امروز در تاریخ

[SonBol]

9 صفر هجري قمري

شهادت عمار ياسر در جنگ صفين

9 صفر 37 - شهادت عمار ياسر در جنگ صفين
عمار بن ياسر، از صحابه بزرگ و نزديك رسول خدا(ص ) و از ياران باوفاى امير مؤ منان (ع ) حدود 54 سال پيش از هجرت پيامبر در مكه مكرمه به دنيا آمد.
عـمـار از نـخـسـتـيـن ايـمـان آورنـدگان و مادرش سميه اوّل شهيده اسلام از مهاجران به حبشه و از نـمـازگـزاران بـه دو قـبـه و در بـدر و تـمـامى جنگ هاى پيامبر حضور داشت و هنگام ساخت مسجد النبى دو برابر ديگران تلاش مى كرد.
پيامبر گرامى اسلام در مورد عمار مى فرمايد. هنگام شكنجه عمار توسط قريش
((يا ناركونى برداً و سلاماً على عمار كما كنت برداً و سلاماً على ابراهيم ))
اى آتش براى عمار خنك و مايه سلامت باش همان طور كه براى ابراهيم خنك و مايه سلامت بودى .
عـمـار در يـكـى از روزهـاى صـفـين در جمع مبارزان ايستاد و خطبه اى خواند و در اين خطبه پاسخ روشـن بـه بـهـانـه جـويـى هـاى فـتـنـه جـويـان درمـورد انـتـقـام خـون عـثـمـان مقتول داد.
عـمـّار يـاسـر در جـنـگ صـفـيـن ، مـبارزات زيادى به عمل آورد و به سپاه معاويه مى گفت (ع ) ((و لوددتُ اءنّكم خلق واحد قد بحتكم )) به خدا سوگند دوست داشتم كه شما همه يك خلق بوديد و تمامى شما را ذبح مى كردم .
سـرانجام در يك عمليات بزرگ سپاهيان امام على شيرازه سپاه معاويه را در هم ريخت و ضربات سـهـمـگـيـنى بر سپاه معاويه وارد نمود و بعد از آن كه درخواست آب نمود يك كاسه شير به او دادنـد نـشانه مرگش بود پس از نوشيدن شير رزم بى امانى نمود در بحبوحه نبرد فردى به نـام ابـو عـاديـه بـا نـيـزه او را نـشـانـه گـرفت و فرمانده عالى سپاه على (ع ) را به شهادت رساند و فرد كثيف ديگرى به نام ابن جون سرش را از بدن جدا نمود.
ايـن دو نـفـر در حـالى سـر بـريـده را نزد معاويه بردند كه در مورد كشتن عمار ياسر نزاع مى نمودند.
شـهـادت عـمـّار ضـربه سهمگين و تزلزل آورى بر سپاه معاويه وارد كرد و بسيارى از آنان را به ترديد و دودلى انداخت زيرا آنها بارها شنيده كه پيامبر اكرم (ص ) فرموده است (ع )
((تقتله الفئة الباغية ))
او را گروه سركش و ستم كار مى كشند.
معاويه براى پوشش شهادت عمار و اين فضاحت آشكار در ميان سپاه خود شايع نمود عمّار را على كشته است زيرا عمّار به دستور على به جنگ شاميان آمده است . و به دست شاميان كشته شده است پس قاتل او على (ع ) است .
عـمـار هـنـگـام شـهـادت 94 سـال سـن دانـسـت حـضـرت عـلى (ع ) پـيـكـر عـمـّار و هـاشـم مـرقـال را در كـنـار هـم قـرار داد و بـر آنـهـا نماز گذارد و فرمود هر كس از شهادت عمار ياسر دل تنگ نشود از مسلمان نصيبى نبرده است .

وقوع جنگ نهروان

9 صفر 38 - وقوع جنگ نهروان
پس از آن كه حضرت على (ع) در صفين با اصرار و درخواست بسيارى از فرماندهان و حيله هاى مـعـاويـه حـكـمـيـت را بـا اكـراه پـذيـرفـت و جـنـگ را پـايـان داد كـه در اوّل بـر حـكـميت اصرار داشتند به پذيرش حكميت اعتراض كردند و آن را اقدامى نامشروع و اهانت آميز براى خود محسوب مى كردند.
هـنـگـامـى كـه حـضـرت پـس از پـايـان جـنـگ صـفـيـن در ربـيـع الاوّل سـال 37 قـمـرى بـه كوفه بازگشت اين گروه كه به خوارج معروف شدند از ورود به كوفه خوددارى كردند و به ((حرورا)) در ناحيه كوفه رفتند و در آن جا متمركز شدند.
ساير هم فكران آنان و كسانى كه از حكومت عدل على (ع ) ناراضى بودند به آنان پيوستند.
هـمـگـان مـنـتـظـر اعـلام نـتـيـجـه حـكـمـيـت مـانـدنـد خـوارج در ايـن مـدت اقـدام بـه اعـمـال خلاف زيادى نمودند و مرتكب جناياتى گرديدند از جمله چند تن از هواداران حضرت على را بـه شـهـادت رسـانـدند تا اين كه حكمين سپاه عراق و شام در اجتماع بزرگان دو طرف اعلام نتيجه كردند و حكميت به سود معاويه به پايان رسيد. اين موضوع آتش اختلافات داخلى و آتش افروزى هاى خوارج و منافقان را شعله ورتر نمود.
منافقان كه ضديت خود با امام على (ع ) را شدّت بخشيده بودند از حرورا خارج شده و به منطقه اى به نام ((نهروان )) رفته و در آن جا همه منافقان و دشمنان آن حضرت را گرد آوردند و اعلان جنگ نمودند.
حضرت برخى از ياران اهل سخن و بيان خود را مانند عبدالله بن عباس و صعصعة بن صوحان را بـه نـزد آنـان فـرسـتـاد تـا بـا آنـان بـه تفصيل گفت و گو كنند ولى نتيجه مطلوبى نداد آن حـضـرت اعـلام بـسـيـج عـمـومـى نـمـود و در آغـاز از آنـان درخـواسـت كرد كه قاتلان ياران او را تـحـويـل دهـنـد ولى خـوارج امـتـنـاع كـرده و در پـاسـخ گـفـتـنـد مـا هـمـه قاتل آنان هستيم .
حـضـرت بـا آنـان چـنـدين بار گفت و گو نمود و در آخر ضمن خطبه اى با آنان اتمام حجت نمود هـنـگـامى كه سخنان آن حضرت به پايان آمد صداى شيون و گريه از ميان لشكر خوارج بلند شد و عده اى كه تعداد آنان حدود هشت هزار نفر بود توبه نمودند و سپاه خوارج را ترك نمودند و به حضرت پيوسته و چهار هزار نفر ديگر بر لجاجت و جهالت خود پافشارى نمودند و آماده نـبـرد شـدنـد و با شمشيرهاى كشيده به سوى سپاه حضرت على حمله بردند شعله هاى جنگ بار ديگر در روز نهم ماه صفر المظفر سال 38 هجرى قمرى برافروخته شد و ياران حضرت على و دشـمـنان آن حضرت به نبردى بى امان پرداختند از سپاه خوارج 9 نفر جان سالم بدر بردند و اقدام به فرار نمودند.
حضرت على پس از پيروزى بر منافقان و شكست قاطع خوارج به تسليم شدگان امان داد و با ظفرمندى به كوفه بازگشت .