ادامه پيدا کرد که آخرين همکاري ما به آخرين کنسرت مشکاتيان در آبان 86 بازمي گردد که بعد از آن نه ايشان ديگر کاري انجام داد و نه من به دليل بيماري فعاليتي داشتم. اما با اين وجود قطعاً آثار ارزشمند اين هنرمند که بخشي از آنها با خوانندگاني چون شجريان و بسطامي بوده هرگز از ياد و خاطره دوستداران هنر موسيقي پاک نخواهد شد.»

پرويز مشکاتيان صبح روز دوشنبه - 30 شهريورماه سال 88 در 54سالگي بر اثر ايست قلبي در منزلش از دنيا رفت.

مشکاتيان متولد 24 ارديبهشت 1334 در نيشابور، آهنگساز، نوازنده سنتور، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسيقي بود.

تصنيف «دشتي»، «غم انگيز»، «آستان جانان»، «شيدايي»، «سرانداز»، «سرو ناز»، «بيداد»، «کرد بيات»، «رزم مشترک»، «وطن»، «ايراني»، «چوپاني پيروزي»، «طلوع»، «جان جهان»، «سرکش»،«دل انگيزان»، «گلنوش»، «صبح است ساقيا»، «چکاد»، «افسرده حال» و «شکر و شکايت»، از جمله آثار ماندگار اوست.